Bilim dili veya bilimsel dil, kendine özgü bilimsel terimler içeren, deney ve gözlemler sonucu yapılan çıkarımları paylaşmayı ve anlamayı amaçlayan, bilimsel araştırmaların anlatımında ve yazımında kullanılan nesnel, yalın, ampirik ve özellikli; açıklayıcı ve betimleyici bir dil biçimidir.[1][2] Deney, kavram tanımlaması, bulgu derlemesi ve değerlendirilmesi vb. gibi bilim söylemine ilişkin metotların uygulanması sırasında her şeyin açık, kesin ve anlaşılır olması gerekir; dolayısıyla bilim dili kesinliği güvence altına alan matematiksel bir dildir.

Aynı zamanda bilimsel dil, kişisiz (im personal) bir dil türüdür. Bilim diliyle etkinliğin gerçekleşmesi, sebep ve sonuçları anlatılır; etkinliği gerçekleştiren kişiler hakkında bir şey söylenmez.[3]

Bilim dili, normatif[a] dilin zıttıdır; gerçeğin ve doğrunun ne ve nasıl olması gerektiğini değil, neyin nasıl olduğunu araştırır ve tasvir edici şekilde anlatır. Bununla birlikte bilim dili hipotezlerden ve değişkenlerden oluşan bir dildir.[1]

Ayrıca bakınız

değiştir
  1. ^ Norm: Olması gereken

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b Canatan, Kadir. "Bilim Dili" (PDF). Türk Dil Kurumu. 11 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Mayıs 2024. 
  2. ^ İmer, Kâmile; Kocaman, Ahmet; Özsoy, A. Sumru (2013). Dilbilim Sözlüğü. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. s. 59. ISBN 978-605-4238-53-8. 
  3. ^ Crystal, David (2023). Dilin Kısa Tarihi (4 bas.). Alfa Yayınları. ISBN 978-605-171-717-3.