Amerikan Devrimi
Amerikan Devrimi, 18. yüzyılın ikinci yarısında On Üç Koloni'nin Britanya İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını kazanarak Amerika Birleşik Devletleri adını aldığı dönemi içine alır.[1] Amerika kıtasına ilk göç eden Virjinya kolonisinden sonra 1772 yılına kadar kolonilerin sayısı 13'ü buldu.[1] Kolonilerde yönetim biçimi, baştaki valinin ya yerel olarak seçilmesine ya da kraliyetçe veya doğrudan krallıkça atanması esasına dayanır. Yasama organı da atanmış veya seçilmiş kişilerden oluşmaktadır.
| Amerikan Devrimi | |
|---|---|
,_by_John_Trumbull.jpg) John Trumbull'un Bağımsızlık Bildirgesi, Beşler Komitesi'nin taslağını 28 Haziran 1776'da İkinci Kıtasal Kongre tarafından onaylanmak üzere sunduğunu gösteriyor. | |
| Tarih | 22 Mart 1765 - 3 Eylül 1783 |
| Süre | 18 yıl, 5 ay, 1 hafta ve 5 gün |
| Konum | On Üç Koloni |
| Düzenleyen | Britanya Amerikası kolonistleri |
| Sonuç |
|
Bu dönemde koloniler Britanya İmparatorluğu'na karşı ayaklandı ve 1773 ile 1783 yılları arasında Amerikan Bağımsızlık Savaşı'nı başlattılar.[1] 1776'da Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi yayımlandı ve 19 Ekim 1781'de de savaş alanında zafer elde edildi.[1] Fransa yeni ulus Amerikalılara para ve mühimmat sağlanmasında önemli bir rol oynamış, Britanya'ya karşı bir koalisyon örgütlemiş ve savaşı sona erdiren Yorktown'daki muharebede belirleyici bir rol oynayan bir ordu ve filo göndermiştir.[1] Öte yandan Amerikalılar kraliyet ve aristokrasiye karşı ayaklanmışlardı ve Fransa'yı bir model olarak almadılar.
Amerikan Devrimi Amerikan halkını saran yeni cumhuriyetçi idealler gibi bir dizi entelektüel ve sosyal değişikliği de içinde barındırıyordu. Bazı eyaletlerde demokrasinin devlet idaresindeki rolü hakkında ateşli tartışmalar yaşanıyordu. Cumhuriyetçiliğe kayış ve giderek yayılan demokrasi geleneksel sosyal hiyerarşide karışıklıklara neden oldu ve Amerikan siyasi değerlerinin temelini oluşturan siyasi ahlâkı yarattı. Devrim dönemi Fransa'nın Amerika'daki kolonilere yönelik askerî tehdidinin sona erdiği 1763 yılında başladı. Britanya kolonilerin savunulması için yapılan harcamalarının büyük bir bölümünün yine koloniler tarafından ödenilmesi gerektiğine karar vererek kolonicilerin hiç de hoş karşılamadığı vergiler dayattı.
Parlamento, 1765 yılında Pul Yasasını kabul etti ve bu yasa,[1] kağıt almak için vergi pullarının satın alınmasının gerektiriyordu. Bu durum kolonilerde büyük tepkilere yol açtı. Ayrıca kolonilerin Britanya parlamentosunda temsilcisi olmadığından birçok kolonici hareketi yasa dışı kabul etti. Boston'daki protestolardan sonra Britanya buraya savaş birlikleri gönderdi.[1] Buna karşılık olarak kendi milislerini seferber etti ve 1775'te savaş başladı. Nüfusun yüzde 15-20 kadarı Britanya'ya sadık olsa da savaş boyunca Vatanseverler savaş boyunca genellikle toprakların yüzde 80-90 kadarını ellerinde bulundurmuşlardır. Öte yandan Britanya, yalnızca birkaç kıyı şehrini kontrol etmekteydi.
1776 yılında 13 koloninin temsilcileri oy birliğiyle Amerika Birleşik Devletleri'ni kuran bir bağımsızlık bildirgesi kabul ettiler.[1] 1778'de Amerikalılar Fransa ile asker ve donanma gücünü dengeleyen bir ittifak kurdular. 1777'de Saratoga'da ve 19 Ekim 1781'de de Yorktown'da iki Britanya ordusu esir alındı ve bunların sonucunda 1783'te Paris Antlaşması ile barış sağlandı. Birleşik Devletler'in kuzeyinde Britanya Kanadası, güneyinde İspanyol Floridası ve batısında da Mississipi Nehri bulunuyordu.