İşkodra Barış Antlaşması

İşkodra Barış Antlaşması, Osmanlı-Karadağ Savaşı (1861–1862)’ndan sonra 31 Ağustos 1862 yılında yapılan antlaşmadır.

Karadağ Prensliği, Osmanlı İmparatorluğu'nun bir vasalıydı. 19. yüzyılın ilk yarısında Osmanlı hakimiyeti zayıfladı ve Karadağ prensi I. Nikola, komşu Osmanlı eyaleti Hersek'te bir isyanı desteklemekte kendini özgür hissetti.

Rieka denilen yerde, Karadağ ordusunu bozguna uğratan Serdar Ömer Paşa, Çetine istikametinde ilerlemeye başladı. Avrupa devletlerinin araya girmesiyle İşkodra Antlaşması imzalandı (31 Ağustos 1862). Serdar Ömer Paşa’nın imzasını taşıyan antlaşma hükümleri şunlardır:

1-Karadağ’ın idaresi eskisi gibi kalacak;

2-Sınır değişmeyecek;

3-Prens Nikola Petroviç’in babası Sırp ordusu komutanı Mikro, Karadağ’dan çıkartılacak;

4-Karadağ dışarıdan silah satın alamayacak;

5-Hersek, İşkodra yolunun, Karadağ kesimi Osmanlı askeri tarafından denetlenecek;

6-Karadağ, sınır komşularıyla çıkacak anlaşmazlıklarını halledemezse, Babıali’ye başvuracaktı.

Antlaşma sonrası durum

Karadağ, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı'ndan sonra imzalanan Berlin Antlaşması ile bağımsız oldu.