Aura, bazı epilepsi nöbetlerinde ve migren ataklarında görülen ve duyuları etkileyen; çok kısa, kişiden kişiye değişebilen, haberci bir semptomdur (belirtidir). Örneğin bazı migren vakalarında migren atağından önce görme veya dokunma duyusunu etkileyen auraya rastlanır: gözde ışık parlaması, karanlık bir yama oluşması veya parmaklarda uyuşma gibi. Birçok epilepsi vakasında aura ya yoktur ya da sonradan hatırlanmaz. Aura çoğu hastada tutarlılık gösterir (benzer şekilde tekrarlanır).

Scintillating scotoma: migrenli bir hastanın karşılaştığı ve görüşü etkileyen bir auranın tasviri

Epilepside

değiştir

Auranın mevcudiyeti genellikle fokal (vücudun belirli bir bölgesinde oluşan) bir nöbete işaret eder. Bunların çoğunluğu lobus temporalis nöbetleridir (bkz. Temporal lob epilepsisi). Aura başkaları tarafından görülebilir, fakat hasta tarafından unutulabilir. İç organlarda kaba hisler duyulur: meselâ korku hisleri, midede kelebeklerin uçuşması, boğaza doğru yükselen ani hisler.

Nadiren, baş ve boğazda «anlatılamaz hisler» duyulur. Hastaların aurayı anlatmakta duydukları güçlükler dolayısıyla doktorlar bazen auraları küçümserler. Eğer açık ve yardımcı nitelikte sorular sorulmazsa, penis, vagina veya rektumda duyulan hisleri hasta saklayabilir. Duyularla ilgili karmaşık hislere de rastlanabilir. En karmaşık olanları «entelektüel» aura'lardır: zaman, gerçeklik, kimlik ve anılarla ilgili yaşantılardaki ve özellikle yaşantının yoğunluğundaki karmaşıklıklar (bunlar objektif açıdan önemsiz görünebilir). Tat ve koku alma aura'larına ender rastlanır (bkz. Uncus Nöbetleri). Diğer aura'lar serebral lezyonun yerine göre değişir.

Dış bağlantılar

değiştir