Dürrinev Kadınefendi

Dürrinev Kadınefendi (d. 15 Mart 1835 - ö. 7 Aralık 1895, doğum adı Prenses Melek Dziapş-İpa), Sultan Abdülaziz'in birinci eşi ve başkadınefendi.

Dürrinev Kadınefendi
Doğum15 Mart 1835(1835-03-15)
Batum, Gürcistan
Ölüm7 Aralık 1895 (60 yaşında)
Feriye Sarayı, Ortaköy, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
DefinII. Mahmud Türbesi, Fatih, İstanbul
Eş(ler)iAbdülaziz
Çocuk(lar)ıYusuf İzzeddin Efendi
Saliha Sultan
HanedanDziapş-İpa (doğuşan)
Osmanlı Hanedanı (evlilikle)
BabasıMahmud Dziapş-lpa
AnnesiHalime Çikotua
Diniİslam

Erken yaşam

değiştir

Dürrinev Kadınefendi, 15 Mart 1835'te Batum, Gürcistan'da[1] Melek Dziapş-lpa olarak doğdu. Abhaz Dziapş-lpa ailesinin bir üyesiydi. Babası Prens Mahmud Bey Dziapş-lpa,[2] ve annesi Abhaz olan Prenses Halime Hanım Çikotua'ydı. Kız kardeşleri Prenses Ayşe Kemalifer Hanım (1838 - 1901),[3] ve Prenses Aliye Hanımdır.[4] Aynı zamanda Sultan V. Mehmed’in dördüncü eşi Nazperver Kadınefendi'ın teyzesiydi.[5]

Küçük bir çocukken İstanbul'a getirilmiş, babası tarafından kız kardeşi Ayşe ile birlikte imparatorluk haremine emanet edilmiştir. Daha sonra iki kız kardeş, Sultan Abdülmecid'in ilk eşi Servetseza Kadınefendi'nin hizmetine yerleştirildi ve burada Osmanlı geleneklerine göre adı Dürrünev olarak değiştirildi.[2][4]

Dürrünev'in piyano çalması için bir avokasyonu vardı. Ayrıca Fransızca öğrenmişti.[4]

Abdulaziz yirmili yaşlarındayken Dolmabahçe Sarayı’nı ziyaretinde yirmi bir yaşında olan Dürrinev'i gördü ve ona aşık oldu. Abdülmecid’den Dürrinev ile evlilik için vermesini istedi ama isteği reddedildi. Yengesi Servetseza'ya yalvarmasından sonra, Abdülmecid talebini kabul etti. Evlilik 20 Mayıs 1856'da Dolmabahçe Sarayı'nda gerçekleşti.[3][4]

Dürrinev, 29 Eylül 1857 ilk çocuğu Yusuf İzzeddin Efendi’yi doğurdu.[6] Abdulaziz'in 25 Haziran 1861'de tahta çıkması üzerine,[7] Dürrinev, "Baş Kadınefendi" unvanı ile asıl konsorsunu kurdu.[8] 11 Ağustos 1862'de çiftin ikinci çocuğu Saliha Sultan[9] doğdu.

Ekim 1868'de,[10] İstanbul'u ziyaret ettiğinde Fransa İmparatoriçesi Eugénie de Montijo ile bir araya geldi.[11] 1869'da, Galler Prenses Alexandra ile tanıştı, İstanbul'u Galler Prensi Edward (gelecek VII. Edward) ile ziyaret ettiğinde.[12]

Abdülaziz, 30 Mayıs 1876'da bakanları tarafından görevden alındı, yeğeni V. Murad Sultan oldu.[13] Dürrinev ve Abdulaziz'in eşleri Dolmabahçe Sarayı'ndan ayrılmak istemedi. Böylece yakalanarak zorla Feriye Sarayı'na gönderildiler. Bu süreçte baştan ayağa arandılar ve üzerlerindeki değerli her şey onlardan alındı.[14] 4 Haziran 1876'da[15] Abdulaziz gizemli koşullar altında öldü.[16]

Dürrinev Kadın 7 Aralık 1895'te[8] Feriye Sarayı, [11]'da öldü ve Sultan II. Mahmud'ın türbesine gömüldü. İstanbul Divan Yolu caddesinde bulunmaktadır.[17]

Çocuklar

değiştir

Dürrinev ve Abdülaziz'in iki çocuğu vardı:

  • Yusuf İzzeddin Efendi (İstanbul, Beşiktaş, Dolmabahçe Sarayı, 29 Eylül 1857 - İstanbul, Çamlıça Sarayı, 1 Şubat 1916) altı kez evlendi ve çocuklar yaşadı.
  • Saliha Sultan (İstanbul, Beşiktaş, Dolmabahçe Sarayı, 11 Ağustos 1862 - Kahire, Mısır, 1941 ve gömüldü), evlendi ve kızı vardı.

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Sakaoğlu 2008, s. 640.
  2. ^ a b Açba 2004, s. 22.
  3. ^ a b Açba 2004, s. 22-3.
  4. ^ a b c d Açba 2007, s. 84.
  5. ^ Açba 2007, s. 172.
  6. ^ Brookes 2010, s. 291.
  7. ^ Davison, Roderic H. (8 Aralık 2015). Osmanlı İmparatorluğu'nda Reform, 1856-1876. Princeton University Press. s. 109. ISBN 978-1 -400-87876-5. 
  8. ^ a b Uluçay 2011, s. 232.
  9. ^ Uluçay 2011, s. 234.
  10. ^ Freely, John (1 Temmuz 2001). Seraglio'nun İçinde: İstanbul'daki Sultanların Özel Yaşamları. Penguen. s. 273. 
  11. ^ a b Açba 2007, s. 85.
  12. ^ Kiraz, Debrah; Halland, Janice (2006). Yerel / küresel: Ondokuzuncu Yüzyıldaki Kadın Sanatçılar. Ashgate Publishing, Ltd. s. 79. ISBN 978-0-754-63197-2. 
  13. ^ Shaw, Stanford J.; Shaw, Ezel Kural (1976). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi ve Modern Türkiye: Cilt 2, Reform, Devrim ve Cumhuriyet: Modern Türkiye'nin Yükselişi 1808-1975, Cilt 11. Cambridge Üniversitesi Yayınları. s. 164. ISBN 978-0-521-29166-8. 
  14. ^ Brookes 2010, s. 40.
  15. ^ Davison, Roderic H . (8 Aralık 2015). Osmanlı İmparatorluğu'nda Reform, 1856-1876. Princeton University Press. s. 341. ISBN 978-1-400-87876-5. 
  16. ^ Brookes 2010, s. 43.
  17. ^ Sakaoğlu 2008, s. 641.

Dış bağlantılar

değiştir
  • Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839–1924. Profil. 
  • M. Cağatay, Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları. 
  • Necdet, Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları. 978-9-753-29623-6. 
  • The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. 2010. 978-0-292-78335-5.