Büyük Kanal (Venedik)

Büyük Kanal (İtalyanca: Canal Grande, Venedikçe: Canal Grando), Venedik, İtalya'da bir kanaldır. Şehirde büyük su trafiği koridorunu şekillendir. Genel taşıma deniz otobüsleri ve deniz taksileri tarafından sağlanır. Fakat pek çok turist burayı gondollar ile gezip görür. Kanalın bir ucu Santa Lucia demiryolu istasyonu yakınındaki Venedik denizkulağında, diğeri San Marco Bazilikası içindedir. Kanal iki ucu ortasında geniş bir S şeklini alır. Kanal 3.800 metre uzunluğunda ve ortalama dip derinliği ise 5 metredir.

Açıklama

Büyük Kanal kıyısında 170'ten fazla güzel yapı sıralanır. Bunların çoğu 13'üncü/18'inci yüzyıla tarihlenir ve Venedik Cumhuriyeti tarafından yaratılan refahı ve sanatı gösterir. Venedik asilzade aileleri zenginliklerini göstermek için uygun saraylarında büyük masraflara yönelirler. Bu yarışma vatandaşların gururunu açığa çıkarır ve denizkulağı ile derin bağlantısını. Bunların içindeki çoğu Barbaro Sarayları, Ca' Rezzonico, Ca' d'Oro, Palazzo Dario, Ca' Foscari, Barbarigo Sarayı ve Venier dei Leoni Sarayı'dır. Kanal boyunca kiliseler uzanır ve bunlar içinde Santa Maria della Salute basilikası da vardır. Yüzyılların eski geleneği olan tarihsel kürek veya yelken yarışı her yıl Kanalda ölümsüzleştirilir.

Şehir trafiğinin kanal boyunca ilerlemesi nedeniyle 19'uncu yüzyıla kadar sadece bir köprü o da Rialto Köprüsü Kanalı karşıdan karşıya geçiyordu. Günümüzde buna ilave iki köprü ile kanal üzerindeki köprü sayısı üçe ulaşmıştır. Bu iki köprü Yalınayak Köprüsü, Accademia Köprüsü olup Santiago Calatrava tarafından dizayn edilen dördüncü köprü yapım aşaması altında olup tren istasyonunu araçlara açık alan olan Roma Meydanı alanına bağlayacaktır.

Büyük Kanal'ın panoramik görünümü.

Olaylar

Madonna della Salute festival günü

Kasım'ın 21nci günü Venedikliler Meryem Ana'ya 1630-38 veba salgınından koruduğu için Santa Maria della Salute'ye hacılık ziyareti ile teşekkür ederler. Hacılar Campo Santa Maria Zobenigo'dan Büyük Kanalı geçici pontoon köprüsü üzerinden geçerler ve sergiler ve geleneksel yemeğe katılırlar.

Kaynakça

A. Zorzi, P. Marton I Palazzi Veneziani – Magnus Ed., Udine 1989; ISBN 88-7057-083-5
M. Brusegan La grande guida dei monumenti di Venezia - Newton & Compton Ed., Roma 2005; ISBN 88-541-0475-2.
E. e W. Eleodori Il Canal Grande. Palazzi e Famiglie – Corbo e Fiore Editori, II ed., Venezia 2007; ISBN 88-7086-057-4.
Guida d'Italia – Venezia. 3^a ed. Milano, Touring Editore, 2007. ISBN 978-88-365-4347-2.
Alvise Zorzi, P. Marton. I Palazzi Veneziani. Udine, Magnus, 1989. ISBN 88-7057-083-5.
Venezia e provincia. Milano, Touring Editore, 2004. ISBN 88-365-2918-6.
Raffaella Russo. Palazzi di Venezia. Venezia, Arsenale Ed., 1998. ISBN 88-7743-185-7.
Umberto Franzoi, Mark Smith. Canal Grande. Venezia, Arsenale Ed., 1993. ISBN 88-7743-131-8.
Giuseppe Mazzariol (a cura di). I Palazzi del Canal Grande. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 1989.
Gianjacopo Fontana. Venezia monumentale - I Palazzi. Venezia, Filippi Ed., 1967.
Andrea Fasolo, Mark Smith. Palazzi di Venezia. Venezia, Arsenale Ed., 2003. ISBN 88-7743-295-0.
[1] 29 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Terisio Pignatti (a cura di). Le scuole di Venezia. Milano, Electa, 1981.
Silvia Gramigna, Annalisa Perissa. Scuole di Arti, Mestieri e Devozione a Venezia. Venezia, Arsenale Coop
Giuseppe Tassini. Curiosità Veneziane. Venezia, Filippi Ed., 2001.

Ayrıca bakınız

Venedik Cumhuriyeti