Adenoviral keratokonjonktivit

gözün yaygın ve oldukça bulaşıcı viral enfeksiyonu

Epidemik keratokonjonktivit olarak da bilinen adenoviral keratokonjonktivit, adenovirüslerin neden olduğu bir tür adenovirüs hastalığı olan kontajiyöz bir göz enfeksiyonudur.[2] Tipik olarak ani başlayan ağrılı kırmızı göz, sulu akıntı ve gözde bir şey varmış hissi ile seyreden bir konjonktivit olarak ortaya çıkar.[1] Bulanık görme ve etkilenen göze en yakın kulakta lenfadenopati ile birlikte fotofobi gelişir.[3] Genellikle yetişkinlerde boğaz ağrısı ve burun tıkanıklığı ve akıntısı ile ilişkilidir.[1] Çok küçük çocuklarda görülen bir tür adenoviral keratokonjonktivit yüksek ateş, boğaz ağrısı, kulak enfeksiyonu, kusma ve ishal ile ortaya çıkabilir.[1]

Adenoviral keratokonjonktivit
Diğer adlarEpidemik keratokonjonktivit
Adenoviral Keratokonjonktivit
Olağan başlangıcıYetişkinlerde ani[1]
UzmanlıkOftalmoloji, bulaşıcı hastalıklar
BelirtilerKırmızı göz, rahatsızlık/tahriş, ışık hassasiyeti, göz sulanması, bulanık görme, akıntı[2]
KomplikasyonKorneal yara izi[3]
Süre7-10 gün, daha uzun sürebilir[1]
NedenleriAdenovirüsler, genellikle tip 8 ve 37[1]
TanıGörselleştirme, viral kültür (immünofloresan boyama ile), PCR[1]
Ayırıcı tanıHerpes simpleks tip I, acanthamoeba, mantar enfeksiyonu[4]
KorunmaEl yıkama[1]
TedaviSoğuk kompres, yapay gözyaşı[3]
SıklıkEpidemi, yetişkinlerde çocuklardan daha yaygın[3]

Genellikle tip 8 ve 37 adenovirüslerden kaynaklanır, kontamine göz muayene aletleri ve göz solüsyonları, enfekte kişilerin gözlerine dokunması, yetersiz klorlanmış yüzme havuzlarından veya diğer kontamine nesnelerden yayılır.[1] Kuluçka süresi yaklaşık 5 ile 10 gündür.[1]

Genellikle, bir hafta ile 10 gün sonra tedavi olmaksızın durum daha iyi hale gelir.[1] Soğuk kompres ve suni gözyaşı yardımcı olabilir.[3] Vakaların yarısına kadarında korneada yara izi oluşur ve bazı kişilerde bulanık görme uzun süre devam edebilir.[3] Virüs iyileştikten sonra iki-üç yıl boyunca gözde kalabilir.[1]

Kırmızı gözün yaygın bir nedenidir ve aynı anda çok sayıda insanda ortaya çıkma eğilimindedir. Yetişkinler çocuklardan daha sık etkilenme eğilimindedirler.[1]

Belirti ve bulgular

değiştir

Tipik olarak ani başlayan kırmızı göz, sulu akıntı ve gözde bir şey olduğu hissi ile konjonktivit olarak ortaya çıkar.[1] Bulanık görme ve etkilenen göze en yakın kulakta lenfadenopati ile birlikte fotofobi gelişir.[3] Özellikle yetişkinlerde tipik olarak farenjit ve rinit ile ilişkilidir. Çok küçük çocuklarda görülen bir tür adenoviral keratokonjonktivit yüksek ateş, boğaz ağrısı, kulak enfeksiyonu, kusma ve ishal ile kendini gösterebilir.[1]

Adenoviral keratokonjonktivit tanısı hücre kültürü (immünofloresan boyama ile) ve PCR kullanılarak yapılır.[4]

Ayırıcı tanı

değiştir

Herpes simpleks tip I, akanthamoeba ve mantar enfeksiyonuna benzer görünebilir.[4]

Önleme ve epidemik AKC salgınlarını azaltmak için yeterli enfeksiyon kontrol önlemleri alınmalıdır.[5]

Topikal steroidlerden kaçınılmalıdır çünkü bunlar viral replikasyonu uzatır, sıklıkla uzun süreli kuru göz semptomlarına yol açar ve korneal opasiteler topikal steroidlerin kesilmesinden sonra neredeyse her zaman tekrarlar. Şu anda AKC'nin akut fazının tedavisi için etkili ve klinik olarak uygulanabilir bir topikal antiviral ajan bulunmamaktadır. Topikal sidofovir, korneal opasite insidansını etkili bir şekilde azaltan ilk antiviral ajandır, ancak lokal toksisitesi klinik uygulamasını engellemektedir. Son zamanlarda, sülfatlanmış bir sialil lipid olan NMSO3, adenovirüse karşı in vitro olarak minimal sitotoksisite sergileyen sidofovirden daha büyük bir antiviral etki göstermiştir.[6][netleştirme gerekli] Topikal siklosporin A (CsA) inatçı korneal opasitelerin tedavisinde etkili görünmektedir. Topikal interferon enfeksiyon profilaksisi olarak etkili olabilir. Topikal interferon, patent sorunları nedeniyle şu anda ticari olarak mevcut değildir.[kaynak belirtilmeli]

Epidemiyoloji

değiştir

Adenoviral keratokonjonktivit küresel olarak kırmızı gözün en yaygın nedenidir ve aynı anda çok sayıda insanda ortaya çıkma eğilimindedir.[3] Yetişkinler çocuklardan daha sık etkilenme eğilimindedir.[1]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p Shieh, Wun-Ju (10 Eylül 2021). "Human adenovirus infections in pediatric population - An update on clinico-pathologic correlation". Biomedical Journal. 45 (1). ss. S2319-4170(21)00109-8. doi:10.1016/j.bj.2021.08.009. ISSN 2320-2890. PMC 9133246 $2. PMID 34506970. 
  2. ^ a b Burrow, Michael K.; Patel, Bhupendra C. (2022). "Keratoconjunctivitis". StatPearls. StatPearls Publishing. PMID 31194419. 
  3. ^ a b c d e f g h Bawazeer, Ahmed (4 Haziran 2019). "Epidemic Keratoconjunctivitis (EKC)". Medscape. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2021. 
  4. ^ a b c Pihos, Andria M. (April 2013). "Epidemic keratoconjunctivitis: A review of current concepts in management". Journal of Optometry. 6 (2). ss. 69-74. doi:10.1016/j.optom.2012.08.003. ISSN 1888-4296. PMC 3880539 $2. 
  5. ^ Reinhard, Thomas; Larkin, Frank (28 Ocak 2006). Cornea and External Eye Disease. ISBN 9783540312260. 11 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2015. 
  6. ^ Kaneko H (2001). "Antiviral activity of NMSO3 against adenovirus in vitro". Antiviral Res. 52 (3). ss. 281-8. doi:10.1016/s0166-3542(01)00167-x. PMID 11675145. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2023.