Antonio Segui
Antonio Seguí (İspanyolca: [anˈtonjo seˈɣi]; 11 Ocak 1934 - 26 Şubat 2022), Arjantinli ressam, baskı, karton, kitap illüstrasyon sanatçısı ve heykeltıraş. Çalışmalarını ve yaşamını Paris’te sürdüren sanatçının yapıtları MoMA, Buenos Aires Modern Sanatlar Müzesi ve Centre Georges Pompidou gibi dünyanın önde gelen kurumlarında sergilenir.[1]
| Antonio Segui | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | 11 Şubat 1934 Córdoba, Arjantin |
| Ölüm | 26 Şubat 2022 |
| Uyruk | Arjantin |
| Sanat eğitimi | Paris Güzel Sanatlar Akademisi |
| Etkilendikleri | Fernand Leger ve Diego Rivera |
| Ödüller | |
| XI Norveç Uluslararası Grafik Trienali Altın Madalya (1995) - Konex Resim Ödülü Quinquenio 1987 - 1991 (1992) | |
Yaşamı
değiştirSeguí Córdoba, Arjantin’de orta sınıf bir ailenin dört çocuğunun en büyüğü olarak dünyaya geldi. 1951-1954 Avrupa ve Afrika’ya yolculuklar yaptı, Madrid ve Paris Güzel Sanatlar Akademileri’nde konuk öğrenci oldu, heykel ve resim çalıştı. Arjantin’e dönüşünde Arturo Frondizi’nin başkanlığını destekleyen, bir Cordova yayını olan Orientación dergisinin editörü oldu. 1957’de ilk kişisel sergisini açtı. Güney ve Orta Amerika ülkelerine yolculuklar yaparak Meksika’da baskı çalışmaları yaptı. 1961’de ülkesine döndü ve 1963’te yaşamını ve çalışmalarını sürdürdüğü Paris’e yerleşti.[2][3][4][5][6] 26 Şubat 2022'de Paris'te 88 yaşında öldü.
Sanatı
değiştirSeguí Fernand Leger ve Diego Rivera’dan etkilendi. Genelde toplumu ve insan doğasını eleştiren yergili bir espri anlayışına sahiptir. Sanatı da bu anlayışla beslenen coşkulu unsurlar üzerine kuruludur. Şapkalı küçük adamlar Segui’nin desen ve resimlerinin en belirgin karakterdir. Sanatçı bu imgenin çocukluk anılarında erkeklerin açık yerlerde şapka kullanmasından geldiğini söyler. Segui’nin çalışmalarında yinelenen tema kent yaşamı ve onun hiçbir yere çıkmayan değişmez yollarındaki hızlı robotları andıran bireylerdir. Yakından bakıldığında her figür yürüyen ve bir şeyler yapan bireyler halindeyken uzaktan labirentsi bir görünüm içindeki karışık örüntünün parçalarına dönüşürler. Birçok çalışmasında figürlerden oluşan bir kalabalığın tüm tuvali kapladığı görülür. Bazı çalışmaların ise tek figürde yoğunlaştığı gözlenir. Pek çok resim ve deseninde Arjantin’in miti olan tangoyu çağrıştıran figürler yer alır. Carlos Gardel’in öyküsü ile ilgili tango dansı ile resim yapmak arasındaki ilişkiyi irdeleyen bir dizi çalışması da vardır. 1960’lardan beri Segui, figüratif ama insan figürünü bilinçli olarak deforme eden, çocuk resimleri ile Art brut’u anımsatan bir eğilim izler. Resimlerindeki yinelenen kent unsurları, çizgi ve renk etkisiyle kübist tekniklerle de özdeşleşir.[7][8]
Ödüller
değiştir- V. Uluslararası Tokyo Bienali “Batı Sanatı Ulusal Müzesi” Büyük Ödülü (1966)
- Birinci Uluslararası Darmstadt Ödülü (1967)
- Polonya Carcovia Bienali Büyük Ödülü (1967)
- Puerto Rico San Juan Bienali Büyük Ödülü (1968)
- Fransa Salon de Montrouge Büyük Ödülü (1977)
- Konex Dışavurumcu Resim Ödülü (1982)
- Instituto Torcuato Di Tella Ödülü (1989)
- Ulusal Sanatlar Fonu Büyük Ödülü (1990)
- XI Norveç Uluslararası Grafik Trienali Altın Madalya (1995)
- Konex Resim Ödülü Quinquenio 1987 - 1991 (1992)
- Konex Grafik Platin Ödülü (2002)
- Fransız Bilimler ve Sanatlar Akademisi Muhabir Üye
Galeri
değiştir-
Antonio Seguí'nin Lizbon Oriento metrosundaki murali -
Boulogne Sur Mer-Fransa -
U-Bahnhof Oriente Lizbon -
Antonio Segui 1980
.jpg)
Kaynakça
değiştir- ^ "Antonio Segui". MoMA. 20 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui". Artsy Ney. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui". Artsper. 26 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui". Artnet. 23 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui". Gallery MC. 7 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui özgeçmiş". Sergi Rehberi. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ "Antonio Segui". Nohra Haime Gallery. 20 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.
- ^ Lucie-Smith, Edward. "Antonio Segui". Surtout les chapeaux. 28 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2020.