Cenevre Sözleşmeleri

Cenevre sözleşmeleri ya da Cenevre konvansiyonları, İsviçre'nin Cenevre şehrinde yapılmış dört muahededir. Uluslararası hukukta insan hakları üzerine yapılmış önemli sözleşmelerdendir ve birçok yerde standartları belirler. 1859 yılında Solferino Savaşı'nda yaşanan vahşete şahit olarak etkilenen Jean Henry Dunant'ın çabaları sonucunda oluşmuştur.

1864'ten 1949'a Cenevre Sözleşmeleri'nin gelişimi.

Sözleşmeler ve konuları şu şekildedir:

• Birinci Cenevre Sözleşmesi harp hâlindeki silahlı kuvvetlerin hasta ve yaralılarının vaziyetlerinin ıslahına ilişkin sözleşme.
• İkinci Cenevre Sözleşmesi silahlı kuvvetlerin denizdeki hasta, yaralı ve kazazedelerinin vaziyetlerinin ıslahına ilişkin sözleşme.
• Üçüncü Cenevre Sözleşmesi harp esirlerine yapılacak muameleye ilişkin sözleşme.
• Dördüncü Cenevre Sözleşmesi harp zamanında sivillerin korunmasına ilişkin sözleşme.

Ayrıca 8 Haziran 1977 tarihli, 1949 Cenevre Sözleşmelerine ek; I sayılı Uluslararası Silahlı Çatışmalarda Mağdurların Korunması Protokolü ve II Sayılı Uluslararası Olmayan Silahlı Çatışmalarda Mağdurların Korunması Protokollerini de bu sözleşmelerin bir parçası olarak görmek gerekir.

Dış Bağlantılar

• Uluslararası insan hakları hukukuna ilişkin tam metin sözleşmelerin bulunduğu bir veritabanı 1 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• Cenevre Sözleşmeleri için referans rehberi9 Şubat 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• 1949 Cenevre Savaş Hukuku sözleşmesi-Türkçe 10 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.