Bengal Sultanlığı

Bengal sultanlığı
(Bengal sultanı sayfasından yönlendirildi)

Bengal Sultanlığı, Türk kökenli hükümdar Şemseddin İlyas Şah tarafından kurulmuştur.[1]

Bengal Sultanlığı
1352-1576
bayrağı
bayrak
BaşkentGaur
Pandua
Sonargaon
Yaygın dil(ler)Bengalce (halk dili)
Farsça
Arapça
HükûmetMonarşi
• 1342-1358
Şemseddin İlyas Şah(ilk)
• 1572-1576
Davud Han Karrani(son)
Tarihçe 
• Kuruluşu
1352
• Delhi Sultanlığından Bağımsızlık
1340
• Batı Ve Doğu bengalin birleşmesi
1352
• Babür Hakimiyetine Girmesi
1576
• Dağılışı
1576
Para birimiRupi
Öncüller
Ardıllar
Delhi Sultanlığı
Surîler
Bengal Subah
Bengal Sultanlığı sanatı

Bengal Sultanlığı, Türk, Bengal, Arap, Habeş, Peştun ve Fars seçkinlerinden oluşan bir Sünni Müslüman monarşisiydi. En önemli iki hanedanı İlyasşâhîler ve Hüseyinşâhîler idi. İmparatorluk, gayrimüslim toplulukların barış içinde bir arada yaşadığı dini çoğulculuğuyla biliniyordu. Farsça birincil resmi, diplomatik ve ticari dil olarak kullanılırken, Bengalce'nin resmi dil olarak saray tarafından ilk kez tanınması Sultanlar döneminde olmuştur .  Bengal Sultanlığı şehirleri, tarihi taka'nın basıldığı Darphane Kasabaları olarak adlandırılır. Bu şehirler görkemli Orta Çağ binalarıyla süslenmiştir.  1500 yılında, kraliyet başkenti Gaur, dünyanın en kalabalık beşinci şehriydi.  Diğer önemli şehirler arasında ilk kraliyet başkenti Pandua, Sonargaon'un ekonomik merkezi, Bagerhat Cami Şehri ve Chittagong'un liman ve ticaret merkezi vardı.. Bengal Sultanlığı, deniz bağlantıları ve kara ticaret yolları aracılığıyla Asya, Afrika, Hint Okyanusu ve Avrupa'daki devletlere bağlandı. Bengal Sultanlığı, Bengal Körfezi kıyısında büyük bir ticaret merkeziydi. Dünyanın farklı yerlerinden göçmenleri ve tüccarları kendine çekti. Bengal gemileri ve tüccarları, Malacca, Çin ve Maldivler de dahil olmak üzere bölge genelinde ticaret yaptı.

Bengal sultanları

değiştir
A) DOĞU BENGAL
isim Hükümdarlık
Fahreddin Mübârek Şah 737 (1337)
İhtiyârüddin Gazi Şah 750-753 (1349-1352)
B) BATI BENGAL (753/1352’den sonra bütün Bengal)
Alâeddin Ali Şah 740 (1340)
İlyasşâhîler
Şemseddin İlyas Şah 746 (1345)
İskender Şah 759 (1358)
Gıyâseddin A‘zam Şah 792 (1390)
Seyfeddin Hamza Şah 813 (1410)
Şehâbeddin Bayezid Şah 815 (1412)
Alâeddin Fîrûz Şah 817 (1414)
Raca Genesa kolu
Celâleddin Muhammed Şah 817 (1414)
Şemseddin Ahmed Şah 835-840 (1432-1436)
İlyasşâhîler (tekrar)
Nâsırüddin Muhammed Şah 841 (1437)
Rükneddin Bârbek Şah 864 (1460)
Şemseddin Yûsuf Şah 879 (1474)
II. İskender Şah 886 (1481)
Celâleddin Feth Şah 886-892 (1481-1487)
Habeşîler Kolu
Sultan Şâhzâde Bârbek Şah 892 (1487)
Seyfeddin Fîrûz Şah 892 (1487)
Nâsırüddin Mahmud Şah 895 (1490)
Şemseddin Muzaffer Şah 896-899 (1491-1494)
Hüseyinşâhîler
Seyyid Alâeddin Hüseyin Şah 899 (1494)
Nâsırüddin Nusret Şah 925 (1519)
Alâeddin Fîrûz Şah 939 (1532)
Gıyâseddin Mahmud Şah 940-946 (1533-1539)
Sûrî Afganlar Kolu
Şîr Şah 946 (1539)
Hızır Han 947 (1540)
Muhammed Han Sûr 952 (1545)
Hızır Han Bahadır Şah 962 (1555)
Gıyâseddin Celâl Şah 968-971 (1561-1564)
Kererânî Kolu
Süleyman Kererânî 971 (1564)
Bayezid Şah Kererânî 980 (1572)
Dâvud Şah Kererânî 980-984 (1572-1576)

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Concise History of Islam, Muzaffar Husain, s. 276