Çığlıklar ve Fısıltılar
Çığlıklar ve Fısıltılar, Ingmar Bergman'ın yazıp yönettiği ve başrollerinde Harriet Andersson, Kari Sylwan, Ingrid Thulin ve Liv Ullmann'ın oynadığı 1972 yapımı İsveç dönem dramasıdır. Film, 19. yüzyılın sonlarında bir malikanede geçen, kız kardeşlerden birinin (Andersson) ölümcül kanseriyle mücadele eden üç kız kardeş ve bir hizmetçiyi konu alıyor. Hizmetçi (Sylwan) ona yakınken diğer iki kız kardeş (Ullmann ve Thulin) birbirlerine olan duygusal uzaklıklarıyla yüzleşiyor.
| Cries and Whispers | |
 | |
| Yönetmen | Ingmar Bergman |
|---|---|
| Yapımcı | Lars-Owe Carlberg |
| Yazar | Ingmar Bergman |
| Anlatıcı | Ingmar Bergman |
| Oyuncular | Harriet Andersson Kari Sylwan Ingrid Thulin Liv Ullmann Inga Gill Erland Josephson |
| Müzik | Johann Sebastian Bach Frédéric Chopin |
| Görüntü yönetmeni | Sven Nykvist |
| Kurgu | Siv Lundgren |
| Stüdyo | Svensk Filmindustri |
| Çıkış tarih(ler)i | 21 Aralık 1972 (ABD) 5 Mart 1973 (İsveç) |
| Süre | 91 dakika[1] |
| Ülke | İsveç |
| Dil | İsveççe |
| Bütçe | $450,000[2] |
| Hasılat | SEK 2,130,705 (Sweden) $1.5 milyon (U.S.)[3] $3.5 milyon[4] |
Bergman'ın annesi Karin Åkerblom'un kırmızı bir odada dört kadın görmesinden esinlenen “Cries and Whispers” 1971'de Taxinge-Näsby Kalesi'nde çekildi. Temaları arasında inanç, kadın ruhu ve acı çekerken anlam arayışı yer alır ve akademisyenler İncil'den imalar bulmuşlardır. Önceki Bergman filmlerinden farklı olarak, özellikle kıpkırmızı olmak üzere doygun renkler kullanır.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk gösteriminin ardından Roger Corman ve New World Pictures tarafından dağıtılan film İsveç'te gösterime girdi ve 1973 Cannes Film Festivali'nde yarışma dışı gösterildi. Bergman'ın iki başarısız filminin ardından gelen “Cries and Whispers” eleştirel ve ticari bir başarı elde etti. Biri En İyi Film olmak üzere beş Akademi Ödülü adaylığı aldı. Görüntü yönetmeni Sven Nykvist En İyi Sinematografi Akademi Ödülü'nü kazandı ve Cries and Whispers Guldbagge En İyi Film Ödülü ve diğer ödülleri kazandı.
Film Ivo van Hove ve Andrei Șerban'ın sahne uyarlamalarına ilham verdi ve daha sonraki sinemayı etkiledi. Andersson ve Sylwan'ın Pietàyı taklit ettikleri bir sahneye atıfta bulunarak İsveç posta pulları'nda anıldı.
Kaynakça
değiştir- ^ Shargel 2007, s. xv.
- ^ Shargel 2007, s. 133.
- ^ Corman & Jerome 1990, s. 190.
- ^ Donahue, Suzanne Mary (1987). American film distribution : the changing marketplace. UMI Research Press. s. 294. ISBN 978-0-8357-1776-2. Please note figures are for rentals in US and Canada