Alfred Helmut Naujocks, alias Hans Müller, Alfred Bonsen veya Rudolf Möbert (20 Eylül 1911 – 4 Nisan 1966), SS-Sturmbannführer (binbaşı) idi. Nazi Almanyası tarafından Polonya'ya yapılan saldırı gerekçesini ortaya koymak amacıyla düzenlenen aşamalı bir davaya katıldı ve Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nı provoke etti.

Ekim 1944'te Naujocks

Gençliği

değiştir

Naujocks Kiel'de doğdu ve Kiel Üniversitesi'nde[1] mühendislik eğitimi gördü ve hassas mekanik olarak eksik bir çıraklık eğitimi aldıktan sonra SS'e 1931'de katıldı.[2] Ünlü amatör bir boksör olarak bilinen komünistler, sıklıkla komünistlerle kavga ediyorlardı.[3] Daha sonra 1934 yılında Doğu Akdeniz Bölge Komutanlığı şoförü olarak şahsen imzaladı. 23 Ocak 1935'te Slapy, Prag ve Çekoslovakya yakınlarındaki Záhoř köyündeki bir Anti-Nazi radyo istasyonuna gizlice saldırı düzenledi. Olayda aktivist Rudolf Formis öldürüldü;[4] Naujocks, Amerikan gözetiminde 1944'te cinayeti itiraf etti.[5] 1937 sonbaharında Naujocks Hauptsturmführer'e (yüzbaşı) terfi etti ve 1938'de tekrar SS-Sturmbannführer'e (binbaşı) terfi etti.[6]

II. Dünya Savaşı

değiştir

10 Ağustos 1939'da Reinhard Heydrich, Naujocks'u Gleiwitz radyo istasyonunu ele geçirmek için küçük bir Alman grubu görevlendirdi. Radyo istasyonuna girildiğinde, Polonya'daki bir anti-Alman mesajının kısa bir yayını yapıldı.

Daha sonra, 9 Kasım 1939'da Naujocks (ve Walter Schellenberg'le birlikte) Venlo olayına katıldı ve iki İngiliz SIS aracının, yüzbaşı Sigismund Payne Best'in ve Hollanda'daki Binbaşı Richard Henry Stevens'in yakalanmasını sağladılar.

1940 başlarında Naujocks, Bernhard Operasyonu altındaki sahte İngiliz banknotlarını basmakla suçlanan SD'nin taklit birliğinden sorumlu tutuldu. 1941'de Reinhard Heydrich'in emirlerine itiraz ettiği için SD'den uzaklaştırıldı, gözden düştü ve Doğu Cephesindeki Waffen-SS'de hizmet etmek zorunda kaldı.

1943 yılında bozulan sağlığı nedeniyle Batı'ya gönderildi; burada ertesi yıl Belçika'daki Alman birlikleri için bir ekonomik yönetici olarak görev yaptı ve Belçika'daki ve Danimarkalı direniş üyelerinin ölümüne karıştı.

Obersturmführer'e terfi ettikten sonra 1943 Aralık'ından 1944 sonbaharına dek Danimarka nüfusuna karşı sabotaj ve terör eylemlerine katıldı ve Lutheran papazı Kaj Munk'un öldürülmesi de dahil olmak üzere "Peter Group" un lideri oldu.

Daha sonra liderliği, SS-Hauptsturmführer Otto Alexander Friedrich Schwerdt'e (SS-Jagdverbände) geçti. Kasım 1944 civarında, Naujocks Amerikan kuvvetlerine teslim oldu ve ardından Amerikan kuvvetleri kendisini savaş sonuna kadar muhtemel bir savaş suçlusu olarak gözaltına aldı.

Savaştan sonra

değiştir

Naujocks, Nuremberg mahkemelerinde, Gleiwitz'deki Alman Radyo Kulesi'ne düzenlenen saldırının Gestapo başkanı Heinrich Müller ve üstü Reinhard Heydrich tarafından verilen emirlere göre yapıldığını bildirdi. Savaştan sonra, savaş suçlarıyla yargılanmadan önce gözaltından kaçtı. Hamburg'da bir iş adamı olarak çalıştı ve burada hikâyesini, Savaşa başlayan Adam ismiyle medyaya sattı. ODESSA'nın Otto Skorzeny ile birlikte çalışmasını ve İspanyol hükûmeti ile anlaşmalar yürüterek, pasaport sağlayan ve fonlar düzenleme konusunda yer aldığı iddia edildi.

Naujocks ve arkadaşları, Latin Amerika'ya giden eski Nazi savaş suçlularını ele aldı, orada korunumlarından sorumlu oldu.

Ölümü

değiştir

Naujocks, 4 Nisan 1966'da, 54 yaşında, Hamburg'da kalp krizi geçirerek hayatını kaybetti.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Shirer, William L. (1960). The Rise and Fall of the Third Reich. New York: Simon and Schuster. ss. 518-519. LCCN 60-6729. 
  2. ^ Weale 2010, s. 137.
  3. ^ S. Wistrich, Robert (4 Temmuz 2013). Who's Who in Nazi Germany (3.3url=https://books.google.com.my/books?id=7qlvzyEieyQC&pg=PA176&dq=alfred+naujocks&hl=en&sa=X&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false bas.). Routledge. s. 176. ISBN 978-1-136-41388-9. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi |arşiv-url= kullanmak için |url= gerekiyor (yardım). 
  4. ^ Klimek, Antonín (2003). Vítejte v první republice. Praha: Havran. ss. 251-253. ISBN 80-86515-33-8. 
  5. ^ "Alfred Naujocks: Eine verflixt heikle Geschichte (in German)". 12 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2017. 
  6. ^ Weale 2010, s. 138.