İstanbul (bale)
İstanbul, libretto ve koreografisi Hülya Aksular’a ait iki perdelik klasik bale eseri.
Müzik | Serkan Alkan |
---|---|
Libretto | Hülya Aksular |
Gala | 24 Mart 2007 |
İlk gösterim yeri | İstanbul, Türkiye |
Eserin özgün müziği, Serkan Alkan’a ait olan bale, İstanbul şehrinin bir kronolojisini sunar. Aksuların librettosunu 1999'da yazmaya başladığı eserin dünya prömiyeri 24 Mart 2007’de İstanbul Devlet Opera ve Balesi (İDOB) tarafından yapılmıştır.[1][2] Eser, 2 perde ve 13 tablodan oluşur.
İstanbul'un 500 yıldan fazla bir sürelik tarihini yansıtma iddiasındaki eser, seyirciye Türkiye'de kolektif bellekte yer edinmiş ezan sesi, kilise, Kız Kulesi, minare, yeniçeriler, rakkaseler, tango, vapur, laleler, martılar gibi çeşitli imgeleri sunar.[3]
İstanbul Balesi'nin meydana getirilmesinde farklı sanat dallarında Türkiye'de isim yapmış kişiler çalışmış; eser 2007 yılında ana akım gazetelerin kültür-sanat sayfalarında gündem olmuş; Türkiye'yi temsil edecek dev bir prodüksiyon olarak tarif edilmiştir.[3] Bale, gösteri kitapçığında Aksular tarafından "epik bale" olarak tanımlanmıştır.
Eser akışı
değiştirEser Akışı şu şekildedir:[4]
1. Perde
değiştir- 1.Tablo: Ayasofya
- 2.Tablo: Rumeli Hisarı
- 3.Tablo: Fetih
- 4.Tablo: Zafer
- 5.Tablo: İbadet-i Buluşma
- 6.Tablo: Harem-i Hümayun
2. Perde
değiştir- 1.Tablo: Sefaradlar
- 2.Tablo: Lale Devri
- 3.Tablo: Cumhuriyet
- 4.Tablo: Beyoğlu
- 5.Tablo: Megapol
- 6.Tablo: Martılar
- 7.Tablo: Final
Dış bağlantılar
değiştirKaynakça
değiştir- ^ "İSTANBUL Operası Ezan'la Açılacak". Guncelmeydan.com. 9 Şubat 2007. 13 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2024.
- ^ Hayati Asılyazıcı, Türk Dans Tarihinde Bir İlk İstanbul, 06.08.2007[ölü/kırık bağlantı]
- ^ a b Kurt, Berna (2009). "İstanbul- Epik Bale: Parmak Ucunda Tarih" (PDF). Tarih Yalanları (Cem Küçük, Münir Üstün). Profil Yayıncılık. 13 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Şubat 2024.
- ^ "İstanbulepik.com sitesi Eser Akışı sayfası". 7 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011.