Ağlayan çam

çamgiller (Pinaceae) familyasına ait süs bitikisi olarak değerli olan bir çam türü

Ağlayan çam (Pinus wallichiana), çamgiller (Pinaceae) familyasına ait süs bitikisi olarak değerli olan bir çam türü. Afganistan'dan Pakistan, Hindistan, Tibet (Çin: Xizang), Nepal ve Bhutan'dan Burma'ya kadar güney yamacı. 1800–3900 m rakımlardaki vadilerde ve eteklerde, bazen saf ormanlık alanlarda ancak sıklıkla Cedrus deodara, Abies pindrow, Picea smithiana ve Juniperus excelsa subsp. polycarpos gibi iğne yapraklılarla ve Quercus semecarpifolia, Betula utilis, ard Acer ve Ilex türleri gibi geniş yapraklı türlerle birlikte bulunur.[1]

Ağlayan çam
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Plantae
Şube: Tracheophyta
Sınıf: Pinopsida
Takım: Pinales
Familya: Pinaceae
Cins: Pinus
Tür: P. wallichiana
İkili adlandırma
Pinus wallichiana
A.B.Jacks., Bull. Misc. Inform. Kew 1938: 85 (1938).

Genel özellikleri

değiştir

Açık bir taç ile özellikle güzel bir türdür. Uzun, asılı iğneleri sayesinde özellikle dikkat çekicidir. Taç, ilk başta geniş, piramidal bir şekle sahiptir, ancak daha sonra yatay olarak çıkıntı yapan dallarla çok geniş bir alana yayılır. Kendi başına serbestçe büyürken, dallar yere kadar ağaçta kalır. Doğal ortamında ağaç 50 m yüksekliğe kadar büyüyebilir, ancak yetiştiriciliğinde genellikle daha küçüktür. Gövde ilk başta pürüzsüz ve koyu gri renktedir, ancak daha sonra plakalar halinde dökülmektedir. Mavi buzlu iğneler bükülmüş, dikkate değer ölçüde uzun ve incedir ve özellikle genç dallardan dümdüz sarkar. Genç kozalaklar diktir, ancak daha sonra sarkarlar. 15–25 cm uzunluğunda ve 3–5 cm kalınlığındadırlar. Özellikle genç ağaçlar rüzgarlı alanlarda desteğe ihtiyaç duyar ve dona karşı hassastır. Kuru koşulları tolere eder.[2]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Pinus wallichiana (Bhutan pine) description". www.conifers.org. 27 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2024. 
  2. ^ "Pinus wallichiana". www.vdberk.com.tr. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2021.