İskeletleşme ayrışmanın son aşamasını ifade eder, leşin ya da cesedin yumuşak dokularının ayrışmasından sonra geriye kemiklerin kalmasıdır . İskeletleşme sürecinin sonunda tüm yumuşak doku ortadan kalkarak geriye kemikler kalır.[1] Bir bedenin tamamen bir iskelet olarak ayrıştırılması için, Ilıman iklim, genellikle su gibi bir alt-tabaka içinde olma, böceklerin varlığı ve gömülme gibi etkenlere bağlı olarak, üç hafta ila birkaç yıl gerekir.[2] İskeletleşme süreci tropik bölgelerde haftalar içinde olurken, tundra bölgelerinde ya da sıfırın altındaki sıcaklıklar devam ederse hiç olmayabilir. Turba bataklıkları veya tuz çöllerinde doğal mumyalama işlemi gerçekleşir ve bu aşama süresiz olarak ertelenebilir.[3]

Kısmen iskeletize domuz cesedi. Ölümden yedi hafta sonra çekilmiş.

İskeletleşme oranı ve cesedin mevcut durumu, ölüm zamanını belirlemede kullanılabilir.[4]

İnsanlar gibi orta ve büyük boyutu memelilerin cesetlerinde iskeletleşme gerçekleştikten sonra, süpürücü hayvanlar kemikleri tüketmezler ise, bereketli topraklarda asitler tarafından tamamen erimesi yaklaşık yirmi yıl sürer. nötr pH'lı topraklarda ve kumlarda iskeletin parçalanması yüz yıllar sürebilmektedir. Diğer bir durumda ise kemikler fosilleşerek daha dayanıklı mineral maddelere dönüşürler ve süresiz olarak korunurlar[3] ya da ham petrol olma sürecine girerler.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Tersigni-Tarrant, MariaTeresa A.; Shirley, Natalie R. (2012). Forensic Anthropology: An Introduction. CRC Press. s. 351. ISBN 9781439816462. 29 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2014. 
  2. ^ Senn, David R.; Weems, Richard A. (2013). Manual of Forensic Odontology, Fifth Edition. CRC Press. s. 48. ISBN 9781439851333. 26 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2014. 
  3. ^ a b Byrd, Jason H.; Castner, James L. (2012). Forensic Entomology: The Utility of Arthropods in Legal Investigations, Second Edition. CRC Press. ss. 407-423. ISBN 9781420008869. 29 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2014. 
  4. ^ Dix, Jay; Graham, Michael (1999). Time of Death, Decomposition and Identification: An Atlas. CRC Press. ss. 11-12. ISBN 9780849323676. 29 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2014.