Antoine François Marmontel
Antoine François Marmontel (telaffuzu: [ɑ̃twan fʁɑ̃swa maʁmɔ̃tɛl]; d. 16 Temmuz 1816, Clermont-Ferrand - ö. 16 Ocak 1898, Paris), Fransız piyanist, besteci, öğretmen ve müzikograftır.
Antoine François Marmontel | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 16 Temmuz 1816 Clermont-Ferrand, Fransa |
| Ölüm | 16 Ocak 1898 (81 yaşında) Paris, Fransa |
| Defin yeri | Père Lachaise Mezarlığı |
| Mezun olduğu okul(lar) | Conservatoire de Paris |
| Meslek | Piyanist, besteci, öğretmen ve müzikograf |
| İşveren | Conservatoire de Paris |
| Önemli eser(ler) |
|
| Evlilik | Françoise Mélanie Pelletier[1] |
| Etkilendikleri | Pierre Zimmermann, Victor Dourlen, Jacques Fromental Halévy, Jean-François Lesueur[2] |
| Etkiledikleri | Georges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Paul Wachs, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Louis Diémer, Francis Planté, Antoine Simon, Arthur Letondal, Claude Debussy, Henri Libert[3] |
| Ödüller | Légion d'honneur |
| İmza | |
 | |
Hayatı ve kariyeri
değiştirMarmontel, Clermont-Ferrand'da doğdu. 1827'de Paris Konservatuvarı'na girdi. Öğretmenleri piyanoda Pierre Zimmerman, armonide Victor Dourlen, fügde Jacques Fromental Halevy ve kompozisyonda Jean-François Le Sueur'du. Müzik ve piyano teorisinde birincilik ödülü aldı. 1837'de Konservatuvarda müzik teorisi asistanı oldu. 1848'de Zimmerman'ın ardından Konservatuvarda Klavye Profesörü oldu.
Marmontel, etkili ve yaratıcı bir öğretmen olarak ün kazandı. Ünlü öğrencileri arasında Antoine Simon, Georges Bizet, Vincent d'Indy, Théodore Dubois, Dominique Ducharme, Gustave Gagnon, Ernest Guiraud, Émile Paladilhe, Edward MacDowell, Gabriel Pierné, Paul Rougnon, Paul Wachs, Louis Diémer, Francis Planté, André gibi birçok öğrencisi vardı. Wormser, Marguerite Long, Zulema Garcia Olsen ve Claude Debussy bulunmaktadır.
Marmontel'in kariyerinde, çok sayıda pedagojik eseri (200'den fazla) bulunmaktadır: Özellikle, L'Art de déchiffrer (cent études faciles) ("The Art of Sight-Reading" (100 Easy Studies); École élémentaire de mécanisme et de style ("Temel Parmak ve Stil Okulu") (24 çalışma) 1847'de; Étude de mécanisme ("Parmak Çalışması"); Cinq études de salon ("Beş Salon Müzik Çalışmaları"); L'Art de déchiffrer à quatre mains ("Dört El için Görme Sanatı-Okuma Sanatı") 1847'de; ve 1887'de piyanoda ilerleme ("Aşamalı ve Akılcı Piyano Öğretimi").
Marmontel'in müzikografik eserleri, özellikle 19. yüzyılda piyano ve piyanistlerin tarihi için en iyi kaynaklar arasında yer alır: 1880'deki Symphonistes et virtuoses ("Senfonistler ve Virtüözler"); 1878'deki Les Pianistes célèbres ("Ünlü Piyanistler"); 1882'deki Virtuoses contemporains ("Çağdaş Virtüözler"); 1884'teki Éléments d'esthétique musicale et considérations sur le beau dans les arts ("Müzik Estetiğinin Temelleri ve Güzel Sanatlar Üzerine Düşünceler") ve 1885'teki Histoire du piano et de ses origines ("Piyano Tarihi ve Kökenleri").
Marmontel Paris'te öldü. Oğlu Antonin Emile Louis Corbaz Marmontel (24 Nisan 1850, Paris - 23 Temmuz 1907) de aynı zamanda konservatuvarda piyano öğretmeniydi, birçok salon parçası yazdı.
Kaynakça
değiştir- ^ "Arşivlenmiş kopya". www.ancestry.com. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2022.
- ^ Ute Henseler: "Marmontel, Antoine-François", in Die Musik in Geschichte und Gegenwart (MGG), biographical part, vol. 11 (Kassel: Bärenreiter, 2004), column 1115.
- ^ Henseler (2004).
Dış bağlantılar
değiştir
Wikimedia Commons'ta Antoine-François Marmontel ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
