Claudia Octavia

Claudia Octavia ya da Octavia Neronis (Latince CLAVDIA•OCTAVIA) (d. 39 yılı sonu ya da 40 yılı başı - ö. 9 Haziran 62) Roma İmparatoru Nero'nun üvey kızkardeşi ve ilk karısı olan Roma İmparatoriçesi.

Claudia Octavia
Roma İmparatoriçesi
Hüküm süresi	13 Ekim 54 – 8 Haziran 62
Doğum	39 yılı sonu / 40 yılı başı
Ölüm	8 Haziran 62 (22 yaşında)
Eş(ler)i	Nero
Hanedan	Julio-Claudian Hanedanı
Babası	Claudius
Annesi	Valeria Messalina

Hayatı

Ailesi

Octavia, Roma İmparatoru Claudius'un üçüncü evliliğini yaptığı ikinci kuzeni ve Roma İmparatoriçesi Valeria Messalina'dan olan tek kızıdır. İsmi, İmparator Augustus'un büyük kız kardeşi olan büyük-büyükannesi Küçük Octavia'nın onuruna verilmiştir. Claudia Antonia üvey kız kardeşi ve Britannicus ise öz erkek kardeşidir.

İlk yılları

Roma'da doğmuştur. Henüz küçük bir kızken, babası tarafından Augustus soyundan gelen ve gelecekte praetor olacak olan Lucius Junius Silanus Torquatus ile nişanlanmıştır.

Nero'nun yükselişi

Octavia'nın annesi 48 yaşında babasına karşı komplo kurmak suçuyla idam edildi. Claudius daha sonra baba tarafından birinci derece kuzeni ve aynı zamanda kendi yeğeni Genç Agrippina ile tekrar evlendi. Genç Agrippina'nın ilk evliliğinden olan Lucius Domitius Ahenobarbus (geleceğin imparatoru Nero) adında bir oğlu vardı.

Genç Agrippina, kendi plan ve entrikalarıyla Octavia ve Lucius Silanus arasındaki nişanı bozdurdu ve Claudius'u, Nero'yu kendi oğlu ve mirasçısı olarak evlatlık edinmeye ikna ettikten sonra Octavia ve Nero'nun 9 Haziran 53 tarihinde evlenmelerini ayarladı. Ayarlama tamamlandığında ise evlenme işlemi gerçekleşti.

İmparatoriçe olarak hayatı

Claudius, 13 Ekim 54'te öldü ve Nero, bir ihtimale göre Octavia'nın öz kardeşi Britannicus'u zehirleyerek ya da zehirlenmesini emrederek tahta çıktı. Tacitus, Octavia'nın bu olaydan sonra çok üzüldüğünü ancak kocası yanındayken bu hislerini ve çektiği acıyı saklamayı öğrendiğini aktarır. Octavia, Nero ve annesi arasında cereyan eden ve sonunda Nero'nun 59 yılı Mart ayında annesini öldürmesiyle sonuçlanacak güç mücadelesinin ortasında kalmıştır.

Her ne kadar Roma Yurttaşları arasında bir İmparatoriçe olarak çok takdir görse de Octavia evliliğinde çok mutsuzdu. Octavia, ‘aristokrat ve iffetli bir eşti' (Tacitus'un sözleri), oysa Nero ondan nefret ediyordu ve (Tacitus ve Suetonius'a göre) birkaç onu bıçaklamayı denemiş ardından da (Suetonius'a göre) önce Claudia Acte adından bir azatlı köle kadınla sonra da Poppea Sabina ile ilişkiye girmişti. Poppaea Nero'dan hamile kalınca, Nero kısır olduğu gerekçesi ile Octavia'dan boşandı ve boşanmanın ardından on iki gün sonra Poppaea ile evlendi.

Sürgün ve ölümü

Daha sonra Nero ve Poppaea, zina suçlamasıyla Octavia'yı Pandateria adasına (modern Ventotene) sürdüler. Octavia bu davranıştan şikayet edince yardımcıları işkenceyle öldürüldü.

Octavia'nın sürgünü Roma yurttaşları arasında o kadar tepki görmüştü ki, protestolar gittikçe daha yüksek sesle dile getirilmeye başlanmış ve Octavia'nın heykelleri çiçeklerle süslenmiş halde sokaklarda gezdirilmiş ve geri çağrılması istenmiştir. Nero (çok korkmuş olarak) neredeyse Octavia ile yeniden evlenmeyi kabul etmişti ancak Poppaea müdahale ederek Nero'yu Octavia'nın ölüm emrini imzalamaya zorlamıştır.

Birkaç gün sonra, Octavia bağlandı ve damarları geleneksel Roma intihar ritüeline uygun olarak açıldı. Dehşeti o kadar fazlaydı ki, kan akışı yavaşlatıldı ve fazlasıyla sıcak bir buhar banyosunda boğularak öldürüldü. Octavia'nın başı kesildi ve Poppaea'ya gönderildi. Ölümü Roma'yı üzüntüye boğmuştu. Suetonius, yıllar sonra Nero'nun annesi ve Octavia hakkında kabuslar görmeye başladığından bahseder.

Edebiyatta Octavia

Boşanma, bir drama olarak Octavia adıyla Genç Seneca tarafından oyunlaştırılmış, daha sonraki dönemlerde Handel'in kayıp operası Nero ve Claudio Monteverdi'nin L'incoronazione di Poppea adlı eserlerinde aynı konu işlenmiştir. Octavia, Ben, Claudius ve Tanrı Claudius adlı roman ve televizyon serilerinde bir karakter adıdır.

Kaynakça

• Levick, Barbara, Claudius. Yale University Press, New Haven, 1990.
• Barrett, Anthony A., Agrippina: Sex, Power and Politics in the Early Roman Empire. Yale University Press, New Haven, 1996.
• Suetonius - The Twelve Caesars - Claudius and Nero
• Tacitus - The Annals of Imperial Rome