Doğu atları

memeli türü

Doğu atları veya doğu atı ya da oryantal at terimi, Arap atı, Ahal Teke, Barb ve şimdi yok olan Türkmen atı gibi Orta Doğu'da geliştirilen eski at ırklarını ifade eder. İnce derili, uzun bacaklı, ince yapıda ve diğer ırklardan fiziksel olarak daha rafine olma eğilimindedirler ve büyük dayanıklılığa sahiptirler.[1] Bazen "sıcakkanlı" ırklar olarak anılan oryantal atlar, atletik ve çok yönlü olmalarının yanı sıra hızlı bir şekilde öğrenmelerini sağlayan bir zeka seviyesine de sahiptir. Çevik ve hızlı olmak için yetiştirilirler ve genellikle cesur ve içli oldukları kabul edilir.[2]

Arap atı bir oryantal at türüdür
 
Eski Mısırlı Hyksos, doğulu atların çektiği savaş arabaları sürdü.[3]

"Doğu" atı, batı Asya'da ortaya çıkan, sıcak, kuru iklimlere adapte olan ve modern oryantal ırkların atası olduğu düşünülen uzun, ince, rafine ve çevik bir hayvandı.[3][4] Antik at türlerinin fenotiplerinin orijinal sınıflandırması,DNA sınıflandırmasından önce, atların vücut tiplerine ve konformasyonuna göre yapılıyordu. DNA zamanla bunun yerini almıştır.[5] Bu gelişmelerden önce, Dört Vakıflar teorisi adlı teori atların insanlar tarafından evcilleştirilmeden önce dört temel "proto" atın çevrelerine adapte olduğunu söylemiştir. Başka bir teori, Doğu atının ayrı bir tür veya alttür olduğunu ileri sürdü (bir zamanlar Equus agilis olarak önerildi.). Bununla birlikte, modern genetik kanıtlar artık sınırlı sayıda aygır için tek bir evcilleştirme olayına işaret etmektedir ve yabani kısraklar evilleştirilmiş olanlarla birleştirilmiştir.

Yüzyıllar boyunca Avrupalı yetiştiriciler, at yarışları ve süvariler için en iyi atı üretmek amacıyla atlarına karakteristik özellikler eklemek istediklerinde üreme için Orta Doğu ve Kuzey Afrika'dan oryantal atları ithal ettiler.[2] Yetiştiricilerin Arap atlarını ve muhtemelen Barb ve Türkmen atlarını kullanmaları Safkan ırkların geliştirilmesinde etkili oldu. Endülüs atındaki mitokondriyal DNA'sında (mtDNA) Barb atının izleri bulunmuştur.[6]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ DeFilippis, p. 4
  2. ^ a b Henry,' pp. 59-60
  3. ^ a b The Arabian: War Horse to Show Horse. Revised Collectors. Rich Publishing. 1973. ss. 1, 3. 
  4. ^ Bennett, p. 7
  5. ^ Lindgren (2004). "Limited number of patrilines in horse domestication". Nature Genetics. 36 (4): 335–336. 
  6. ^ Royo, L.J., I. Álvarez, A. Beja-Pereira, A. Molina, I. Fernández, J. Jordana, E. Gómez, J. P. Gutiérrez, and F. Goyache (2005). "The Origins of Iberian Horses Assessed via Mitochondrial DNA". Journal of Heredity. 96 (6): 663-669. 20 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2008. 

Kaynakça

değiştir