Ahrar uş-Şam
Ahrar uş-Şam (Arapça: كتائب أحرار الشام, Türkçe: Şam'ın Hürleri) ya da tam adıyla Şam'ın Hürleri İslami Hareketi, Suriye'de 2011 yılında Halep'te kurulan ve Beşşar Esad yönetimine karşı savaşan muhalif gruptur. Merkezleri İdlib'dedir. 2011 yılından bu yana aktif faaliyet göstermektedir. Sünni ve Selefi mücahidlerden oluşmuştur.
Ahraruş Şam | |
---|---|
حركة أحرار الشام الإسلامية Şam'ın Hürleri İslami Hareketi | |
Ahraruş Şam bayrağı | |
Kuruluş | 2011-günümüz |
Bağlılık | Mücahit Şura Meclisi (2014-) |
Lider(ler) |
|
Merkez(ler) | Babsaka, İdlib, Suriye |
Etkin bölgeler | Suriye |
İdeoloji | Sünni İslamcılık Cihatçı Selefilik |
Siyasi yelpaze | Aşırı sağ |
Büyüklük | 18.000 - 20.000 (Mart 2017) |
Müttefikler | Fetih Ordusu
El Nusra Cephesi[1] Ceyşul İslam[2] Ecned el Şam İslam Birliği Mücahid Ordusu (örgüt) Alveyat el Furkan Şam Lejyonu[3] Sukur el-Ez Şam el-İslam Hareketi Ceyş'ül-Muhacirin vel-Ensar[4] Ahrar el-Cezire[5] |
Rakip(ler) | Suriye Silahlı Kuvvetleri Suriye Direnişi YPG Hizbullah(Lübnan) Suriye Ulusal Savunma Gücü IŞİD[6][7] |
Çatışma(lar) | Suriye İç Savaşı
|
İnternet sitesi | http://ahraralsham.net/ |
Tarihçe
değiştirAhraruş Şam hareketi, Mısır Devrimi'nden hemen sonra ve Suriye'de isyanların patlak vermesinden önce kurulmuştur.[8] Grubu kuran kadronun büyük kesimi, Irak Direnişine katıldıktan sonra Suriye'ye dönünce tutuklanıp yıllarca Sednaya Hapishanesinde kalmış ve 30 Mayıs 2011 tarihinde Beşşar Esad tarafından protestoları dindirmek amacıyla çıkarılan af neticesine hapishaneden çıkmış kişilerdir.[9]
2011 yılının sonlarında 25 birlikten oluşan grup, birlik sayısını Temmuz 2012'de 50'ye, Ocak 2013'te ise 83'e çıkararak en önemli muhalif gruplardan biri haline gelmiştir.[10]
Ahraruş Şam grubu, İslamcı bir anlayışa sahip olduğu için ılımlı olarak adlandırılan Suriye Devrimi Muhalefet Güçleri Koalisyonu'nun yetkisini tanımamıştır.[11] Bununla birlikte, Suriye'deki savaşta Özgür Suriye Ordusu, El Nusra Cephesi gibi gruplarla sık sık iş biriliğine gitmektedir.
2012 yılının Aralık ayında Suriye İslam Cephesi adı altında diğer muhalif gruplarla birleşen Ahraruş Şam, Kasım 2013'te İslami Cephe'nin kurulmasına liderlik etmiş ve bu grubun çatısı altına girmiştir.
Eylül ve Kasım 2013'te IŞİD iki kez yanlış anlaşılmalardan dolayı Ahraruş Şam komutanlarını öldürmüştür. İlkinde, esir alınan Ahraruş Şam komutanı Ebu Ubeyde'den çıkan Malezya bayrağını Amerikan bayrağı zannetmişlerdir.[12] İkincisinde ise, Ahraruş Şam komutanı, Şii rejim yanlısı bir komutan sanılmıştır.[13] Aralık ayında IŞİD ile Ahraruş Şam arasında Halep kırsalında sert çarpışmalar yaşanmıştır.[14]
2015 yılında Ahraruş Şam, IŞİD ve rejim güçlerine karşı pek çok muhalif grup ile koalisyona gitmiş ve Fetih Halep, Ensar eş-Şeriat, Fetih Ordusu gibi operasyon odalarında önemli roller oynamıştır. Günümüzde İdlib başta olmak üzere Türkiye destekli Suriye Milli Ordusu tarafından kontrol edilen Afrin, Azez gibi bölgelerde de faaliyet göstermektedir.[15][16][17][18]
Amerika Birleşik Devletleri'nin eski Şam Büyükelçisi Robert Stephen Ford, Türkiye'nin Ahrar-uş Şam'a destek verdiğini iddia etmiştir.[19]
Kaynakça
değiştir- ^ O'Bagy, Elizabeth (2012). Middle East Security Report: Jihad in Syria (PDF). 6. Washington, DC. s. 27. 27 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ Aron Lund (24 Eylül 2013). "New Islamist Bloc Declares Opposition to National Coalition and US Strategy". Syria Comment. 20 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2013.
- ^ "Freedom, Human Rights, Rule of Law: The Goals and Guiding Principles of the Islamic Front and Its Allies". Democratic Revolution, Syrian Style. 17 Mayıs 2014. 10 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014.
- ^ a b "Former Guantanamo detainee killed while leading jihadist group in Syria". Long War Journal. 4 Nisan 2014. 28 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2014.
- ^ "Arab Tribes Split Between Kurds And Jihadists". Carnegie Endowment for International Peace. 15 Mayıs 2014. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2014.
- ^ "NGO: Syria jihadists kill rebels in bombing". Al Arabiya. 11 Ocak 2014. 29 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2014.
- ^ "Al Qaeda's chief representative in Syria killed in suicide attack". Long War Journal. 23 Şubat 2014. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
- ^ "TIME Exclusive: Meet the Islamist Militants Fighting Alongside Syria's Rebels". Time. 26 Temmuz 2012. 1 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2014.
- ^ "Jihadis May Want To Kill Assad. But İs He Lucky To Have Them". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "ui.se - Files" (PDF). 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "131 Tentative Jihad Syrias Fundamentalist Opposition.pdf" (PDF). 20 Ocak 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "520205 520205 Message From Ayman Al Zawahiri". 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "İsis Syria Aleppo". 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "Syrian Army Pounds Rebels Near Lebanon Border". 8 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "Nusra Cephesi Ve Ahrar Us Sam Lazkiye Ye Saldiriyor". 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "Ahrar Us Sam Komutani İdlibte Sehid Oldu". 21 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015.
- ^ "سورية: اشتباكات متقطعة ودعوات للزحف إلى عفرين" (Arapça). Al Araby. 11 Kasım 2022. 22 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023.
- ^ "تحت رايات "أحرار الشام".. "الهيئة" تدخل بأرتالها إلى منطقة عفرين" (Arapça). Syria TV. 19 Haziran 2022. 22 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2023.
- ^ "3 Ekim 2015 Al Jazeera Türk haberi". 4 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2015.