İçkerin Savaşı
İçkerin Savaşı Mayıs-Haziran 1842’de İçkerin ormanında, Kozhalg-Duk tepesinde Çeçenistan'daki Shuani köyü, General Grabbe komutasındaki Rus birlikleri arasında İçkerin Savaşı, İçkerya generallerinin komutasındaki Çeçen birlikleri Shuaib Centoroevsky ve Ullubiy-Mulla Aukhovsky. Rus birliklerinin harekâtının amacı aul Dargo’yu yok etmekti. Ancak, müfreze kaleye ulaşamadı, ağır kayıplar nedeniyle Grabbe geri çekilmek zorunda kaldı.
| İçkerin Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kafkas Savaşı | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Kafkasya İmamlığı |
 Rus İmparatorluğu | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
|
Şuayp Molla Ullubiy-Mulla Aukhovsky Dargo’lu Cavathan Suaib-Mulla Talkhig Şalinski |
Pavel Grabbe И. M. Labintsev | ||||||
| Güçler | |||||||
| 1500 | 10000 | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 300 | 1700 | ||||||
İmam Şamil liderliğindeki Kafkas dağlılarının ana kuvvetlerinin Kazi-Kumuhta olduğu bir zamanda, genelkurmay başkanı P. H. Grabbe imamatın başkenti olan Dargo köyüne bir sefere çıktı.[1] Grabbe’nin birliği 12 piyade taburu, bir mühendis bölüğü, üç yüz Kazak’tan (yaklaşık 10 bin kişi) ve 24 top (başka bir kaynağa göre 16 top) içeriyordu. On bin kişilik Rus birliğine, İçkeriya naibi Şuayb-Mulla Centoroyevski’nin genel komutası altında, Auh naibi Ullubiy-Mulla’nın liderliğindeki İçkeri ve Auh Çeçen birlikleri karşı koydu. Kafkas Savaşı'nın bir katılımcısı ve tarihçisi olan A. L. Zisserman'ın tanıklığına göre, bu birliklerin sayısı «en cömert hesaplamalara göre bile bin beş yüz kişiydi».[2][3] Mücadele, 30 Mayıs’tan 2 Haziran 1842’ye kadar, seferin rotası boyunca dağ geçitlerinde devam etti. Savaş sırasında Çeçenler, dağınık düzen taktiğini ve esas olarak ganimet toplardan oluşan «gezici» topçularını kullandılar. Dağlılar, Rusların beş sahra topunu ele geçirdi, ancak kısa bir süre sonra Yarbay Tryaskin bir karşı saldırı gerçekleştirdi ve toplar geri alındı, ancak Tryaskin öldü. 66 subay ve 1700’den fazla askeri kaybeden (öldürülen, yaralanan ve kaybolan) ve tüm topçu servisini kaybeden Grabbe geri çekilmek zorunda kaldı. Kafkas hattı şefi G. I. Filipson’a göre, Grabbe’nin kayıpları — 4.000’den fazla ölü ve yaralıydı.[4][5] Çeçenler tarafından bir top ele geçirildi[6] (başka bir kaynağa göre — 2).[7]
Sonuç
değiştirSavaşa katılanlar Şamil tarafından bayraklar ve madalyalarla ödüllendirildi. Örneğin, Şuayb-mulla Centoroyevski ve Ullubiy-mulla Auhovskiy, üzerinde «Allah’tan başka güç ve kuvvet yoktur» yazılı yıldız şeklindeki nişanlar ve altın işlemeli üç bayrak ile ödüllendirildi. Baysangur Benoyevski cesaret madalyası aldı. Dağlılar, İçkerin savaşında kullanılan taktiği savaşın sonuna kadar uyguladılar. Pavel Grabbe, önceki hizmetlerine rağmen komutadan alındı ve (gerçekten de 1865’te, II. Aleksandr zamanında, kont unvanını aldı) Kafkasya’yı terk etti.[7]
Hafıza
değiştir- Kafkas Savaşı'nın sona ermesinden sonra, Dargo köyünde Kurinsky ve Kabardey alaylarının düşmüş askerleri için bir anıt dikildi. 1917 Ekim Devrimi sırasında anıt yıkıldı.[8]
- 5 Temmuz 1994’te Kozhalgin-duk sırtında (Çeç . Kozhalgin-duk) sırtı, Shuani köyü yakınlarındaki İçkerin savaşının onuruna bir anıt dikildi. Çeçenya’daki düşmanlıklar döneminde, anıt askerler tarafından tahrip edildi.[9]
Kaynakça
değiştir- ^ Казбек Г. Н. «Куринцы в Чечне и Дагестане, 1834—1861 г. : очерк истории 79-го пехотного Куринского его иимператорского высочества великого князя Павла Александровича полка. — Тифлис, 1885»
- ^ Zisserman A. L. Kafkasya’da Yirmi Beş Yıl. 1842—1867, 1879.
- ^ Zisserman A. L. 80. Piyade Kabardey Generali Mareşal Prens Baryatinsky’nin alayının tarihçesi. (1726—1880). Т. 2. Petersburg, 1881. s. 225.
- ^ «Воспоминания Григория Ивановича Филипсона // Русский архив, Вып. 2. 1884»
- ^ Ливенцов М. Воспоминания о службе на Кавказе в начале сороковых годов] / Текст воспроизведен по изданию: Воспоминания о службе на Кавказе в начале сороковых годов. (Извлечения из дневника) // Русское обозрение, № 11. 1894. — Русское обозрение, 1894.
- ^ Baddeley J. F. Завоевание Кавказа русскими. 1720—1860
- ^ a b Хожаев Д. Ичкеринское сражение 1842 года и разгром армии Воронцова в Дарго
- ^ Проект «Российские историко-культурные памятники XIX — начала ХХ вв. на Северном Кавказе»[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Ичкеринское сражение". 9 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2021.
Ek kaynaklar
değiştir- Акты, собранные Кавказской археографической комиссией / Под ред. А. П. Берже. — Тф.: Тип. Глав. управ. наместника кавказского, 1884. — Т. 9. — 1013 с.
- Baddeley J. F. Завоевание Кавказа русскими. 1720—1860 = The Russian conquest of the Caucasus (англ.) / Пер. с англ. Л. А. Калашниковой. — М. [L.]: Центрполиграф (Longmans, [1908]), 2011. — 351 [518] с. — ISBN 978-5-227-02749-8.
- Гизетти А. Л. Сборник сведений о потерях Кавказских войск во время войн Кавказско-горской, персидских, турецких и в Закаспийском крае. 1801—1885 гг / Под ред. В. А. Потто. — Тф.: Тип. Я. И. Либермана, 1901. — 222 с.
- Лацинский А. С. Хронология русской военной истории: хронологический указатель войн, сражений и дел, в которых участвовали русския войска от Петра I до новейшаго времени. — СПб.: Тип. Департ. уделов, 1891. — 289 с.
- Зиссерман А. Л. История 80-го пехотного Кабардинского генерал-фельдмаршала князя Барятинского полка Архивная копия от 10 октября 2021 на Wayback Machine. (1726—1880). Т. 1—3. СПб., 1881.
- Хожаев Д. Ичкеринское сражение и разгром армии Воронцова в Дарго на «Чеченинфо.ру» Архивная копия от 5 марта 2016 на Wayback Machine // Чеченцы в Русско-Кавказской войне. Изд. «Седа» 1998. — ISBN 5-85973-012-8
- Брюховецкий Г. А. 100 лет боевой и мирной жизни 79-го Пехотного Куринского полка 1802—1902 гг. краткие очерки из истории полка для нижних чинов. — СПб., 1902.
- Леер Г. А. Обзор войн России от Петра Великого до наших дней. — СПб., 1885—1896.