Vikipedi

Amy Adams

Amerikalı sinema oyuncusu

Amy Lou Adams (d. 20 Ağustos 1974), Amerikalı aktris. Canlandırdığı komedi ve dramatik rolleriyle tanınan Adams, üç yıl boyunca dünyanın en çok para kazanan aktrislerinden biriydi. Aralarında iki Altın Küre Ödülü'nün de bulunduğu ödüller kazandı.

Amy Adams
Adams (2016)
DoğumAmy Lou Adams
20 Ağustos 1974 (50 yaşında)
Vicenza, Veneto, İtalya
MilliyetAmerikalı
Meslekoyuncu, şarkıcı
Etkin yıllar1995–günümüz
Boy1,63 m (5 ft 4 in)
Evlilik
Darren Le Gallo (e. 2015)
Çocuk(lar)1

İtalya, Vicenza'da doğan ve Castle Rock, Colorado'da büyüyen Adams, yedi kardeşin dördüncüsüdür. Bale öğrenimi gördü, ancak 18 yaşındayken müzikal tiyatroyu kendisine daha uygun buldu ve 1994'ten 1998'e kadar akşam yemeği tiyatrosunda çalıştı. Adams, ilk uzun metraj deneyimini yardımcı oyunculuk yaptığı 1999 hiciv filmi Drop Dead Gorgeous'ta kazandı. Los Angeles'a taşındıktan sonra televizyon dizilerinde konuk oyuncu olarak yer aldı ve küçük çaplı filmlerde "kötü kız" rollerini üstlendi. İlk büyük rolünü, Steven Spielberg'in biyografik filmi Sıkıysa Yakala'da (2002) aralarında Leonardo DiCaprio'nun da bulunduğu oyuncular ile paylaştı. Eleştirmenler tarafından beğenilen bu filmden sonra uzun süre işsiz kalan Adams, bağımsız komedi-drama filmi Junebug'da (2005) oynadığı geveze bir hamile kadın rolüyle uluslararası üne kavuştu.

Bir prensesi canlandırdığı müzikal fantastik filmi Manhattan'da Sihir'nde (2007), Adams ilk kez başrol oynayarak büyük bir başarı kazandı. Adams, daha sonra benzer şekilde saf ve biraz da sakar genç kadın rolleri oynamaya devam etti. Adams, daha sonraki spor filmi Dövüşçü (2010) ve psikolojik drama filmi Usta'da (2012) olumlu eleştiri alan ve önceki oynadığı rollerden farklı olan güçlü ve kararlı kadın rolleri canlandırdı. Bunlardan biri, 2013 yılında DC Genişletilmiş Evren kahraman filmindeki Lois Lane karakteriydi. Adams, suç filmi Düzenbaz'da (2013) baştan çıkarıcı bir dolandırıcıyı ve biyografik film Büyük Gözler'de (2014) ressam Margaret Keane'ı canlandırarak En İyi Kadın Oyuncu dalında arka arkaya iki Altın Küre Ödülü kazandı. Bilimkurgu filmi Geliş'te (2016) bir dilbilimci, gerilim filmi Gece Hayvanları'nda (2016) bir sanat galerisi sahibi, HBO mini dizisi Sharp Objects'te (2018) kendine iki genç kızın cinayetini araştırırken kendi geçmişiyle yüzleşen bir muhabir ve hiciv filmi Vice'ta (2018) Lynne Cheney'i oynarken gösterdiği performansıyla eleştirmenlerin beğenisini kazandı.

Adams'ın sahne rolleri arasında New York Devlet Tiyatrosu'nun 2012'de Into the Woods'da Baker'ın karısını canlandırdı. 2014 yılında Time tarafından dünyanın en etkili 100 kişisinden biri seçildi ve Forbes Celebrity 100 listesinde yer aldı.

Biyografi

değiştir

İlk yılları ve kişisel hayatı

değiştir

Amy Lou Adams, 20 Ağustos 1974'te, babası İtalya'nın Vicenza şehrindeki Caserma Ederle askeri kompleksinde Amerika Birleşik Devletleri Ordusu'nda görev yaptığı sırada, Amerikalı Richard ve Kathryn Adams'ın çocuğu olarak dünyaya geldi.[1][2] Adams, yedi kardeşin dördüncüsüdür.[3] Adams ailesi, bir ordu üssünden diğerine taşındıktan sonra, sekiz yaşındayken Castle Rock, Colorado'ya yerleşti.[2] Colorado'ya yerleştiklerinde ordudaki görevinden ayrılan babası, gece kulüplerinde şarkı söyleyip, dansçılık yaptı.[3][4] Çocukluk yıllarında babasının sahnelenen şovlarını görmüş olması, Adams'ın sinema anlayışını etkileyen kaynaklardan ilki oldu.[5] İkincisi, çocukken babasının yazdığı skeçlerde oynamasıydı.[2][4][6][7]

Adams, ebeveynleri 1985'te boşanıp kiliseyi terk edene kadar İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi'nin bir üyesi olarak yetiştirildi.[4][8] Hiçbir zaman güçlü dini inancı olmasa Adams, Mormonizm'den sevginin insanları birleştirici gücünü öğrendiğini belirtti.[3] Annesiyle babası boşanmaya karar verdikten sonra, babası Arizona'ya taşındı ve yeniden evlendi.[2][6] Babasıyla bu dönemden sonra ilişkisinin çok azaldığını belirten Adams, çocukluk yıllarını Sineklerin Tanrısı ile karşılaştırıdı.[3] Adams, bu dönemde diğer çocuklarla sık sık kavga ettiğini belirtti.[9]

Lise döneminde derslerine ilgisizliğini ve okuldan sık sık kaçtığını belirten Adams, bu dönem David Taylor Dance Company adlı bale topluluğuna katıldı.[3][7] Mezun olduktan sonra, annesiyle beraber Atlanta, Georgia'ya taşındı.[4] Liseden mezun olduktan sonra üniversiteye gitmemeye karar verdi. Bu kararı ailesini hayal kırıklığına uğrattı ve daha sonra kendisi de üniversiteye gitmediğine pişman oldu.[2][10] Adams, 18 yaşında profesyonel bir balerin olacak kadar yetenekli olmadığını ve müzikal tiyatronun kendine daha uygun olduğunu fark etti.[3] Tiyatrodaki ilk sahne rollerinden biri, gönüllü olarak rol aldığı Annie'nin topluluk tiyatro prodüksiyonuydu.[2] Bu dönemde Adams, kendini desteklemek için bir Gap mağazasında karşılayıcı[7] ve Hooters'da garson olarak çalıştı.[4][11][12]

Kariyeri

değiştir

1994-2004: Akşam yemeği tiyatrosu ve ilk film rolleri

değiştir

Adams, profesyonel kariyerine 1994'te Boulder, Colorado'da bir akşam yemeği tiyatrosunda gösterime giren A Chorus Line'da dansçı olarak başladı.[2][13][14] Tiyatrodaki işi, sahneye çıkmadan önce garsonluk yapmasını gerektiriyordu. Ancak, Adams hakkında arkadaşı olduğunu düşündüğü bir dansçının yalan suçlamaları Adams'ın tiyatroda başını belaya soktu.[15] Adams, hayatının bu dönemi hakkında "[benim hakkımda söylenen] yalanların ne olduğunu hiçbir zaman öğrenemedim. Sadece sürekli müdür tarafından çağrıldığımı ve müdürün bana profesyonelliğimin eksik olduğunu söylediğini biliyorum" yorumunu yaptı.[2] Suçlamaların da etkisiyle tiyatrodaki işinden kovuldu. Akşam yemeği tiyatrosundaki işini kaybettikten sonra Adams kısa bir sürede içinde Denver'daki Heritage Square Music'teki bir müzikal tiyatroda iş buldu.[13] 1995'te Minneapolis merkezli Chanhassen Dinner Theatre'ın başkanı ve sanat yönetmeni Michael Brindisi, Adams'ın yeni işindeki Anything Goes'daki performansını gördükten sonra Adams'a tiyatrosunda bir iş teklif etti.[13][16] İş teklifini kabul eden Adams, 1995'te üç yıl boyunca tiyatroda sahne alacağı Chanhassen, Minnesota'ya taşındı.[16] Yıllar sonra Adams, Minnesota'daki işin "güvenliğini ve hayatına getirdiği düzeni" sevdiğini belirterek, bu dönemde oyunculukla ilgili çok şey öğrendiğini ekledi.[15][16] Yine de, tiyatronun gerektirdiği meşakkatli çalışma vücuduna zarar vermeye başlamıştı: "Bu dönem sürekli tekrarlayan sakatlanmalar yaşadım – dizlerimde bursit, kasık, addüktör ve abdüktör kaslarımı fazla çekerek incittim. Vücudum yıpranıyordu."[12]

 
Adams'a Sıkıysa Yakala (2002) filminde rol veren Steven Spielberg, film yayınlandıktan sonra Adams'ın karıyerinin kalkışa geçmemesine şaşırdığını belirtmişti.[17]

Minnesota'da yaşadığı vakit Adams, The Chromium Hook adlı siyah beyaz hiciv filminde rol aldı.[16] İlk filminden kısa bir süre sonra, incilmiş kası yüzünden tiyatroda çalışmadığı bir dönemde, Kirsten Dunst, Ellen Barkin ve Kirstie Alley'nin başrolleri paylaştığı Drop Dead Gorgeous (1999) için Minnesota'da düzenlenen oyuncu seçmelerine katıldı.[2] Adams, filmde önüne gelenle yatıp kalkan bir amigo rolünü üstlendi.[3][7] Adams, oynadığı karakterin kendisinden çok uzak olduğunu hissetti ve filmi çekerken insanların onu nasıl algılayacağı konusunda endişeliydi.[18] Film yerel olarak çekildiği için Adams, tiyatroda Brigadoon'da oynamaya devam etti. Drop Dead Gorgeous'da başrol oynayan Kirstie Alley'nin cesarelendirici desteğiyle Adams, film kariyeri hayalinin peşinden gitmek için Ocak 1999'da Los Angeles'a taşındı.[12][16] Şehirdeki ilk deneyimini "karanlık" ve "kasvetli" olarak nitelendiren Adams, bu dönem Minnesota'da geride bıraktığı hayatı özlediğini dile getirdi.[15]

Adams, Los Angeles'ta yoluna çıkan her dizi ve film seçmelerine katıldı ancak ona çoğunlukla "şirret kız" rolleri verildi.[12][18][19] İlk rolünü Los Angeles'a taşındıktan bir hafta sonra, Seks Oyunları filminin bir yan ürünü olan Fox televizyon dizisi Manchester Prep'te, filmde Sarah Michelle Gellar'ın canlandırdığı, Kathryn Merteuil karakteri için seçilmesiyle elde etti.[2] Ancak, çok sayıda senaryo değişikliği ve iki dizi yapım kapanmasından sonra dizi iptal edildi.[19] Daha sonra iptal edilen dizi projesinde hakkında konuşan Adams, dizinin iptal edilme nedeninin oynadığı karakterin dizide bir kızı at üzerinde mastürbasyon yapmaya teşvik etmesi olduğunu söyledi.[18] Dizide çekimleri tamamlanan üç bölüm yeniden düzenlenerek 2000 yılında Seks Oyunları 2 olarak doğrudan yayınlandı.[2] Filmin aldığı olumsuz eleştirilere rağmen, A.V. Kulübü'den Nathan Rabin, Adams'ın oyunculuğuna övgüler yağdırdı: Adams'ın canlandırdığı "alfa kadın karakterinin, [ilk filmde] Sarah Michelle Gellar'ın canlandırdığı steril karakterde çoğunlukla olmayan, kötülükten aldığı keyfi tasvir etme" becerinin üzerinde durdu.[20][21]

Adams Seks Oyunlarından sonra, plaj partisi ve slasher filmlerinin korku parodisi olan Psycho Beach Party'de (2000) Kimberly Davies'in canlandırdığı bir film yıldızının genç düşmanı olarak yardımcı bir rol oynadı.[22] Adams, rolü oyuncu Ann-Margret'e bir saygı duruşu olarak oynadı.[23] Adams, 2000'den 2002'ye kadar That '70s Show, Charmed, Buffy the Vampire Slayer, Smallville ve The West Wing gibi çeşitli televizyon dizilerinde konuk oyuncu olarak yer aldı.[24]

2002'de üç küçük ölçekli filmde – The Slaughter Rule, Pumpkin ve Serving Sara - küçük rol oynadıktan sonra Adams, Steven Spielberg'in komedi-drama Sıkıysa Yakala'da ilk yüksek profilli rolünü aldı.[11][25] Filmde, Leonardo DiCaprio'nun canlandırdığı Frank Abagnale Jr.'ın aşık olduğu hemşire Brenda Strong'u canlandırdı. Film kendine güvenini artırdı.[26] Filmin başarısına ve Adams'ın filmdeki "samimi varlığı" Variety eleştirmeni Todd McCarthy tarafından övgü almasına rağmen, Adams'ın sinema kariyeri filmden sonra durma noktasına geldi. Film yayınlandıktan sonra bir yıl boyunca işsiz kaldığını belirten Adams, bu dönem film oyunculuğunu neredeyse bıraktığını ifade etti.[17][27] Adams, oyunculuğu bırakmak yerine oyunculuk derslerine kaydoldu ve bu dönem "öğrenecek çok şeyi ve kendini geliştirmek için üzerinde çalışması gerek çok şeyin" olduğunu fark etti.[2][17] Adams'ın kariyeri, bir yıl sonra CBS televizyon dizisi Dr. Vegas'ta düzenli bir rol teklif almasıyla beraber rayın oturur gibi görünse de, diziden birkaç bölüm çektikten sonra kovuldu.[2] Bu dönemde Adams'ın rol aldığı tek film, Fred Savage'ın oynadığı The Last Run (2004) oldu.[28]

2005-2007: Junebug ve Manhattan'da Sihir ile kariyerinde dönüm noktası

değiştir

Dr. Vegas'tan kovulduğunda 30 yaşına gelmiş olan Adams, yapım bütçesi 1 milyon doların altında olan bağımsız komedi-drama filmi Junebug'daki çalışmalarını tamamladıktan sonra oyunculuğu tamamen bırakmayı düşündü.[2][29] Phil Morrison'ın yönettiği filmde Adams, hayat dolu ve konuşkan bir hamile kadın olan Ashley Johnsten'ı canlandırdı.[30] Canlandırdığı karakterin Tanrı'ya olan inancıyla bağlantı kuran Adams, Morrison ile filmin geçtiği Kuzey Carolina'daki Winston-Salem'de kiliseye katılarak zaman geçirdi.[3] Adams, filmin çekim sürecini "kendime büyüdüğüm yaz" (İngilizce: the summer I grew into myself) olarak nitelendirdi ve rol için saçlarını kırmızıya boyadıktan sonra, doğal sarı rengine geri dönmemeye karar verdi.[3] Junebug, Adams'ın özel bir jüri ödülü kazandığı 2005 Sundance Film Festivali'nde prömiyer yaptı.[13] The Daily Telegraph'tan Tim Robey, filmi "küçük, sessiz bir mucize" olarak nitelendirdi ve Adams'ın "şimdiye kadar gördüğüm en incelikli komik ve yürek burkan performanslardan birini" verdiğini yazdı.[31] The Washington Post'tan Ann Hornaday, Adams'ın "göz alıcı tasvirinin" filmin "derinden insancıl kalbini" yansıttığını belirtti.[32] Adams, performansıyla Bağımsız Ruh Ödülü kazandı ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Akademi Ödülü adaylığı aldı.[3][33]

 
2006'da Adams'ın rol aldığı Manhattan'da Sihir filmi, onun sinema kariyeri için bir dönüm noktası olarak görülür.

2005'in sonlarında, Adams'ın iki önemli filmde yardımcı kadın oyuncusu olarak oynadı: Debra Messing ve Dermot Mulroney'in başrollerini paylaştığı romantik komedi Kiralık Sevgili ve Sonsuza Dek.[34][35] Ayrıca o yıl, üç bölümden fazla tekrar eden bir rol için The Office televizyon dizisinin kadrosuna katıldı.[36] Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby'de Adams, Rolling Stone'dan Peter Travers'a göre Junebug'daki rolünden "büyük bir düşüş" olarak nitelendirdiği Will Ferrell'in canlandırdığı karakterin sevgilisini oynadı.[37] Ayrıca, Zach Braff ve Amanda Peet'in başrollerini paylaştığı iş yeri komedi filmi The Ex'te de küçük bir rol oynadı.[38]

Walt Disney Pictures'ın animasyon komedi filmi Süper Köpek'te (2007) seslendirme sanatçılığı yaptıktan sonra Adams, Disney Prenses franchise üyelerine dayanan Giselle adında oldukça iyimser ve neşeli bir karakter olarak rol aldı.[39] Adams, yüksek profilli Giselle rolü için seçmelere katılan 250 aktris arasındaydı. Stüdyo filmde daha büyük bir yıldızın rol almasını tercih etmişti, ancak yönetmen Kevin Lima, rolüne olan bağlılığı ve karakterinin kişiliği konusunda yargılayıcı olmama becerisi nedeniyle Adams'ın rol için seçilmesi konusunda ısrar etti.[40] Adams, filmde başrollerdeki Patrick Dempsey ve James Marsden'ın romantik ilgi duyduğu kadını canlandırdı. Adams'ın filmde giydiği balo elbisesi 20,4 kilo ağırlığındaydı ve elbisenin ağırlığından Adams film setinde birkaç defa düştü.[39] Adams, ayrıca filmin soundtrack'i için "True Love's Kiss", "Happy Working Song" ve "That's How You Know" şarkılarını kaydetti.[41] Eleştirmen Roger Ebert'ın övgülerle bahsettiği Adams'ın filmdeki "hayat doluluğu ve alımlılığının", "kesinlikle zahmetsiz sevilebilirliğine bağlı" olduğunu, The Boston Globe'dan Wesley Morris, Adams'ın "gerçek bir oyuncunun komik zamanlama ve fiziksel anlatım gücü ustalığını gösterdiğini" yazdı.[42][43] Todd McCarthy, Adams'ın oynadığı rolün kariyeri için çığır açtığını belirtti ve Adams'ın yıldızlığa yükselişini Julie Andrews'ünkiyle karşılaştırdı.[44] Manhattan'da Sihir, dünya çapında 340 milyon doların üzerinde hasılatla ticari bir başarıydı.[45] Aynı zamanda Adams, filmdeki performansıyla Müzikal veya Komedi Filminde En İyi Kadın Oyuncu dalında Altın Küre Ödülü'ne aday gösterildi.[46]

Manhattan'da Sihir'in başarısının ardından Adams, başrollerde Tom Hanks, Julia Roberts ve Philip Seymour Hoffman'ın bulunduğu Mike Nichols'un politik komedi-dram filmi Charlie Wilson'ın Savaşı'nda (2007) kongre üyesi Charlie Wilson'ın asistanı Bonnie Bach rolünü üstlendi.[47] The Hollywood Reporter'dan Kirk Honeycutt, Adams'ın filmde "sevimli bir şekilde bilgili" olduğunu söylerken, The Guardian'dan Peter Bradshaw, Adams'ın canlandırdığı rolün az öneme sahip olduğunu düşündüğünü ve bu rolde Adams'ın yeteneğinin boşa harcandığını görünce hayal kırıklığına uğradığını yazdı.[48][49]

2008-2012: Saf kız rolleri ve dramatik rollere geçişi

değiştir
 
2009'da 81. Akademi Ödülleri Adams, Şüphe'de (2008) canlandırdığı rolle ikinci kez En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu adayı olarak gösterildi.

2008'de Adams'ın rol aldığı Günışığı Temizleme Şirketi, Öyle Bir Gündü Ki ve Şüphe yayınlandı.

2008 Sundance Film Festivali'nde prömiyer yapan Günışığı Temizleme Şirketi'nde Adams, Emily Blunt ile beraber suç yeri temizleme şirketi kuran iki kız kardeşi canlandırdı. Adams, kendini sürekli geliştirmeye çalışan bir karakteri oynama fikrini çekici bulduğunu belirtti.[50][51] San Francisco Chronicle'dan Mick LaSalle, Adams'ı "büyüleyici" buldu ve Adams'ın performansının "bize yüzeysel bir çekingenliğin altında yatan aşırı yoksulluğun portresini verdiğini" ekledi.[52] Adams'ın bir sonraki filmi 1939'da geçen screwball komedi filmi olan Öyle Bir Gündü Ki'de Adams, Frances McDormand tarafından canlandırılan Bayan Pettigrew adlı orta yaşlı bir mürebbiye ile karşılaşan hevesli bir Amerikalı aktrisi canlandırdı. The New York Times'dan Stephen Holden, Adams'ın canlandırdığı aktris karakterinin Manhattan'da Sihir'deki rolüyle benzerlikler taşıdığını ve Adams'ın sevecen rollerde sergilediği "ekran büyüsünün" "Jean Arthur'un altın çağından beri bu kadar yoğun görülmediğini" yazdı.[53]

Adams daha sonra John Patrick Shanley'in aynı adlı oyununun uyarlaması olan Şüphe'de rol aldı. Film, Philip Seymour Hoffman'ın canlandırdığı rahibin Meryl Streep'in canlandırdığı Katolik okul müdürü tarafından pedofili ile suçlanmasını konu edindi. Adams, filmde bu suçlama yüzünden ortaya çıkan çatışmaya karışmış masum bir rahibeyi canlandırdı. Şüphe'nin yönetmenliğini yapan Shanley, başlangıçta masum rahibe rolü için Natalie Portman'ı düşünüyordu, ancak Adams'ı Ingrid Bergman'a benzer bir şekilde masum ama zeki bulduktan sonra rolü Adams'a teklif etti.[54] Adams, canlandırdığı karakterin insanlardaki iyiliği bulma yeteneğiyle kendini özdeşleştirdi. Adams, film sırasında Streep ve Hoffman ile olan işbirliğini oyunculukta bir "ustalık sınıfı" olarak nitelendirdi.[17][54] Houston Chronicle için yazan Amy Biancolli, Adams'ın tasvir ettiği "endişeli şefkatın [filmde] kıvılcım saçtığını" yazdı ve Ann Hornaday Adams'ın filmde "tam uygun miktarda şaşkın masumiyeti yaydığını" söyledi.[55][56] Adams, Akademi Ödülü, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Altın Küre Ödülü ve BAFTA Ödülü'ne aday gösterildi.[57][58][59]

Junebug ve Manhattan'da Sihir'de olduğu gibi, Adams'ın 2008'de yayınlanan yukarıda bahsedilen üç filmdeki canlandırdığı karakterlerin hepsi neşeli, masum kadınlardı.[12][50] Adams, bu tür rollerde typecast edildiğini düşünüp düşünmediği sorulduğunda, neşeli karakterleri sevdiğini ve umut dolu karakterlerle kendini özleştirdiğini belirtti.[60] Adams ayrıca, oynadığı karakterlerin eğilimlerinde bazı benzerlikler bulunmasına rağmen, bu karakterlerin birbirinden çok farklı olduğunu savundu ve "naiflik aptallık değildir ve masum insanlar genellikle çok karmaşıktır" yorumunu yaptı.[4][61]

2009'da Ben Stiller'ın başrolü oynadığı fantastik macera filmi Müzede Bir Gece 2'de Adams, Amelia Earhart'ı canlandırdı. Film, Washington'daki Ulusal Hava ve Uzay Müzesi’nde çekilen ilk sinema filmiydi.[62] Filmin yönetmeni Shawn Levy, Amelia Earhart rolünün Adams'a oyunculuk yelpazesini sergilemesine izin verdiğini söyledi. Adams, filmde ilk kez kendine güvenen bir karakteri canlandırmasına izin verildiğine inanıyordu.[62][63] Filmin aldığı karışık eleştirilere rağmen, Adams'ın performansı eleştirmenler tarafından övgüyle karşılandı.[64] Chicago Tribune'den Michael Phillips, Adams'ı "ekrandaki ışıltılı görüntü" olarak nitelendirerek, "filmin Amy Adams ortaya çıktığında büyük ölçüde iyileştiğini" belirtti.[65] Aynı yıl Adams, komedi-dram filmi Julie & Julia'da Meryl Streep'in canlandırdığı Julia Child'ın Mastering the Art of French Cooking kitabındaki tarifler hakkında blog yazmaya karar veren huysuz hükûmet sekreteri Julie Powell'ı canlandırdı.[66] Adams, filmdeki rolüne hazırlanmak için Mutfak Eğitim Enstitüsü'ne kaydoldu.[67] The Philadelphia Inquirer'dan Carrie RicKey, filmin "Fransız mutfağı kadar lezzetli" olduğunu düşündü ve Adams'ın filmde "en alımlı haliyle" oynadığını yazdı.[68] 400 milyon doların üzerinde kazanç elde eden Müzede Bir Gece 2 ve Julie & Julia o yıl ticari başarılardı.[69]

Adams, 2010 yılında Matthew Goode'un başrolde bulunduğu Aşka Yolculuk'da (2010) rol aldı. Film eleştirmeni Richard Roeper'a göre film, Adams'ın varlığıyla "gerçekten berbat olmaktan" kurtuldu.[70] Adams'ın bir sonraki filmi olan Dövüşçü, eleştirmenler tarafından çok daha iyi karşılandı. David O. Russell'ın yönettiği film, boksör üvey kardeşler olan Mark Wahlberg'ün canlandırdığı Micky Ward ve Christian Bale'in canlandırdığı Dicky Eklund'un hayatını konu edindi. Filmde Adams, Ward'ın saldırgan kız arkadaşını canlandırdı. Adams'ın rolünü "sert, seksi bir sürtük" olarak tanımlayan Russell, bu rolü Adams'ın Hollywood'da yerleşmiş olan iyi ve masum kız imajından kurtarmak için yarattığını belirtti.[61][71] Dövüşçü filminde oynadığı rol, Adams'ın kariyeri için belirgin bir değişikliği işaret ediyordu.[72] Karakterinin erotizmini bulmak için Adams, eğitmen Sheila Kelley tarafından egzotik bir dans kursuna kaydedildi.[71] The Wall Street Journal'dan Joe Morgenstern, Adams'ı "Manhattan'da Sihir'de ne kadar zarif ve tatlıysa bu filmde de o kadar sert, hassas, zeki ve komik" olduğunu yazıp, Adams'ın geniş oyunculuk yelpazesini övdü.[73] Adams, Dövüşçü filmindeki performansı için Akademi, Altın Küre ve En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu BAFTA adaylıkları aldı; ilk iki ödülü ise filmde başrolü paylaştığı Melissa Leo'ya kaptırdı.[74][75][76] Bu dönemde, gelecekte daha dramatik roller oynama arzusunu dile getirdi.[77]

 
Adams, Usta filmini Uluslararası Toronto Film Festivali'nde tanıtırken

Kendi adını taşıyan kuklaların oynadığı Disney müzikali Muppets'ta (2011) Adams, Jason Segel ile canlı çekim rolü aldı. Entertainment Weekly'den Lisa Schwarzbaum, bu rolle Adams'ın "sevecen komedyen" kişiliğine geri dönüşü yaptığını belirtti.[78] Adams ayrıca filmin müzikleri için yedi şarkı kaydetti.[79] Ertesi yıl Adams, New York Devlet Tiyatrosu'nda Parkta Shakespeare festivalinin bir parçası olarak Stephen Sondheim'ın müzikali Into the Woods'da rol aldı. New York'ta ilk defa sahne alan Adams, 13 yıl sonra ilk defa bir tiyatroda rol aldı.[80] Bir ay sürecek müzikalde oynamayı "aşılamaz görünen bir zorluğu kabullenip üstesinden gelmek" için kabul ettiğini belirten Adams, müzikaldeki sorumluluklar altında ezildiğini ve korktuğunu ekledi.[80][81] Müzikal için özel bir şarkı koçuyla hazırlandı, ancak yoğum film programı yüzünden müzikale sadece dört hafta hazırlanabildi.[80] The New York Times'ın tiyatro eleştirmeni Ben Brantley, Adams'ın "berrak diksiyonu ve şarkı söyleyişini" övdü, ancak performansının rolünün gerektirdiği "gergin, tatminsiz huzursuzluğundan" yoksun olduğu için onu eleştirdi.[82]

Adams, 2012'de Paul Thomas Anderson'ın psikolojik drama filmi Usta'da (2012)[83] filmde Philip Seymour Hoffman tarafından oynanan tarikat liderinin acımasız ve manipülatif karısı Peggy Dodd'u canlandırdı.[84] Gazeteciler, filmde tasvir edilen organizasyonun Scientology'ye dayandığını düşünüyorlardı. Adams, filmdeki organizasyonun Scientology ile karşılaştırmasının yanıltıcı olduğunu düşündüğünü belirtirken, gazetelerde konuyla ilgili yazılan yazıların filme getirdiği ilgiden memnun olduğunu belirtti.[83][85] Bir metot oyuncusu olmamasına rağmen Adams, Usta'da canlandırdığı rolün onun kişisel yaşamını olumsuz bir şekilde etkilediğini belirtti.[86] Film eleştirmeni Justin Chang, canlandırdığı karakteri Lady Macbeth ile karşılaştırarak, Adams'ın tasvir ettiği "laubaliliği nadiren bu kadar kindar göründüğünü" yazarken The Irish Times'dan Donald Clarke, rolü "münferit tehdit" ile oynadığı için Adams'ı övdü.[87][88] Adams, filmde oynadığı yardımcı rol için bir kez daha Akademi, Altın Küre ve BAFTA ödüllerinde aday olarak gösterildi.[89][90][91]

Clint Eastwood'un bir beyzbol yetenek avcısı'nun babasından yabancılaşmış kızını oynadığı spor draması Hayatımın Atışı, Adams'ın 2012'deki ikinci filmi oldu. Eastwood'un "sıcak ve cömert" kişiliğine hayran kaldığını belirten Adams, işbirliğinden memnun kaldığını ekledi.[61] Filmde canlandırdığı rol için bir beyzbol koçundan yakalamayı, atmayı ve sallanmayı öğrendi.[61] Film karışık eleştiriler alsa da Roger Ebert, Adams'ın standart bir rolü nasıl değerli kıldığına dikkat çekti.[92][93] Adams aynı yıl ayrıca Jack Kerouac'ın aynı adlı romanından uyarlanan Yolda'da bir uyuşturucu bağımlısı olarak küçük bir rol oynadı.[94]

2013-2017: Saygı duyulan aktris

değiştir
 
Adams, 2013 New York Film Festivali'ndeki Aşk film prömiyerinde

2013'te Adams, Zack Snyder'ın yönettiği ve başrolde Henry Cavill'in bulunduğu Çelik Adam'da Lois Lane'i canlandırdı.[95] Lois karakteri Adams tarafından dayanıklılık ve kırılganlıklara sahip olarak tasvir etse de, film eleştirmeni Peter Bradshaw Lane karakterinin "kabataslak yaratıldığını" yazarken ayrıca Adams'ın Cavill'la olan ilişkisindeki kimya eksikliğini eleştirdi.[95][96] Filmin dünya genelinde elde ettiği hasılat $660 milyonun üzerindeydi.[97] Adams daha sonra, yönetmenliğini ve senaristliğini Spike Jonze'un üstlendiği, romantik dram ve bilimkurgu filmi Aşk'ta Joaquin Phoenix tarafından canlandırılan içine kapanık ve depresif Theodore Twombly'nin yakın arkadaşını oynadı. Adams, filmde nadir olduğuna inandığı platonik bir kadın-erkek arkadaşlığını tasvir etme fikrine çekildi.[98] Aşk, 86. Akademi Ödülleri'nde En İyi Film dahil beş kategoride aday olurken, En İyi Özgün Senaryo kategorisinde Akademi Ödülü'nün sahibi oldu.[99]

Adams'ın 2013 yılındaki başarısı, Christian Bale, Bradley Cooper ve Jennifer Lawrence'ın başrollerini paylaştığı suç filmi Düzenbaz'da aldığı rolle devam etti. David O. Russell tarafından yönetilen film, 1970'lerin Abscam skandalından esinlendi. Adams, filmde baştan çıkarıcı bir dolandırıcıyı canlandırdı. Adams, karakteri canlandırırken onun "yaptığı her şeyin makul ve gerekçeli olduğunu göstererek, karakterin sadece seksi bir sosyopat olarak görülmemesine çalıştığını" belirtti.[98][100] Film çekimleri, Adams için çok meşakkatli geçti.[6] Russell'ın kendisine karşı sert davrandığını ve sette sık sık ağladığını daha sonra doğrulayan Adams, film setindeki olumsuzlukları evde kızıyla ilişkisine taşımaktan korktuğunu belirtti.[6] Eleştirmenler tarafından beğenilen Düzenbaz'ın[101] Adams'a "bu ana kadar kariyerinde izin verildiğinden daha derine inme" fırsatı verdiğini yazan The New York Times film eleştirmeni Manohla Dargis, Adams'ın "ne yapacağı belli olmayan bir karakteri nefes kesici bir şekilde vahşi olan bir karaktere dönüştürmesini" övdü.[102] Adams, Düzenbaz'da sergilediği performansla En İyi Kadın Oyuncu dalında Altın Küre Ödülü'nü kazandı ve beşinci Oscar adaylığını (ilk defa En İyi Kadın Oyuncu dalında) aldı.[99][103][104]

Eleştirmenler tarafında beğenilmeyen Lullaby'da yer aldıktan sonra Adams, biyografik film Büyük Gözler'de (2014) başroldeydi. İri gözlü sahipsiz hayvan ve kimsesiz çocukları resmetmesiyle ünlü sanatçı Margaret Keane'i canlandıran Adams,[105][106] rol ona teklif edildiği zaman, "başka bir saf kadını oynamaktan kaçınmak için" ilk başta teklifi geri çevirdi.[106][107] Kızının 2010 yılında doğması, Adams'ı ona teklif edilen pasif karakterde güç bulmaya yöneltti.[107] Hayatında kendini savunmadığı anların deneyimlerinden yararlanan Adams, role hazırlanırken ayrıca resim üzerine eğitim alıp Keane'in çalışma şeklini inceledi.[107] Keane, Adams'ın tasvirini beğendi.[108] The Guardian'dan Mark Kermode tarafından "iç ateş ve hassas kırılganlığın güçlü bir karışımı" olarak nitelendirilen performansı,[109] Adams'a ikinci Altın Küre Ödülü getirdi.[110][111]

 
Adams 2015 San Diego Comic-Con'da Batman v Superman: Adaletin Şafağı (2016) filmini tanıtırken

Ekranlardan bir yıl uzak kaldıktan sonra 2016'da Adams'ın rol aldığı üç film yayınladı. İlk filmi, DC Genişletilmiş Evren'in Çelik Adam'dan sonra ikinci filmi olan Batman v Superman: Adaletin Şafağı idi. Adams, Çelik Adam'da olduğu gibi Lois Lane'i canlandırdı. Tutarlı bir anlatı yerine görsel efektlere yoğunlaştığı için eleştirmenler tarafından olumsuz karşılanan film, yine de 870 milyon doların üzerinde hasılat yaptı.[69][112] İkinci ve üçüncü filminde - bilimkurgu filmi Geliş ve psikolojik gerilim filmi Gece Hayvanları - Adams, eleştirmenler tarafından beğeni toplayan performansında "duygusal olarak ihtiyatlı ve son derece zeki" kadınları canlandırdı.[113][114] Austin Wright'ın Tony ve Susan romanından uyarlanan ve Tom Ford tarafından yönetilen Gece Hayvanları'nda Adams, eski kocası tarafından yazılan şiddet içeren romanı okurken travma geçiren sanat satıcısı Susan'ı canlandırdı. Kendisi ile "özgüvenli" ve "mesafeli" karakter arasında fazla benzerlik bulamayan Adams, karakteri Ford'un kişiliğine göre biçimlendirdi.[115][116]

Denis Villeneuve tarafından yönetilen ve Ted Chiang'in "Story of Your Life" adlı kısa öyküsüne dayanan Geliş, Adams'ın kariyerinin en beğenilen filmleri arasında yer alıyor.[117] Filmde Adams, uzaylıların dilini çözmeye çalışırken garip varsanılar gören dilbilimci Louise Banks'i canlandırdı. Adams, filmde entelektüel bir kadını oynama fikrine çekildiğini belirterek ayrıca filmin birlik ve şefkat temalarının da ilgisini çektiğini ekledi.[118] Filme hazırlanırken dilbilimle ilgili belgeseller izlediğini belirten Adams'ın[119] performansı, The Atlantic'ten Christopher Orr tarafından "heyecan verici bir şekilde açık, dönüşümlü olarak mutluluk veren ve kederli" olarak nitelendirdi.[120][121] Geliş ticari bir başarıydı ve 47 milyon dolarlık bir bütçeyle 200 milyon dolar hasılat yaptı.[122] Adams, En İyi Kadın Oyuncu kategorisinde BAFTA ve Altın Küre adaylıkları aldı.[123][124] Birkaç gazeteci, Adams'ın Oscar adaylığı almamasından dolayı hayal kırıklıklarını dile getirdi.[114][125] Adams, ünlü süper kahramanlar hakkında bir topluluk filmi olan Adalet Birliği'nde (2017) üçüncü kez Lois Lane'i canlandırdı. Screen International için yazan Tim Grierson, Adams'ın performansının "duygusal yankı uyandırmasına" rağmen, filmde Adams'ın yeteneklerinin bir yardımcı rolde boşa harcandığını belirtti.[126]

2018-günümüz: Sharp Objects ve devam eden başarısı

değiştir
 
Adams, 72. İngiliz Akademisi Film Ödüllerinde Vice'ta (2018) canlandırdığı Lynne Cheney rolüyle En İyi Kadın Oyuncu ödülüne aday gösterildi.

Adams, 2018'de Sharp Objects ile televizyonlara geri döndü. Gillian Flynn'in aynı adlı gerilim romanından uyarlanan mini dizi HBO'da yayınlandı. Dizide ayrıca yönetici yapımcı olarak görev yapan Adams, doğduğu kentteki iki genç kızın cinayetini araştırıran ve kendine zarar veren muhabir Camille Preaker'ı canlandırdı.[127][128] Rol için kilo aldığını belirten Adams, çekimlerde yaralı vücudunu oluşturmak için her gün üç saat protez makyaj yaptırmak zorunda kaldı.[129][130] Canlandırdığı karakteri daha iyi anlamak için kendini yaralamakla ilgi olan A Bright Red Scream'i okudu ve Munchausen by proxy sendromunu araştırdı. Kendini bozuk aile düzeni ve zararlı ilişkililerden etkilenen karakterinden uzaklaştıramadığını belirten Adams, bu dönem şiddetli uykusuzluk çektiğini belirtti.[131] Dizi ve Adams'ın performansı büyük beğeni topladı.[132] The New York Times'tan James Poniewozik Adams'ın canlandırdığı karakterin çetrefilli kişiliğini överken, Adams'ın performansının derinliğinin "sersemletici" olduğunu ve seyirciyi koltuklarında "kıpırdayamaz halde bıraktığını" belirtti.[133] Variety'den Daniel D'Addario, Adams'ın dizide "sesinin bir oktav düşmesi, yavaşlaması ve güvensizlikle keskinleşmesiyle" Adams'ın "yeteneklerinin zirvesinde oynayarak" muhteşem olduğunu yazdı.[134]

Diziden sonra Adams, Christian Bale ile Adam McKay'in siyasi hiciv filmi Vice'ta başrol oynadı. ABD'nin eski başkan yardımcısı Dick Cheney'nin karısı Lynne Cheney'i canlandıran Adams, hazırlık olarak Lynne'in kitaplarını okudu. Adams, Lynne'in siyasi görüşlerine katılmasa da, empati kurarak canlandırdığını karakterin dayanıklılığıyla özdeşleşti.[135][136] Vanity Fair'den Richard Lawson, Adams'ın Vice'taki rolünü Usta'dakiyle karşılaştırarak Adams'ın "her zamanki titizliğini" övse de canlandırdığı karakterin "politik güce yakın olan bir kadının basmakalıp tasvirini" eleştirdi.[137] IndieWire'dan Eric Kohn, "satır arasında yazılmış Lady Macbeth kişiliği vahşi enerjiyle somutlaştırdığı" için Adams'ı takdir etti.[138] Adams, hem Sharp Objects hem de Vice'taki performanslarıyla Altın Küre adaylığı kazandı; ilki için ayrıca Mini Dizide En İyi Kadın Oyuncu Primetime Emmy Ödülü'ne aday gösterildi ve ikincisi için ayrıca altıncı Oscar ve yedinci BAFTA adaylığı aldı.[139]

Adams, 2020'de Ron Howard'ın Hillbilly Elegy filminde rol aldı.[140] Eleştirmenler tarafından olumsuz karşılanan film hakkında Rolling Stone, "Adams'ın, her zamanki kadar güvenilir olduğunu ama "Adams'ı bir kültürel bir fenomenine vekil olmaya zorlayan filmde Adams'ın sıkışıp kaldığını" yazdı.[141] Birçok eleştirmen, filmi Adams'ın karakterine geliştirmeye yetecek kadar sahne vermediği için eleştirdi.[142][143][144] Adams, bir sonraki filmde aynı adlı gizemli romana dayanan Joe Wright'ın Penceredeki Kadın'da agorafobik bir cinayet tanığı olarak rol aldı. COVID-19 salgını nedeniyle, başlangıçta sinemalarda gösterime girmesi planlanan film, 14 Mayıs 2021'de Netflix'te gösterime girdi.[145][146]

Oyunculuğu ve kişisel imajı

değiştir
 
Adams, Çelik Adam'ın (2013) prömiyerinde

2017'de Hollywood Şöhret Bulvarı'nda yıldız olarak eklenen[147] Adams, porselen teni, kumral saç rengi ve yumuşak, samimi konuşma tarzıyla tanınır.[6][148] The Guardian'dan Hadley Freeman, Adams'ın ekran dışı kişiliğini "son derece sevimli, ciddi, ama bir parça da ağzına geleni söyleyen bir kadın" olarak tanımladı.[8] New York dergisinden Carl Swanson, Adams'ın "bir Hollywood yıldızı için şüphe çekecek kadar sadece kendini düşünmeyen, zarif, çalışkan ve neredeyse ünlü olmama noktasına kadar herkese saygı gösteren" biri olduğunu belirtti.[149] Esquire'dan Alex Bilmes ise Adams'ın başarısının "aynı anda büyüleyici bir film yıldızı ve herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğin normal biri olma yeteneğine" dayandığını yazdı.[4]

Adams, dizi ve filmlerde aldığı rollere hazırlanmak için düşüncelerini düzenlemesine ve yapılandırmasına yardımcı olduğunu düşündüğü oyunculuk koçu Warner Loughlin ile yakın bir şekilde çalıştığını belirtti.[150] Adams, bir role hazırlanırken Loughlin'in ona öğrettiği şekilde, canlandırdığı karakterin üç yaşından itibaren hayat öyküsünü yaratarak karakterinin psikolojisini anlamaya çalıştığını açıkladı.[151] Şüphe ve Julie & Julia'daki rol arkadaşı Meryl Streep, Adams'ın sette son derece hazırlıklı olduğunu ve karakterini geliştirmede "devasa bir zekaya" sahip olduğunu söyledi.[2] Kendisini "takıntılı bir oyuncu" olarak tanımlayan Adams, kendisine düşünmesi için alan tanıyan ve kendine güvenen yönetmenlerle çalışmayı tercih ediyor.[152] Çekimler sırasında oynadığı karakterde kaldığını belirten Adams, bu yüzden çekimler bittikten kendini rollerden ve aksanlardan ayırmakta zorlandığını söyledi.[152][153]

Filmleri ve ödülleri

değiştir
Ana maddeler: Amy Adams Filmografisi ve Amy Adams'ın kazandığı ve aday gösterildiği ödüller listesi

Adams altı Akademi Ödülü adaylığı aldı: En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Junebug (2005), Şüphe (2008), Dövüşçü (2010), Usta (2012) ve Vice (2018); En İyi Kadın Oyuncu dalında Düzenbaz (2013).[154] Düzenbaz (2013) ve Büyük Gözler (2014) için En İyi Kadın Oyuncu Altın Küre Ödülü - Müzikal veya Komedi Filmi dalında iki kez Altın Küre Ödülü'nü kazandı ve yedi kez daha aday gösterildi: Manhattan'da Sihir (2007) için En İyi Kadın Oyuncu - Komedi veya Müzikal, Şüphe için En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu (2008), Dövüşçü (2010), Usta (2012), Vice (2018) ve Geliş (2016) için En İyi Kadın Oyuncu - Drama ve Sharp Objects (2018) için Mini Dizi dalında En İyi Kadın Oyuncu.[155]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Amy Adams Biography: Actress (1974)". Biography. 13 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2014. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n o Shnayerson, Michael (18 Aralık 2008). "Some Enchanted Amy". Vanity Fair. 18 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  3. ^ a b c d e f g h i j West, Naomi (16 Kasım 2007). "Amy Adams: Happily ever after". The Daily Telegraph. 14 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  4. ^ a b c d e f g Bilmes, Alex (18 Aralık 2013). "Amy Adams Interview: Esquire Meets The Star Of 'American Hustle'". Esquire. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  5. ^ Koltnow, Barry (17 Kasım 2007). "'Enchanted' with Amy Adams". The Orange County Register. 20 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  6. ^ a b c d e McGurk, Stuart (7 Ekim 2016). "Amy Adams: David O Russell made me cry every day on American Hustle". GQ. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  7. ^ a b c d Rochlyn, Margy (4 Kasım 2007). "A Disney Princess, Not Winking but Floating". The New York Times. 17 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  8. ^ a b Freeman, Hadley (5 Kasım 2016). "Amy Adams: 'I thought, if I can't figure this out, I can't work any more'". The Guardian. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  9. ^ Heawood, Sophie (23 Ocak 2011). "Amy Adams: punching above her weight". The Guardian. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  10. ^ Galloway, Stephen; Guider, Elizabeth (8 Aralık 2008). "Oscar Roundtable: The Actresses". The Hollywood Reporter. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011. 
  11. ^ a b Head, Steve (8 Ocak 2003). "An Interview with Amy Adams". IGN Entertainment. 11 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2008. 
  12. ^ a b c d e Freedom du Lac, Josh (11 Aralık 2008). "'The Real Thing': Amy Adams Enchants, Impresses in Nun's Role". The Washington Post. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  13. ^ a b c d Moore, John (4 Şubat 2006). ""Junebug" role takes flight". The Denver Post. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  14. ^ Rowan, Tom (1 Eylül 2015). A Chorus Line FAQ: All That's Left to Know About Broadway's Singular Sensation. Applause Theatre & Cinema Books. s. 392. ISBN 978-1-4950-4602-5. 
  15. ^ a b c Goldfarb, Brad (2008). "Amy Adams profile". Interview. 38 (1). Brant Publications, Inc. ss. 100-107, 150. ISSN 0149-8932. 
  16. ^ a b c d e Colin, Covert (10 Kasım 2016). "'Minnesota is my adopted home,' says Hollywood star Amy Adams". Star Tribune. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  17. ^ a b c d Combe, Rachael (2 Şubat 2008). "Chasing Amy". Elle. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2016. 
  18. ^ a b c Voss, Brandon (16 Kasım 2007). "Big Gay Following: Amy Adams". The Advocate. 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  19. ^ a b Darby, Maloney (6 Eylül 2016). "Telluride: How Amy Adams went from dinner theater to Hollywood star". KPCC. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  20. ^ "Cruel Intentions 2 (2000)". Rotten Tomatoes. 11 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  21. ^ Nathan, Rabin (13 Mart 2000). "Cruel Intentions 2". The A.V. Club. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  22. ^ Holden, Stephen (Aralık 2001). The New York Times Film Reviews 1999–2000. Taylor & Francis. s. 359. ISBN 978-0-415-93696-5. 
  23. ^ "Gold Derby by Tom O'Neil: Transcript of our chat with critics' award winner Amy Adams". Los Angeles Times. 12 Ocak 2006. 17 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  24. ^ "That '70s Show Season 2 Episode 15". TV Guide. 14 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
    "Series 2 – 16. Murphy's Luck". Radio Times. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
    "Buffy the Vampire Slayer Season 5 Episode 6". TV Guide. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
    "Smallville, Season 1". iTunes (Apple Inc.). 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
    Wickman, Kase (3 Kasım 2014). "21 People You Didn't Know Were On 'The West Wing'". MTV. 4 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
  25. ^ "Amy Adams talks about her struggling beginnings". Backstage. 6 Nisan 2008. 
  26. ^ Getlen, Larry (2 Mart 2008). "Q&A: Amy Adams". New York Post. 6 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2008. 
  27. ^ McCarthy, Todd (13 Aralık 2002). "Review: 'Catch Me If You Can'". Variety. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  28. ^ "The Last Run (2004)". Rotten Tomatoes. 27 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
  29. ^ Freydkin, Donna (5 Mart 2008). "Rising star Amy Adams's career seems enchanted". USA Today. 9 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  30. ^ Page, Janice (7 Ağustos 2005). "For actress Amy Adams, role was a turning point". The Boston Globe. 10 Ağustos 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2008. 
  31. ^ Tim, Robey (14 Nisan 2006). "A small, quiet miracle". The Daily Telegraph. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  32. ^ Ann, Hornaday (26 Ağustos 2005). "'Junebug': Welcome to the Rural World". The Washington Post. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  33. ^ "Independent Spirit Awards" (PDF). Bağımsız Ruh Ödülleri. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mart 2016. 
  34. ^ "The Wedding Date (2005)". Rotten Tomatoes. 30 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  35. ^ "Standing Still (2005)". Rotten Tomatoes. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  36. ^ "5 Things You Don't Know About Amy Adams". The Hollywood Reporter. 27 Mart 2011. 9 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2015. 
  37. ^ Travers, Peter (3 Ağustos 2006). "Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby". Rolling Stone. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  38. ^ Holden, Stephen (11 Mayıs 2007). "Chasing an Old Flame, Taking No Prisoners". The New York Times. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2015. 
  39. ^ a b Wloszczyna, Susan (14 Kasım 2007). "Enchanted princess steps out of cartoon, into Manhattan". USA Today. 24 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2008. 
  40. ^ Wood, Jennifer (26 Kasım 2007). "Amy Adams Enchants Kevin Lima". MovieMaker. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2015. 
  41. ^ "Enchanted (Soundtrack from the Motion Picture)". iTunes (Apple Inc.). 18 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  42. ^ Ebert, Roger (21 Kasım 2007). "Enchanted". Chicago Sun-Times. 4 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2008. 
  43. ^ Morris, Wesley (21 Kasım 2007). "Enchanted: A movie princess is born". The Boston Globe. 8 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2008. 
  44. ^ Todd, McCarthy (18 Kasım 2007). "Review: 'Enchanted'". Variety. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  45. ^ "Enchanted". Box Office Mojo. 26 Ekim 2008. 18 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2008. 
  46. ^ Bruno, Mike (14 Aralık 2007). "Golden Globes nominees are ..." Entertainment Weekly. 25 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  47. ^ Whitehead, J.W. (6 Haziran 2014). Mike Nichols and the Cinema of Transformation. McFarland & Company. ss. 288-289. ISBN 978-1-4766-1642-1. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  48. ^ Honeycutt, Kirk (27 Kasım 2007). "Charlie Wilson's War". The Hollywood Reporter. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  49. ^ Bradshaw, Peter (11 Ocak 2008). "Charlie Wilson's War". The Guardian. 17 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  50. ^ a b Zeidler, Sue (19 Mart 2009). "Just a Minute With: Amy Adams for "Sunshine Cleaning"". Reuters. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  51. ^ Tourtellotte, Bob (21 Ocak 2008). "Docs are hot at Sundance". Reuters. 3 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  52. ^ LaSalle, Mick (20 Mart 2009). "Movie review: Amy Adams in 'Sunshine Cleaning'". San Francisco Chronicle. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015. 
  53. ^ Holden, Stephen (7 Mart 2008). "Can a Screwball Fable Have an Eye for Detail and a Heart for Fun? Discuss". The New York Times. 23 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2015. 
  54. ^ a b Freydkin, Donna (18 Aralık 2008). "A 'Bergman thing' going on with Doubt star Amy Adams". USA Today. 9 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2008. 
  55. ^ Amy, Biancolli (18 Aralık 2008). "Doubt". Houston Chronicle. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  56. ^ Ann, Hornaday (12 Aralık 2008). "Movie Review: Meryl Streep and Philip Seymour Hoffman in 'Doubt'". The Washington Post. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  57. ^ Schlegel, Chad (21 Ocak 2009). "Oscars 2009: All the nominees". Entertainment Weekly. 9 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2015. 
  58. ^ "Baftas 2009: full list of nominations". The Guardian. 15 Ocak 2009. 25 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  59. ^ "Complete List of Nominations for 2009 Golden Globes". E!. 11 Aralık 2008. 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  60. ^ Whitty, Stephen (1 Mart 2008). "For Amy Adams, being nice is the best revenge". The Star-Ledger. 6 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2008. 
  61. ^ a b c d Patterson, John (22 Kasım 2012). "Amy Adams: 'David O Russell said to me: 'You are so not the princess type'". The Guardian. 21 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2012. 
  62. ^ a b Py-Lieberman, Beth (Haziran 2009). "Q and A: Amy Adams". Smithsonian. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  63. ^ Kaltenbach, Chris (17 Mayıs 2009). "Amy Adams can play saintly, sweet and saucy". The Baltimore Sun. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2009. 
  64. ^ "Night at the Museum 2: Battle of the Smithsonian". Metacritic. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2009. 
  65. ^ Phillips, Michael (20 Mayıs 2009). "Toys in the nation's attic". Chicago Tribune. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2009. 
  66. ^ "You Can Now Watch Julie and Julia Without Julie". Vanity Fair. 15 Kasım 2014. 12 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2015. 
  67. ^ Haddon, Cole (7 Ağustos 2009). "Interview: Amy Adams on Julie & Julia". MTV. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  68. ^ Rickey, Carrie (7 Ağustos 2009). "A film as delicious as French cuisine". The Philadelphia Inquirer. 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2015. 
  69. ^ a b "Amy Adams Movie Box Office Results". Box Office Mojo. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  70. ^ Roeper, Richard (13 Mart 2010). Leap Year Review. RichardRoeper.com. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  71. ^ a b Christine, Lennon (14 Aralık 2010). "Amy Adams on Playing Against Type". Marie Claire. 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  72. ^ Heawood, Sophie (23 Ocak 2011). "Amy Adams: punching above her weight". The Guardian. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  73. ^ Morgenstern, Joe (9 Aralık 2010). "Family Saga 'Fighter' Stings Like a Bee". The Wall Street Journal. 14 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2012. 
  74. ^ "Winners and Nominees for the 83rd Academy Awards". Academy of Motion Pictures Arts and Sciences. 26 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. 
  75. ^ "Baftas nominations 2011: full list". The Guardian. 18 Ocak 2011. 6 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  76. ^ "Golden Globes 2011: full list of nominees". The Daily Telegraph. 14 Aralık 2010. 18 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  77. ^ "Interview: Amy Adams". Stylist. 25 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  78. ^ Holden, Stephen (22 Kasım 2011). "Getting the Gang Together Again". The New York Times. 23 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2012. 
  79. ^ Schwarzbaum, Lisa (30 Kasım 2011). "Movie Review: The Muppets (2011)". Entertainment Weekly. 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2013. 
  80. ^ a b c McGrath, Charles (26 Temmuz 2012). "The Leafy Tale of the Princess and the Queen". The New York Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  81. ^ Marcus, Bennett (10 Ağustos 2012). "Amy Adams: Prepping for Into the Woods Was "Crazy," "Didn't Even Feel Like the Same World"". Vanity Fair. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  82. ^ Brantley, Ben (9 Ağustos 2012). "A Witch, a Wish and Fairy Tale Agony". The New York Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  83. ^ a b Broadbent, Lucy (1 Kasım 2012). "Amy Adams: interview on The Master". The Daily Telegraph. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  84. ^ Ehrich Dowd, Kathy (20 Şubat 2014). "Amy Adams Breaks Down While Discussing Philip Seymour Hoffman". The Daily Telegraph. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  85. ^ Wickman, Forrest (19 Eylül 2012). "How Much Scientology Made It Into The Master?". Slate. 17 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2017. 
  86. ^ Smith, Krista (22 Şubat 2013). "Amy Adams on Filming *The Master'*s Masturbation Scene and Becoming Lois Lane". Vanity Fair. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Eylül 2017. 
  87. ^ Chang, Justin (1 Eylül 2012). "Review: 'The Master'". Variety. 23 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  88. ^ Clarke, Donald (16 Kasım 2012). "The Master". The Irish Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  89. ^ "Winners and Nominees for the 85th Academy Awards". Academy of Motion Pictures Arts and Sciences. 14 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. 
  90. ^ "Film in 2012". British Academy of Film and Television Arts. 12 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015. 
  91. ^ "Golden Globes 2013: Complete List of Winners". The Hollywood Reporter. 13 Ocak 2013. 27 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  92. ^ "Trouble with the Curve". Rotten Tomatoes. 22 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2012. 
  93. ^ Ebert, Roger (19 Eylül 2012). "Trouble with the Curve". Chicago Sun-Times. 22 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2012. 
  94. ^ Ditzian, Eric (8 Aralık 2010). "Kristen Stewart has 'chops' says 'On The Road' co-star Amy Adams". MTV. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  95. ^ a b Mitchell, Elvis (9 Haziran 2013). "Amy Adams". Interview. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  96. ^ Bradshaw, Peter (13 Haziran 2013). "Man of Steel – review". The Guardian. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  97. ^ "Man of Steel (2013)". Box Office Mojo. 14 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2013. 
  98. ^ a b Ito, Robert (4 Aralık 2013). "A Princess Finds Her Dark Side". The New York Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  99. ^ a b "Nominees for the 86th Academy Awards". Academy of Motion Pictures Arts and Sciences. 14 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2014. 
  100. ^ Hoby, Hermione (20 Aralık 2013). "American Hustle star Amy Adams, interview: 'There are people I'd love to eviscerate'". The Daily Telegraph. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  101. ^ "American Hustle (2013)". Rotten Tomatoes. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2014. 
  102. ^ Dargis, Manohla (12 Aralık 2013). "Big Hair, Bad Scams, Motormouths". The New York Times. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  103. ^ "Golden Globe Winners: Complete List". Variety. 12 Ocak 2014. 20 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  104. ^ "2013 Film Critic Top 10 Lists". Metacritic. 2 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  105. ^ "Lullaby (2014)". Rotten Tomatoes. 26 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2016. 
  106. ^ a b Bucjley, Cara (6 Ocak 2015). "How Amy Adams Overcame Her Resistance to 'Big Eyes'". The New York Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  107. ^ a b c O' Toole, Lesley (28 Aralık 2014). "Amy Adams on playing painter Margaret Keane in Tim Burton's Big Eyes". The Independent. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  108. ^ Doyle, Rebecca (10 Aralık 2014). "Margaret Keane on 'Big Eyes': "I Didn't Know Who Amy Adams Was"". The Hollywood Reporter. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  109. ^ Kermode, Mark (28 Aralık 2014). "Big Eyes review – Tim Burton's most grown-up movie in years". The Guardian. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  110. ^ "Golden Globe Winners 2015: Complete List". Variety. 11 Ocak 2015. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  111. ^ "Baftas 2015: full list of winners". The Daily Telegraph. 9 Şubat 2015. 23 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2015. 
  112. ^ "Batman v Superman: Dawn of Justice (2016)". Rotten Tomatoes. 2 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2017. 
  113. ^ Chang, Justin (9 Eylül 2016). "Toronto 2016: 'Arrival,' 'Nocturnal Animals' and the Amy Adams effect". Los Angeles Times. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  114. ^ a b Heritage, Stuart (27 Ocak 2017). "Vanity Fair's Hollywood issue: the year Amy Adams missed out on an Oscar". The Guardian. 25 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
  115. ^ Coggan, Devan (14 Eylül 2016). "TIFF 2016: Amy Adams took notes from Tom Ford for Nocturnal Animals". Entertainment Weekly. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  116. ^ Zacharek, Stephanie (18 Kasım 2016). "Review: Tom Ford's Nocturnal Animals Looks Great. But What Is It Saying?". Time. 31 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  117. ^ "Amy Adams". Rotten Tomatoes. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  118. ^ Anderson, Arriston (1 Eylül 2016). "Venice: Amy Adams Talks Anxiety and Destiny in 'Arrival'". The Hollywood Reporter. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  119. ^ Zwecker, Bill (9 Kasım 2016). "Making 'Arrival' reinforced Amy Adams's belief in alien life forms". Chicago Sun-Times. 25 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2017. 
  120. ^ Orr, Christopher (11 Kasım 2016). "The Epic Intimacy of Arrival". The Atlantic. 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  121. ^ Turan, Kenneth (10 Kasım 2016). "Review: 'Arrival' is deeply human, expertly realized science fiction". Los Angeles Times. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  122. ^ "Arrival (2016)". Box Office Mojo. 24 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2017. 
  123. ^ "Golden Globe Nominations: Complete List". Variety. 12 Aralık 2016. 13 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  124. ^ Ritman, Alex (9 Ocak 2017). "BAFTA Awards: 'La La Land' Leads Nominations". The Hollywood Reporter. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  125. ^ Proudfoot, Jenny (25 Ocak 2017). "The award for the most awkward 2017 Oscars moment goes to Amy Adams". Marie Claire. 20 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
    Rich, Katie (24 Ocak 2017). "Why Amy Adams's Oscar Snub Was So Surprising". Vanity Fair. 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
    Riley, Janelle (24 Ocak 2017). "Why Amy Adams Deserved Oscar Attention for 'Arrival'". Variety. 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Eylül 2017. 
  126. ^ Grierson, Tim (15 Kasım 2017). "'Justice League': Review". Screen International. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2017. 
  127. ^ Petski, Denise (24 Mart 2017). "'Sharp Objects': Taylor John Smith Joins HBO's Amy Adams Series". Deadline Hollywood. 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2017. 
  128. ^ Petski, Denise (5 Mayıs 2017). "'Sharp Objects': David Sullivan, Reagan Pasternak, More Set To Recur In Amy Adams's HBO Series". Deadline Hollywood. 7 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2016. 
  129. ^ Dockterman, Eliana (28 Haziran 2018). "It's Hard to Watch Sharp Objects, and Even Harder to Look Away". Time. 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2018. 
  130. ^ Rose, Lacey (20 Haziran 2018). "Amy Adams Goes Dark: 'Sharp Objects' and a Female Antihero for a Troubled Time". The Hollywood Reporter. 21 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2018. 
  131. ^ Mulkerrins, Jane (9 Haziran 2018). "Amy Adams on equal pay, family life and her grittiest role to date". The Daily Telegraph. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  132. ^ "Sharp Objects: Miniseries (2018)". Rotten Tomatoes. 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2018. 
  133. ^ Poniewozik, James (5 Temmuz 2018). "'Sharp Objects,' a Mesmerizing Southern Thriller, Cuts Slow but Deep". The New York Times. 5 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2018. 
  134. ^ D'Addario, Daniel (7 Haziran 2018). "TV Review: 'Sharp Objects' Starring Amy Adams". Variety. 18 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2018. 
  135. ^ Marotta, Jenna (5 Aralık 2018). "The Amy Adams Approach". Backstage. 6 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2018. 
  136. ^ Siegel, Tatiana (19 Kasım 2018). "The Dick Cheney Dossier: Inside Adam McKay's Searing Exposé of D.C.'s "Ultimate Gamesman" in 'Vice'". The Hollywood Reporter. 5 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2018. 
  137. ^ Lawson, Richard (17 Aralık 2018). "Dick Cheney Biopic Vice Is as Subtle as a Shot to the Face". Vanity Fair. 18 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2018. 
  138. ^ Kohn, Eric (17 Aralık 2018). "'Vice' Review: Christian Bale Is a Perfect Dick Cheney, But the Satire Tries Too Hard". IndieWire. 17 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2018. 
  139. ^ "Golden Globe Nominations: Complete List". Variety. 6 Aralık 2018. 6 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2018. 
    Nordyke, Kimberly (22 Ocak 2019). "Oscars: 'Roma,' 'Favourite' Top Nominations With 10 Apiece". The Hollywood Reporter. 22 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2019. 
    "'The Favourite' Dominates BAFTA Nominations 2019". The Hollywood Reporter. 8 Ocak 2019. 9 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2019. 
    Respers France, Lisa (16 Temmuz 2019). "Emmy nominations 2019: See if your favorite shows make the cut". CNN. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019. 
  140. ^ Kroll, Justin (4 Nisan 2019). "Amy Adams to Star in Ron Howard's 'Hillbilly Elegy' at Netflix (Exclusive)". Variety. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2019. 
  141. ^ "'Hillbilly Elegy' Review: A Bestselling Memoir Becomes Oscar-Season B.S." Rolling Stone. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  142. ^ "Hillbilly Elegy". Metacritic. 19 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. 
  143. ^ "Hillbilly Elegy is a horrific showcase for miserable overacting: Review". EW. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. Her descent into addiction takes maybe two scenes, one of them roller-skating high through the ICU while Bananarama's “Cruel Summer” plays on the soundtrack. Playing a drug addict is tricky. On a story level, it requires patience: Enough narrative real estate so we understand the person behind the disease, enough scenes that aren't just a freakout acting reel. 
  144. ^ "Hillbilly Elegy Is Not the Fun Kind of Bad". Vulture. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2021. Adams has been given an ironic hell punishment for actorly ambition — consisting of so many outsized scenes and no center. 
  145. ^ Fleming Jr., Mike (25 Nisan 2018). "Amy Adams To Star In 'The Woman In The Window' For Joe Wright & Fox 2000". Deadline Hollywood. 25 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 
  146. ^ @NetflixFilm (4 Mart 2021). "Amy Adams THE WOMAN IN THE WINDOW On Netflix May 14" (X gönderisi) – X vasıtasıyla. 
  147. ^ Asher, Jane (12 Ocak 2017). "Amy Adams Celebrates Hollywood Walk of Fame Star with Her Mini-Me". InStyle. 16 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  148. ^ Thomsen, Kat; Aminosharei, Nojan (30 Haziran 2011). "Beautiful People: America the Beautiful". Elle. 2 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
    "Check out our round-up of the best dressed stars in the history of the Academy Awards". Marie Claire. 3 Mart 2017. 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
    "Oscars: The best dresses of all time". CNN. 26 Şubat 2014. 22 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
    "Amy Adams from Best Dressed at 2014 Oscars". E!. 29 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
    Barsamian, Edward (17 Kasım 2014). "Amy Adams's 10 Best Fashion Moments from 2014". Vogue. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  149. ^ Swanson, Carl (22 Ağustos 2016). "Amy Adams Is on a Different Planet". New York. 23 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  150. ^ Rea, Steven (11 Kasım 2016). "Amy Adams on 'Arrival,' 'Nocturnal Animals,' aliens, acting and being a mom". The Philadelphia Inquirer. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  151. ^ Scovell, Nell (16 Aralık 2013). "The Adams Chronicle". Vanity Fair. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  152. ^ a b Van Meter, Jonathan (17 Kasım 2014). "The A-List Talent and Irresistible Charm of Amy Adams". Vogue. 2 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  153. ^ Keegan, Rebecca (4 Eylül 2016). "Amy Adams on 'Arrival' and abandoning her 'harsh critic'". Los Angeles Times. 19 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  154. ^ Whipp, Glenn (9 Eylül 2016). "Now that DiCaprio has one, it's Amy Adams' turn to win an Oscar, right?". Los Angeles Times. 23 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  155. ^ "Amy Adams". Hollywood Foreign Press Association. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2018. 

Dış bağlantılar

değiştir
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Amy_Adams&oldid=34235415" sayfasından alınmıştır