Agara (Ahaltsihe Belediyesi)
Agara (Gürcüce: აგარა; okunuşu: “agara”), Gürcistan’nın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Ahaltsihe Belediyesi sınırları içinde bir köydür. Deniz seviyesinden 955 metre yükseklikte, Kura Nehri’nin sol kıyısında yer alır.
Agara, Gurkeli, Zikilia, Sakuneti ve Tsinubani ile birlikte Agara temini oluşturmaktadır.
Tarihçe
değiştirAgara (აგარა) Gürcüce yaygın bir yer adıdır ve eski Gürcücede "köy" anlamına gelir.[1]
Agara, Gürcistan'ın önemli tarihsel bölgelerinden biri olan Mesheti'deki yerleşmelerden biridir. Osmanlılar bu köyü 1578 yılında, birleşik Gürcistan Krallığı'ın ardından Mesheti bölgesine hakim olan Samtshe-Saatabago’dan ele geçirdi. 1595 tarihli Osmanlı mufassal defterine göre Agara, Gürcistan Vilayeti içinde, Ahalsihe livasının Azğur nahiyesine bağlıydı. Bu defterde köy boş olarak kaydedilmiştir.[2]
Agara, uzun süre Osmanlı egemenliğinde kaldıktan sonra, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı’nda Çarlık Rusyası’nın eline geçti ve bu imparatorluğun sınırları içinde bulunan Gürcistan’ın yeniden parçası haline geldi. Zaman içinde yeniden meskun hale gelen Agara'da 1870 yılında 3 hane yaşıyordu.[3]
Nüfus
değiştirAgara'da 2014 yılı verilerine göre 348 kişi yaşıyor ve nüfusun neredeyse tamamı Gürcülerden oluşuyordu.[4]
| Sayım tarihi | Nüfus | Erkek | Kadın |
|---|---|---|---|
| 2002 | 393 | 198 | 195 |
| 2014 | 348 | 180 | 168 |
Kaynakça
değiştir- ^ ""აგარაკი, აგარა", Eski Gürcü Dili Sözlüğü". 14 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ "Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; I. cilt (1947), s. 104, II. cilt (1941), s. 106". 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ "Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; III. cilt (1958), s. 142". 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2021.
- ^ Samshe-Cavaheti (Gürcüce), Yazarlar (Dali Nikolaişvili, Davit Sartania, Avtandil Ucmacuridze, Lamzira Lağidze, Vaja Trapaidze, Tinatin Nanobaşvili), Tiflis, 2016, s. 18-19 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ISBN 978-9941-0-8626-7