Bono ya da emre muharrer senet, üzerinde yazılı belli bir tutarda paranın, senet lehtarına ya da onun emrine kayıtsız şartsız ödeneceğine dair taahhüdü içeren bir kambiyo senedi. Üzerinde bono veya emre muharrer senet ibarelerini taşımayan ve açıkça emre yazılı olarak düzenlenen senetler "Emre yazılı ödeme vaadi" sayılır. TTK'nın 776 ila 779 maddelerinde düzenlenmiştir. Bono satış, kira, ödünç ve hizmet sözleşmeleri gibi para borcu içeren tüm hukuki ilişkilerde kullanılabilen bir kıymetli evraktır. Bonoda senedi düzenleyen yani keşideci ve lehine senet düzenlenmiş kimse yani lehtar olmak üzere, iki taraf vardır. Bono kanunen emre yazılıdır. Bir kimsenin adına (namına) düzenlenecek bononun emre yazılı olmadığı (menfi emre kaydı) veya nama yazılı olduğu açıkça belirtilmelidir. Bono hamiline düzenlenemez. Bono hukuki niteliği itibarıyla soyut bir borç ikrarıdır.[1]

Bononun unsurları

değiştir

Bonoda bulunması gereken unsurlar, TTK m. 776'da sayılmıştır. Düzenleme ve ödeme yerleri, kanunda zorunlu unsurlar olarak sayılmış olmakla birlikte, Eğer bu yerler bonoda belirtilmediyse ve bonoyu düzenleyenin isminin yanında bir yer yazıyorsa bu yer hem ödeme hem düzenleme yeri sayılır. Yani düzenleyenin isminin yanında bir yer yazılı olduğu sürece yalnız düzenleme veya ödeme yerlerinin belirtilmemiş olması bononun geçerliliğini etkilemez.

Zorunlu unsurlar

değiştir
  • "Bono" veya "Emre yazılı senet" ibaresi
  • Belirli bir meblağı kayıtsız şartsız ödeme vaadi
  • Lehdarın adı-soyadı
  • Düzenleme tarihi
  • Düzenleyenin imzası

Alternatif zorunlu unsurlar

değiştir
  • Düzenleme yeri
  • Ödeme yeri

Kaynakça

değiştir
  1. ^ KAYAR, İsmail; Kıymetli Evrak Hukuku. ISBN 9789750226106.