İkeya seki kuyruklu yıldızı
Kaoru İkeya adlı Japon bir amatör astronom tarafından bulunmuştur. Bu yıldıza kendi adı verilmiştir.
 Fotoğraf: Maynard Pittendreigh | |||||||||
| Keşif | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Keşfeden(ler) |
| ||||||||
| Keşif tarihi | 18 Eylül 1965 | ||||||||
| Belirtmeler | |||||||||
| 1965 Büyük Kuyrukluyıldızı, 1965 VIII, 1965f | |||||||||
| Yörünge özellikleri | |||||||||
| Dönem 7 Ekim 1965 | |||||||||
| Günöte | 183,192214 (A) ve 207,40555533 (B) AB | ||||||||
| Günberi | 0,007786 (A) ve 0,007778 (B) AB | ||||||||
| Yarı büyük eksen | 91,5999999999981 (A) ve 103,706666666601 (B) AB | ||||||||
| Dışmerkezlik | 0,999915 (A) ve 0,999925 (B) | ||||||||
| Yörünge süresi | 876,7008 (A) ve 1056,1320 (B) yıl | ||||||||
| Yörünge eğikliği | 141,8642° (A) ve 141,861 (B) | ||||||||
| Son günberi | 21 Ekim 1965 | ||||||||
| Sonraki günberi | Belli Değil | ||||||||
| Fiziksel özellikler | |||||||||
| -10 (maks.) | |||||||||
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |||||||||
Güneş çevresinde büyük bir elips veya bir parabol yörüngede dolaşan, Güneş'e yaklaştığında yüzeyinde ortaya çıkan gazların ve tozların oluşturduğu kuyruk denilen ışıklı bir uzantısı olan gök cismine “kuyruklu yıldız” denir.
Kuyrukluyıldızlar çoğunlukla kendilerini keşfedenin (ya da keşfedenlerin) ismini alır. Bir Japon amatör astronomu olan Kaoru Ikeya'nın Temmuz 1964'te keşfettiği, kendi adıyla anılan 1964 VIII Kuyrukulu Yıldız'ı 12 Ağustos tarihinde dünyanın 30.5 milyon km kadar yakınından geçmiş ve aynı ay içinde çıplak gözle gözlenebilecek parlaklığa erişmiştir. 2 Ağustos'ta Güneş'in 118.500.000 km ötesindeki enberi noktasına ulaşan Ikeya Kuyruklu Yıldızı’nın, Mount Palomar Rasathanesi'nin 5,08 m lik teleskobu kulanılarak yapılan tayf gözlemleri sonucunda, Dr. Jesse L. Greenstein ve Dr. Antoni Stawikowski bu Kuyruklu Yıldız üzerinde karbon atomunun ender görülen izotoplarından birinin varlığını ispatlamışlardır. Bu buluş, Güneş'in yakınlarına kadar gelen bu gökyüzü ziyaretçilerinin Güneş Sistemi'mizin ilk dönemlerinde dünya yakınında ve gezegenlerin oluşmasında arta kalan maddelerden ortaya çıktığını, daha sonra Güneş rüzgârının etkisiyle geniş eliptik yörüngelerine savrulduklarını göstermektedir.
Bu değerli incelemeler sayesinde ilk defa bir Kuyruklu Yıldız'da ender rastlanan bir izotop kesin bir şekilde bulunmuş ve yoğunluğu ölçülmüştür. Ikeya Kuyruklu Yıldızı’ndaki C 13 atomonun C 12 atomuna oranının 1’e 70 olarak bulunduğu göz önüne alınırsa bu sayının dünyanınkine oldukça yakın olduğu (1'e 90) hemen farkedbilir. Astronomlar bu izotopun keşfinin Ikeya Kuyruklu Yıldızı'ının alışılmadık parlaklığına dayandırmışlardır.
Başarılı olan pek çok kuyruklu yıldız avcısının bir kuyruklu yıldız keşfedebilmek için ortalama en az 100-300 saat sabırla gözlem yaptığını görürüz. Kaoru Ikeya, 1963 kuruklu yıldızını bulmadan önce 335 saatini harcamıştır. Japon amatör astronomu Kaoru Ikeya, keşfettiği yarım düzine kuyruklu yıldızı gözlerken, kendi yapımı olan 20 cm'lik f/15 bir aynalı teleskoptan yararlanmıştır.
Japon amatör astronomu Kaoru Ikeya’ya göre: "Bir kuyruklu yıldız keşfetmek, ismini gökyüzüne yazdırmaktır".
Galeri
değiştir-
İkeye-Seki Kuyruklu yıldızı 31 Ekim 1965'te Canberra'da görüldü. David Nicholls tarafından çizildi.
Dış bağlantılar
değiştir- NASA JPL Small-Body Database Browser on C/1965 S1-A 20 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- NASA JPL Small-Body Database Browser on C/1965 S1-B 20 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.