Dış anal sfinkter

Dış anal sfinkter (veya sphincter ani externus) iskelet kası liflerden oluşan oval bir tüptür.[1] Distal olarak anüs çevresindeki cilde yapışık haldedir.[2] Dinlenme halinde sürekli bir tonik kasılma gösterir[1] ve bulbokavernöz refleks sırasında da kasılır.[3][4][5][6]

Kas: Dış anal sfinkter
Anal kanal boyunca koronal kesit. B: İdrar kesesi boşluğu. V.D: Ductus deferens. S.V: Seminal vezikül. R: Rektumun ikinci kısmı. A.C: Anal kanal. L.A: Levator ani kası. I.S: İç anal sfinkter. E.S: Dış anal sfinkter (Sphincter ani externus.)
Sinir Dördüncü sakral sinirden gelen bir dal ve pudendal sinirin alt hemoroidal dalından katkılar.
Hareket Anal kanal ve orifisi kapalı tutar.

Dış anal sfinkter, iç anal sfinktere göre daha hacimlidir. Dış anal sfinkterin proksimal kısmı, yüzeysel olarak iç anal sfinkteri örter (ki bu sfinkter distalde anal açıklığa yakın bir noktada sonlanır). Bu iki kasın örtüştüğü bölgede, aralarında birleşik longitudinal kas bulunur.[1]

Tarihsel olarak sfinkter üç bölüm (derin, yüzeysel ve subkutan) olarak tanımlanmıştır. Ancak bu sınıflama, günümüzdeki anatomik bilgilere uygun değildir. Bazı kaynaklar hâlâ sfinkteri iki katmanlı olarak tanımlar: derin (veya proksimal) ve yüzeysel (veya distal ya da subkutan).[1]

Bazı kas lifleri, ön ve arka orta çizgelerde çaprazlaşarak bir anterior komissür ve bir posterior komissür oluşturur.[1]

Bağlantılar

değiştir

Kas, anterior olarak perineal cisme ve posterior olarak anokoksigeal bağa tutunur.[1]

İnnervasyon

değiştir

Sfinkter, bilateral olarak çift olan inferior rektal sinirden (S2-S4 ventral ramilerinden köken alan pudendal sinirin bir dalı) innervasyon alır. Ayrıca levator ani kasına motor innervasyon sağlayan sinirden ek innervasyon da alabilir.[1]

Histoloji

değiştir

Sfinkter, büyük oranda yavaş kasılan liflerden oluşur ve bu da uzun süreli sürekli kasılmayı sağlar.[1]

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b c d e f g h Standring, Susan (1201). Gray's Anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice. 42th. New York. s. 683. ISBN 978-0-7020-7707-4. OCLC 1201341621. 28 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2024. 
  2. ^ Gray, Henry (1918). Gray's Anatomy. 20th. ss. 424-425. 
  3. ^ Vodušek DB, Deletis V (2002). "Intraoperative Neurophysiological Monitoring of the Sacral Nervous System". Neurophysiology in Neurosurgery, A Modern Intraoperative Approach. ss. 153-165. doi:10.1016/B978-012209036-3/50011-1. ISBN 9780122090363. 
  4. ^ Sarica Y, Karacan I (July 1987). "Bulbocavernosus reflex to somatic and visceral nerve stimulation in normal subjects and in diabetics with erectile impotence". The Journal of Urology. 138 (1). ss. 55-58. doi:10.1016/S0022-5347(17)42987-9. PMID 3599220. 
  5. ^ Jiang XZ, Zhou CK, Guo LH, Chen J, Wang HQ, Zhang DQ, ve diğerleri. (December 2009). "[Role of bulbocavernosus reflex to stimulation of prostatic urethra in pathologic mechanism of primary premature ejaculation]". Zhonghua Yi Xue Za Zhi (Çince). 89 (46). ss. 3249-3252. PMID 20193361. 
  6. ^ Podnar S (February 2012). "Clinical elicitation of the penilo-cavernosus reflex in circumcised men". BJU International. 109 (4). ss. 582-585. doi:10.1111/j.1464-410X.2011.10364.x. PMID 21883821.