Castiglione della Pescaia
Castiglione della Pescaia, bölgesel olarak basitçe Castiglione olarak kısaltılır, orta İtalya'nın Toskana bölgesindeki Grosseto eyaletinde eski bir sahil kasabasıdır. Modern şehir, 12. yüzyıldan kalma bir Orta Çağ kalesinin (italyanca: castello) ve adını aldığı büyük balıkçılık yapılan yerin etrafında büyüdü. Bugün Castiglione, plajları, doğal parkları, bisiklet parkurlarını, tarihi Etrüsk arkeolojik alanlarını, panoramik bir Orta Çağ köyünü ve flamingolar, yaban ördeği ve ördeklerle doğal koruma alanı Diaccia Botrona'yı içeren cazibe merkezleriyle çok popüler bir turistik yerdir. .
Castiglione'nin bir tatil yeri olarak popülaritesine rağmen, Maremma bölgesine özgü deniz, bataklıklar ve çam ormanları dahil olmak üzere şehrin doğal çevresi titizlikle korunmuştur ve günümüzde koruma altındaki doğal rezervler oluşturur. Özellikle, 2015'te Castiglione'nin denizi, sadece kasabanın deniz suyu temizliğini değil aynı zamanda çevresel çabalarını ve verimli geri dönüşümünü de öven ulusal hükûmet dışı çevreci kuruluş Legambiente tarafından İtalya'nın en güzeli olarak aday gösterildi.[1]
Castiglione, Toskana'da en çok ziyaret edilen deniz kenarı bölgesisidir ve bölgede en çok ziyaret edilen şehirler arasında ikinci sıradadır,[2] sadece Floransa'dan önce gelir. 2019 yılında yaklaşık 1.6 milyon turist Castiglione'yi ziyaret ederek tarihi bir rekor kırd.[3] Kasaba aynı zamanda İtalya'nın en çok ziyaret edilen şehirlerinden biridir.[4]
İlginç bir şekilde, Castiglione della Pescaia emlak fiyatları ve ortalama değerleri açısından İtalya'nın[5][6] Toskana'daki biri hariç diğer tüm İtalyan sokaklarındaki evlerinkinden daha yüksektir.
Birçok önemli şahsiyet Castiglione ve komününde ikamet etmiş veya bulunmuştur. Bunlar arasında Altın Küre ödüllü aktör Roger Moore,[7] Oscar ödüllü aktris Sophia Loren,[8] Grammy ödüllü şef Georg Solti, film yapımcısı Carlo Ponti, Formula 1 yarış pilotu Alex Zanardi,[9] yazarlar Italo Calvino,[10] Pietro Citati,[11] ve Carlo Fruttero,[12] film yönetmeni Giovanni Veronesi,[13] bankacı Siegmund G. Warburg,[14] ve eski İtalya başbakanı Romano Prodi de dahil olmak üzere daha birçokları,[15] ayrıca Avrupa Komisyonu eski Başkanı ve eski İspanya Kralı Juan Carlos I vardır.
Coğrafya
değiştir
Castiglione della Pescaia, denize doğru uzanan tepeler zincirini sona erdiren tepenin üzerine kurulmuş Yüksek Şehir ile eskinin eteklerinde, şehrin merkezi kısmını oluşturan drenaj kanalı ve yat limanının üzerinde yer alan Alçak Şehir'den oluşur.
Castiglione, Toskana'nın Güney-Batı kesiminde yer almakta olup Elba ve Giglio adalarına ve Argentario burnuna bakar. Kenti arkadan saran tepeler, tüm kasabayı ön plana çıkaran kumsallara doğru eğimlidir.
Castiglione'nin doğusunda, Ombrone nehrinin zengin taşkın yatağı bulunur. Castiglione'nin can damarı olan antik Prile Gölü'nden geriye pek bir şey kalmamıştır.
Tarihi
değiştirUmbrians ve Etrüskler büyük olasılıkla bulunduğu yerin ilk sakinleri iken, Castiglione della Pescaia ilk olarak Roma döneminde Salebrone adıyla kaydedildi. Kıyıya yakın tepenin mükemmel bir yer olduğu kanıtlandı çünkü iç kısımdaki büyük Prelius Gölü'ne hakim olurken, gölün kendisi yiyecek (balık) ve ticaret malları (tuz) sağladı.
Orta Çağ'da, şehir tekrarlanan korsan saldırılarına maruz kaldı ve neredeyse yok oldu. MS 9. yüzyılda şimdiki adıyla, Papalık ve Pisa Cumhuriyeti'nin ortak koruması altında yeniden ortaya çıktı.
Pisanlar, Castiglione'yi Tiren kıyılarındaki savunma sistemlerinde kilit unsur olarak kullandılar. Önce tepenin üzerine bir kule inşa ettiler daha sonra bunu kalenin çekirdeğini oluşturan bir duvarla birleştirilen üç kuleye genişlettiler. Castiglione'nin üç kulesi bugüne kadar şehir mührüne hakimdir.
13. yüzyılda Castiglione bağımsız bir komün oldu. Bu arada, Ombrone nehri, yakında lagüne dönüşen Prile Gölü'nü doldurmaya başlamıştı. Bu yeni oluşan lagünde sıtma sivrisinekleri tutuldu ve Castiglione nüfusunu azalttı.
Şehir çeşitli güçlerden (Siena, Medici, Aragon ) koruma talep etti ve sonunda Lorraine hanedanlığı altında Toskana Büyük Düklüğü'nün bir parçası oldu.
Lorraine'in evi, Castiglionesi'nin hayatını büyük ölçüde iyileştiren bir dizi projeye başladı. Bataklıklar on yıllar boyunca kurutuldu, ekilebilir arazi miktarını artırdı ve sıtma taşıyan sivrisinekleri öldürüldü.
Toskana 1859'da İtalya'nın bir parçası olduktan sonra, Castiglione Grosseto eyaletinde bir komün oldu.
Başlıca görülecek yerleri
değiştirBölgedeki en popüler turistik yerlerden biri, Maremma'nın eski sakinlerinin antik kalıntılarını kapsayan, iyi korunmuş bir arkeolojik alana sahip bir Etrüsk müzesine ev sahipliği yapan Vetulonia'nın tarihi Etrüsk merkezidir. Ayrıca, Punta Ala, Riva del Sole, Roccamare ve Rocchette mezraları, çoğunlukla Orta ve Kuzey Avrupa'dan gelen turistleri ağırlayan sahil beldeleridir.
Castiglione della Pescaia bölgesinde, 1.000 hektar (2.500 akre) Diaccia Botrona Doğal Koruma Alanı (18. yüzyıldan kalma Casa Rossa Ximenes ile birlikte), Ramsar Sözleşmesi'ne göre uluslararası çıkarların belirlenmiş sulak alanıdır.
Frazioni
değiştirBelediye, Castiglione della Pescaia belediye merkezi ve Buriano, Pian d'Alma, Pian di Rocca, Punta Ala, Roccamare, Rocchette, Tirli ve Vetulonia köyleri (frazioni) ve mezralarından oluşur.
Yönetim
değiştirBelediye başkanları listesi
değiştir| Belediye Başkanı | dönem başlangıcı | dönem sonu | Parti |
|---|---|---|---|
| Carlo mini | 1946 | 1953 | |
| Otello Carraresi | 1953 | 1961 | |
| Walter Vannucci | 1961 | 1964 | |
| Fedro Mirolli | 1964 | 1977 | |
| Giancarlo Farnetani | 1978 | 1990 | İtalyan Komünist Partisi |
| Dario Viti | 1990 | 1992 | İtalyan Komünist Partisi / Sol Demokrat Parti |
| Massimo Emiliani | 1993 | 1996 | İtalyan Radikalleri |
| Franco Roggiolani | 1996 | 2001 | Solun Demokrat Partisi / Solun Demokratları |
| Monica Faenzi | 2001 | 2011 | Forza Italia / Özgürlük Halkı |
| Giancarlo Farnetani | 2011 | görevli | demokratik Parti |
Kaynakça
değiştir- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2021.
- ^ "I PRIMI 50 COMUNI ITALIANI PER NUMERO DI PRESENZE TURISTICHE". Time2marketing (İtalyanca). 12 Aralık 2018. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "La via con le case più care d'Italia? È nella patria del Brunello". gonews.it (İtalyanca). 12 Eylül 2019. 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2020.
- ^ "Case da sogno in Toscana, sono qui le dimore più lussuose d'Italia". La Nazione (İtalyanca). 12 Eylül 2019. 6 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2020.
- ^ "Addio a Roger Moore, lo 007 che amava passare le estati a Castiglione della Pescaia". IlGiunco.net (İtalyanca). 23 Mayıs 2017. 1 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "Castiglione, la formula? Natura e sapori familiari | Firenze la Repubblica.it". firenze.repubblica.it. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "Alex Zanardi, la Toscana il suo amore: tanti amici ovunque. In Maremma la sua casa". La Nazione (İtalyanca). 20 Haziran 2020. 10 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021.
- ^ "IL BISTURI PUO' SALVARE ITALO CALVINO - la Repubblica.it". Archivio - la Repubblica.it (İtalyanca). 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "Pietro Citati "Io e Italo Calvino""In Maremma trovò un'altra patria"". la Repubblica (İtalyanca). 15 Eylül 2010. 11 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "L'omaggio dei lettori su Twitter Sarà sepolto accanto a Calvino". www.corriere.it. 18 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ "L'amore al tempo dei capelli bianchi". Il Tirreno (İtalyanca). 21 Ekim 2010. 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ Un homme d'influence: Sir Siegmund G. Warburg (1902-1982) (Fransızca). Fayard. 1 Nisan 2014. ISBN 978-2-213-64173-7.
- ^ "- Il Tirreno". Archivio - Il Tirreno (İtalyanca). 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.