13 Egeria
Egeria (küçük gezegen tanımı: 13 Egeria), Annibale de Gasparis tarafından 2 Kasım 1850'de keşfedilmiş olan büyük bir ana kuşak G-tipi asteroittir.[9] Egeria, hesaplamaları Neptün'ün keşfine yol açan Urbain Le Verrier tarafından, Roma'nın ikinci kralı Numa Pompilius'un karısı olan İtalya'da bulunan Ariccia mitolojik perisi Egeria'dan esinlenerek isimlendirilmiştir.[10]
 | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | Annibale de Gasparis |
| Keşif tarihi | 2 Kasım 1850 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (13) Egeria |
| Telaffuz | /ɪˈdʒɪəriə/[1] |
Adın kaynağı | Egeria |
| Ana Asteroit kuşağı | |
| Sıfatlar | Egerian |
| Sembol | .svg){kind=small} |
| Yörünge özellikleri[2] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 60,342 gün (165,21 yıl) |
| Günöte | 27.927 AU (4.177.800 Gm) |
| Günberi | 236.115 AU (35.322.300 Gm) |
| 257.690 AU (38.550.000 Gm) | |
| Dış merkezlik | 0,083726 |
| 4,14 yıl (1510,9 gün) | |
Ortalama yörünge hızı | 18,56 km/s |
| 261,863° | |
| 0° 14d 17.736s / gün | |
| Eğiklik | 16,539° |
| 43,239° | |
| 80,294° | |
| Dünya MOID | 143.999 AU (21.541.900 Gm) |
| Jüpiter MOID | 235.966 AU (35.300.000 Gm) |
| TJüpiter | 3,364 |
| Fiziksel özellikler | |
| G-tipi asteroit[2] | |
| 9,71 - 12,46[3] | |
| 6,74[2] | |
| Boyutlar | c/a = 0,76±0,06[4] 214,8×192[5] |
Ortalama çap | 202±3 km[4] 207.6 ± 8.3 km (IRAS)[2] |
Ortalama yarıçap | 103,82 ± 4,15 km |
| Kütle | (9,2±2,1)×1018 kg[4] (15,9±4,4)×1018 kg[a][6] |
Ortalama yoğunluk | 2,13±0,49 g/cm3[4] 3,4±1,0 g/cm3[6] |
Ekvatoral yerçekimi | ≈0,0580 m/s2 |
Ekvatoral kurtulma hızı | ≈0,1098 km/s |
| 0,2935 d[7] (7.045 h)[2] | |
| 0,087[4] 0,0825 ± 0,007[2][8] | |
| Sıcaklık | ~174 K |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Egeria, 8 Ocak 1992'de bir yıldızı örtmüş ve diskinin oldukça dairesel (217 km x 196 km) olduğu belirlenmiştir. 22 Ocak 2008'de başka bir yıldızı daha örtmüş ve bu örtülme, New Mexico ve Arizona'da IOTA Asteroid Okültasyon Programı tarafından koordine edilen birkaç gözlemci tarafından gözlemlenmiştir.[5] Bu gözlemler, Egeria'nın Dünya'ya 214,8 km x 192 km'lik yaklaşık dairesel bir profil sunduğunu göstermiştir. Ayrıca bu durum radar tarafından da incelenmiştir.[11]
1988'de Mauna Kea Gözlemevlerinde UH88 teleskopu kullanılarak bu asteroidin yörüngesindeki uydular veya toz için bir arama yapılmış ancak bir sonuca varılamamıştır. Egeria'nın spektral analizi, su içeriğinin ortalamadan daha yüksek olduğunu, kütlece %10,5-11,5 su olduğunu göstermektedir.[12] Bu, Egeria'yı gelecekteki su madenciliği girişimleri için önde gelen bir aday yapmaktadır.
.png)
Ayrıca bakınız
değiştirNotlar
değiştir- ^ (8.0 ± 2.2) × 10−12 M☉
Kaynakça
değiştir- ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
- ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Browser: 13 Egeria" (2008-11-04 last obs). 28 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2016.
- ^ apmag 9.71 (2061-Nov-06) to 12.46 (1990-Mar-12) JPL Horizons 1 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. daily output for 1950 to 2099
- ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
- ^ a b Timerson, Brad. "IOTA Asteroid Occultation Results for 2008". 16 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2010.
- ^ a b James Baer, Steven Chesley & Robert Matson (2011) "Astrometric masses of 26 asteroids and observations on asteroid porosity." The Astronomical Journal, Volume 141, Number 5
- ^ "Lightcurves and map data on numbered asteroids N° 1 to 52225". AstroSurf. 27 Kasım 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008.
- ^ "Asteroid Data Archive". Planetary Science Institute. 23 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2008.
- ^ J. K. Davies, S. L. Ellison. "High-resolution 2.5–3.5 𝜇M Observations of C-, B- and G-class asteroids" (PDF). 30 Ekim 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2008.
- ^ Lutz D. Schmadel (2003). Dictionary of minor planet names. 5th. 1. Berlin Heidelberg New York: Springer-Verlag. s. 16. ISBN 3-540-00238-3.
- ^ "Radar-Detected Asteroids and Comets". NASA/JPL Asteroid Radar Research. 19 Kasım 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011.
- ^ Rivkin (2002). "Calculated water concentrations on C-class asteroids" (PDF). Lunar and Planetary Science (XXXIII). 30 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Kasım 2022.
Dış bağlantılar
değiştir- "Elements and Ephemeris for (13) Egeria". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2011. (displays Elong from Sun and V mag for 2011)
- 13 Egeria - AstDyS-2, Asteroitler—Dinamik Site
- 13 Egeria - JPL Small-Body Database
