Bongbong Marcos
Bu madde, Vikipedi biçem el kitabına uygun değildir. (Mayıs 2022) |
Ferdinand Romualdez Marcos Jr.[1] (d. 13 Eylül 1957), Genellikle Bongbong Marcos (BBM) olarak anılır, Filipinler Cumhurbaşkanı. Daha önce 2010'dan 2016'ya kadar senatör olarak görev yaptı. Eski cumhurbaşkanı, diktatör ve kleptokrat[2] Ferdinand Marcos Sr. ve eski first lady İmelda Marcos'un ikinci çocuğu ve tek oğludur.[2]
| Bongbong Marcos | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Resmî portre, 2022 | |
| 17. Filipinler Cumhurbaşkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 30 Haziran 2022 | |
| Başkan Yardımcısı | Sara Duterte |
| Yerine geldiği | Rodrigo Duterte |
| Tarım Bakanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 30 Haziran 2022 | |
| Yerine geldiği | William Dar |
| Filipinler Senatosu Senatörü | |
| Görev süresi 30 Haziran 2010 - 30 Haziran 2016 | |
| Filipinler Temsilciler Meclisi Ilocos Norte'nin 2. kongre bölgesi Üyesi | |
| Görev süresi 30 Haziran 2007 - 30 Haziran 2010 | |
| Yerine geldiği | Imee Marcos |
| Yerine gelen | Imelda Marcos |
| Görev süresi 30 Haziran 1992 - 30 Haziran 2010 | |
| Yerine geldiği | Mariano Nalupta Jr. |
| Yerine gelen | Simeon Valdez |
| Ilocos Norte Valisi | |
| Görev süresi 30 Haziran 1998 - 30 Haziran 2007 | |
| Yerine geldiği | Rodolfo Fariñas |
| Yerine gelen | Michael Marcos Keon |
| Görev süresi 23 Mart 1983 - 25 Şubat 1986 | |
| Yerine geldiği | Elizabeth Keon |
| Yerine gelen | Castor Raval |
| Ilocos Norte Vali Yardımcısı | |
| Görev süresi 30 Haziran 1980 - 23 Mart 1983 | |
| Filipinler Federal Partisi Ulusal Başkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 5 Ocak 2021 | |
| Yerine geldiği | Abubakar Mangelen |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 13 Eylül 1957 Santa Mesa, Manila, Filipinler |
| Partisi | Filipinler Federal Partisi |
| Evlilik(ler) | Louise Araneta (e. 1993) |
| İlişkiler |
|
| Çocuk(lar) | 3, Sandro dahil |
| Bitirdiği okul | |
| İmzası | 
|
| Resmî site | pbbm.com.ph |
1980'de, henüz 23 yaşında olan Marcos Jr., Filipinler'i sıkıyönetim altında yöneten babasının Kilusang Bagong Lipunan partisi altında rakipsiz bir şekilde Ilocos Norte'nin vali yardımcısı oldu.[3] Daha sonra 1983'te Ilocos Norte'nin valisi oldu ve ailesi Halkın Gücü Devrimi tarafından iktidardan uzaklaştırılana ve Şubat 1986'da Hawaii'de sürgüne gönderilene kadar bu görevi sürdürdü.[4] 1989'da babasının ölümünden sonra, cumhurbaşkanı Corazon Aquino sonunda Marcos ailesinin geri kalan üyelerinin çeşitli suçlamalarla yüzleşmek üzere Filipinler'e dönmesine izin verdi.[5] Bongbong Marcos ve annesi, babasının diktatörlüğünün insan hakları ihlali mağdurlarına tazminat olarak 353 milyon ABD doları ödemeye yönelik bir mahkeme emrine karşı geldikleri için şu anda Amerika Birleşik Devletleri ve topraklarında tutuklanmakla karşı karşıyalar.[6]
Marcos, 1992'den 1995'e kadar Ilocos Norte'nin 2. kongre bölgesinin temsilcisi olarak seçildi. 1998'de tekrar Ilocos Norte valiliğine aday oldu ve seçildi. Dokuz yıl sonra, 2007'den 2010'a kadar temsilci olarak önceki görevine geri döndü, ardından 2010'dan 2016'ya kadar Nacionalista Partisi'nde senatör oldu.[7] 2015 yılında, 2016 seçimlerinde başkan yardımcılığına aday oldu. 263.473 oy ve yüzde 0.64 farkla Camarines Sur temsilcisi Leni Robredo'ya yenildi.[8] Buna karşılık, Marcos, Başkanlık Seçim Mahkemesine bir seçim protestosu sundu. Yeniden sayımının Robredo'nun liderliğini 15.093 ek oyla genişletmesiyle sonuçlanmasının ardından, dilekçesi daha sonra oybirliğiyle reddedildi.[9][10]
2021'de Marcos, kazandığı 2022 seçimlerinde Partido Federal ng Pilipinas (PFP)[11] altında Filipinler cumhurbaşkanlığına aday olacağını duyurdu. Seçim kampanyası, babasının cumhurbaşkanlığı döneminde meydana gelen insan hakları ihlallerini ve yağmalamayı örtbas etmekle de suçlanıyor.[12] The New York Times, ailesinin emlak vergilerini ödemeyi reddetmesi ve Oxford Üniversitesi'ndeki eğitimini yanlış beyan etmesi de dahil olmak üzere, vergi kaçakçılığından mahkûmiyetlerine atıfta bulunurken, Washington Post, Marcos'ların tarihsel çarpıtmasının 2000'lerden beri nasıl sürdüğünü yazdı.[13][14]
Kaynakça
değiştir- ^ "Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos Jr". Senate of the Philippines. 29 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2015.
- ^ a b David, Chaikin; Sharman, J.C. (2009). "The Marcos Kleptocracy". Corruption and Money Laundering: A Symbiotic Relationship. Palgrave Series on Asian Governance. New York: Palgrave Macmillan. ss. 153-186. doi:10.1057/9780230622456_7. ISBN 978-0-230-61360-7. 7 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2022.
- ^ Ellison, Katherine W. (2005). Imelda, steel butterfly of the Philippines. Lincoln, Nebraska.
- ^ Holley, David (28 Şubat 1986). "Speculation Grows: Marcos May Stay at Luxurious Hawaii Estate". Los Angeles Times. ISSN 0458-3035. 21 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.
- ^ Mydans, Seth (4 Kasım 1991). "Imelda Marcos Returns to Philippines". The New York Times. 12 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.
- ^ Robles, Alan (2 Mayıs 2022). "Philippine election: Who is Bongbong Marcos, what's his platform and China views, and why can't he visit the US?". South China Morning Post. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2022.
- ^ "List of Committees". Senate of the Philippines. 5 Şubat 2014. 7 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2014.
- ^ "Bongbong Marcos running for vice president in 2016". CNN. 5 Ekim 2015. 8 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2015.
- ^ "Marcos heir loses bid to overturn Philippine VP election loss". The South China Morning Post (İngilizce). Agence France-Presse. 16 Şubat 2021. 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021.
- ^ "Supreme Court unanimously junks Marcos' VP poll protest vs Robredo". CNN Philippines (İngilizce). 16 Şubat 2021. 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2021.
- ^ "Dictator's son Bongbong Marcos files candidacy for president". RAPPLER (İngilizce). 6 Ekim 2021. 6 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2022.
- ^ "Filipinos fall for fake history". The Standard (Hong Kong). Agence France-Presse. 30 Mart 2022. 15 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2022.
- ^ "How the Philippines' brutal history is being whitewashed for voters". Washington Post (İngilizce). 12 Nisan 2022. 12 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2022.
- ^ Wee, Sui-Lee (1 Mayıs 2022). "'We Want Change': In the Philippines, Young People Aim to Upend an Election". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 2 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2022.