Destiny's Child Video Anthology
Destiny's Child Video Anthology, Amerikalı kız grubu Destiny's Child'ın dördüncü video albümü. Grubun kariyeri boyunca (1997 – 2005) farklı yönetmenlerce çekilmiş on altı müzik videosunu barındırır. Albümün prodüktörlüğünü Akil Brown, üyeler Beyoncé, Kelly Rowland ve Michelle Williams ve grubun menajeri Mathew Knowles üstlendi. Albümü tanıtmak adına Destiny's Child, web siteleri aracılığıyla albümün kopyalarını dağıtan bazı yayımlarla iş birliği yaptı. 31 Mayıs 2013'te Columbia Records etiketiyle yayımlanan albüm çoğu müzik eleştirmenlerinden olumlu yorumlar alırken[1][2] bazı eleştirmenlerce eksik bir derleme olduğu öne sürülerek yerildi.
| Destiny's Child Video Anthology | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Destiny's Child video albümü | ||||
| Yayımlanma | 31 Mayıs 2013 | |||
| Kaydedilme | 1997–2005 | |||
| Tarz | R&B | |||
| Süre | 59:12 | |||
| Şirket | ||||
| Yönetmen | ||||
| Yapımcı | ||||
| Destiny's Child kronolojisi | ||||
| ||||
Arka plan ve yayımlanma
değiştirAlbüm 16 Nisan 2013'te Destiny's Child'ın resmî sitesinde yayımlanan bir basın açıklamasıyla duyuruldu. Music World Entertainment, Columbia Records ve Legacy Recordings etiketleriyle yayımlanan Destiny's Child Video Anthology, grubun kariyeri boyunca kaydettiği on dört şarkının on altı müzik videosunu içerir.[3][nb 1] Albümün yapımcılığını Akil Brown, üyeler Beyoncé, Kelly Rowland, Michelle Williams ve menajer Mathew Knowles üstlendi.[4] Bütün videolar 1.33:1'lik çerçeve oranıyla albüme konuldu.[3]
Albümün kapak resmi, Jake Nava tarafından yönetilen "Cater 2 U" (2005) şarkısından alıntıdır ve burada grup üyeleri uzun balık kuyruğu biçiminde mavi elbiseleriyle görülür.[5] Bu fotoğraf Kaliforniya'daki Red Rock Canyon State Park'ta Daniel Moss tarafından çekildi.[4] Yayımlanma sürecinde Destiny's Child, 21 Mayıs 2013'te TheDrop.fm adlı internet sitesi ile anlaşarak site okuyucularına albüm, iki tişört ve grubun turne kitabından oluşan bir hediye paketi dağıttı.[6] Jet dergisi de beş DVD kopyasını dağıtmak üzere internet sitesinde yarışma düzenledi.[7] Benzer bir yarışma Juicy dergisinin resmî sitesinde düzenlendi.[8] Albümü tanıtım amacıyla grup 4 Haziran 2013'te YouTube Vevo kanalının R&B kısmında seçilmiş grup olarak gösterildi. Destiny's Child Video Anthology 31 Mayıs 2013'te Birleşik Krallık ve Almanya'da, 4 Haziran'da ABD'de, bir sonraki günde Avustralya'da piyasaya sürüldü.[9] Japonya'da ise ay sonunda, 26 Haziran 2013'te yayımlandı.[10]
Yorumlar
değiştirAllMusic'ten Gregory Heaney albümü olumlu karşılayarak şunları söyledi: "[albüm] grubun kayda değer vokal yeteneklerini ve inanılmaz koreografilerini derliyor ve bütün bir Destiny's Child paketini video derlemesi olarak sunuyor".[11] Black Entertainment Television'dan (BET) Jacob Rohn ise şunları yazdı: "Her üyesi kendi kulvarında birer yıldız olan Destiny's Child, grup olarak keskin ve görsel olarak çekici klipleriyle bilinir. [...] Destiny's Child Video Anthology, herhangi bir DC hayranı ve müzik kliplerinin zirvede olduğu yılları özleyen herkes için kesinlikle sahip olunması gereken bir eser."[12] ABC News Radio buna benzer olarak albümün "bütün hareketleri çalışmış ve koreografiyi hatırlayan hayranlar" için yaratıldığını söyledi.[13] Entertainment Weekly'den Tanner Stransky, albümün 1990'lar sonu ve 2000'ler başındaki bellek şeridine en "yüz veren" yolculuk olduğunu öne sürdü. Buna ek olarak videoları "şatafatlı, aptal eğlenceler" olarak tanımladı.[14] Buna karşın The Morton Report yazarı Chaz Lipp, albüme karışık yorumlar yaparak albümün eksik olduğuna ve grubun videografisindeki diğer sekiz klibin yayımlanmamış olduğuna dikkat çekti.[nb 2] Lipp bu yayımlanmamış videoların, özellikle Noel albümü 8 Days of Christmas'takilerin bonus tercihler olarak kullanılabileceğini öne sürdü ve metni Destiny's Child Video Anthology'ın "grubun en iyi, en karşı konulamaz derecede harika teklisi 'Bootylicious' ile zirvesine ulaştığını" söyleyerek bitirdi.[3]
Şarkı listesi
değiştir| No. | Başlık | Yönetmen(ler) | Süre |
|---|---|---|---|
| 1. | "No, No, No" (Part I) | Darren Grant | 4:30 |
| 2. | "No, No, No" (Part II) (Wyclef Jean ile) | Grant | 3:27 |
| 3. | "Bills, Bills, Bills" | Grant | 4:04 |
| 4. | "Bug a Boo" | Grant | 3:14 |
| 5. | "Say My Name" | Joseph Kahn | 3:59 |
| 6. | "Jumpin', Jumpin'" | Kahn | 3:26 |
| 7. | "Survivor" | Grant | 4:09 |
| 8. | "Independent Women Part I" | Francis Lawrence | 3:57 |
| 9. | "Bootylicious" | Matthew Rolston | 3:29 |
| 10. | "Bootylicious" (Remix) (Missy Elliott ile) | Little X | 4:17 |
| 11. | "Emotion" | Lawrence | 3:56 |
| 12. | "Lose My Breath" | Alan Smithee | 3:38 |
| 13. | "Soldier" (T.I. & Lil Wayne ile) | Ray Kay | 4:04 |
| 14. | "Girl" | Bryan Barber | 3:52 |
| 15. | "Stand Up for Love" (2005 Dünya Çocuk Günü Müziği) | Rolston | 4:26 |
| 16. | "Cater 2 U" | Jake Nava | 4:10 |
Toplam süre: |
59:12 | ||
Personel
değiştirAlbüm tanıtıcı yazılarından derlenmiştir.[4]
- A&R – Henry Towns
- Sanat yönetimi, tasarım – Rob Carter
- Proje yönetimi – Tara Master
- Yönetici yapımcı – Beyoncé Knowles, Kelly Rowland, Michelle Williams, Mathew Knowles
- Yazarlık – Mike Nack
- Kapak fotoğrafı – Daniel Moss
- Kayıt yapımcısı – Akil Brown
- Ürün müdürü – Tim Anderson
- Konuk sanatçılar – Wyclef Jean, Missy Elliott, T.I., Lil Wayne
Dış bağlantılar
değiştir- Destiny's Child Vevo sayfası 1 Mayıs 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – YouTube
Bibliyografi
değiştir- Railton, Diane; Watson, Paul (2011). Music Video and the Politics of Representation. Edinburgh, Scotland: Edinburgh University Press. ss. 8-10. ISBN 9780748633234.
Konuyla ilgili yayınlar
değiştir- Knowles, Tina (2002). Destiny's Style: Bootylicious Fashion, Beauty and Lifestyle Secrets From Destiny's Child. New York, NY: HarperCollins Publishers LLC. ISBN 0060097779.
Notlar
değiştir- ^ "Bootylicious" için iki albüm konuldu: birincisi orijinal albüm sürümü olup ikincisi Amerikalı rapçi Missy Elliott'la ortaklaşa hazırlanan remiks çalışmasının videosudur. Benzer şekilde "No, No, No"nun orijinal albüm sürümü (Part I) ve Haitili hip hop sanatçısı Wyclef Jean'in remiksi (Part II) ayrı ayrı albümde yer aldı.[3]
- ^ The Morton Report eleştirisinde Chaz Lipp, Destiny's Child'ın şu kliplerin yayımlanmadığını söyledi: "With Me" (1998), "Get on the Bus" (1998), "Bug a Boo" (Refugee Camp Remix) (1999), "Jumpin', Jumpin'" (So So Def Remix) (2000), "8 Days of Christmas" (2001), "Rudolph the Red-Nosed Reindeer (2001), "Nasty Girl" (2002).[3]
Kaynakça
değiştir- ^ "Review: Versatile Friedman proves he deserves a following" 2 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. TribLIVE.com.
- ^ "Destiny’s Child - The Video Anthology"[ölü/kırık bağlantı]. EDGE Atlanta, GA.
- ^ a b c d e Lipp, Chaz (9 Nisan 2013). "Music DVD Review: Destiny's Child - The Video Anthology". The Morton Report. 29 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ a b c Destiny's Child Video Anthology (Video album). Destiny's Child. Music World Entertainment, Columbia Records, Legacy Recordings. 2013.
- ^ Railton & Watson 2011, s. 8 –10
- ^ Tan, Emily. "10 Things You Didn't Know About Destiny's Child". Thedrop.fm. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ "Giveaway: Destiny's Child Video Anthology". Jet. Johnson Publishing Company. 4 Haziran 2013. 16 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ "Win It: Score Destiny's Child New Video Anthology!!!". Juicy. Harris Publications. 3 Haziran 2013. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ "Video Anthology, The Destiny's Child". JB Hi-Fi. 24 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ "Video Anthology: Destiny's Child (デスティニーズチャイルド)" (Japonca). HMV (Japan). 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ Heaney, Gregory. "Video Anthology - Destiny's Child". AllMusic. Rovi Corporation. 18 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ Rohn, Jacob (4 Haziran 2013). "Destiny's Child Releases Video Anthology". Black Entertainment Television (BET). BET Networks. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ ""The Destiny's Child Video Anthology" Coming This June". ABC News Radio. American Broadcasting Company (ABC). 16 Nisan 2013. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.
- ^ Stransky, Tanner (2 Haziran 2013). "Guilty Pleasures for Summer 2013". Entertainment Weekly. Time Inc. 27 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2014.