Vikipedi

Echinopsis

Echinopsis, bazen kirpi kaktüsü, deniz kestanesi kaktüsü veya Paskalya zambak kaktüsü olarak bilinen Güney Amerika'ya özgü kaktüslerin bir cinsidir. Küçük bir tür olan E. chamaecereus, fıstık kaktüsü olarak bilinir. 128 tür, ağaç benzeri büyük türlerden küçük küresel kaktüslere kadar uzanır. Adı, echinos kirpi veya deniz kestanesinden ve bu bitkilerin yoğun diken kaplamalarına atıfta bulunan opsis görünümünden türemiştir.

Echinopsis
Echinopsis spachiana
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Plantae
Şube: Tracheophyta
Sınıf: Magnoliopsida
Takım: Caryophyllales
Familya: Cactaceae
Cins: Echinopsis
Zucc.
Tip tür
Echinopsis eyriesii
Türler
180 civarındadır, metne bakınız

Genellikle küçük ve kabarık gövdeler üzerinde taşınan, beklenenden çok daha büyük ve daha çekici görünen çiçeklerinin büyük boyutu, tüp uzunluğu ve güzelliği için dikkat çekicidirler.

Taksonomi

değiştir

1970'lerde ve 1980'lerde yapılan çalışmalar, daha önce ayrı olan birkaç cinsin Echinopsis'e konulmasıyla sonuçlandı:

 
Talcott Serasındaki Echinopsis chamaecereus.

Bazıları da Rebutia'yı birleştirmeyi önerdi.

Cactaceae'deki diğer birkaç taksonomik değişiklik gibi bu da evrensel olarak kabul edilmedi.[1] Amatör ve profesyonel yetiştiriciler hala Echinopsis (eski anlamda), Lobivia, Setiechinopsis ve Trichocereus gibi isimler kullanırlar ancak yukarıda listelenen diğerlerinin çoğu değişiklikten çok önce yaygın kullanımdan çıktı.

Cins adının değiştirilmesi, yinelenen adların oluşmasını önlemek için bazı farklı özel sıfatların kullanılmasını gerektirdi. Böylece hem Echinopsis bridgesii hem de Trichocereus bridgesii daha önce mevcuttu. Bunlar çok farklı bitkilerdir: Echinopsis bridgesii kısa topaklanan bir kaktüs iken Trichocereus bridgesii E. (veya T.) pachanoi'ye benzer uzun sütunlu bir kaktüstür. Yeni sınıflandırmaya göre, Trichocereus bridgesii, Echinopsis lageniformis olur.

Trichocereus cinsi adı, 1974'te Friedrich tarafından Lobivia ile birlikte Echinopsis'e dahil edilmeden önce, 1909'da Vincenzo Riccobono tarafından bir dizi sütunlu kaktüse verildi. Albesiano tarafından 2012 yılında yapılan genetik ve morfolojik çalışma, Trichocereus'un üç Harrisia türü içermesi durumunda monofiletik olduğunu buldu.[2]

Kloroplast DNA'sının 2012 tarihli genetik analizi, Echinopsis'in birkaç farklı soydan oluştuğunu gösterir. E. spachiana çalışmaya dahil edilmedi ancak bir Helianthocereus kladıyla ilişkili olduğu düşünülür.[3]

Türleri

değiştir
Not: Aşağıda listelenen türlerden bazıları, diğerlerinin eşanlamlıları, alt türleri veya çeşitleri olabilir.

Çoğu benzer türler arasında, ancak aynı zamanda Kutsal Sukulentler tarafından "Trichopsis pachaniesii" adı altında satılan E. pachanoi ve E. eyriesii arasındaki çapraz gibi daha farklı türler arasında birçok melez mevcuttur.

Dağılımı

değiştir

Echinopsis türleri Güney Amerika'ya özgüdür (Arjantin, Şili, Bolivya, Peru, Brezilya, Ekvador, Paraguay ve Uruguay ). Sadece toprağın kumlu veya çakıllı olduğu durumlarda veya tepelerin kenarlarında kaya yarıklarında yetişirler.

Yetiştirme

değiştir

Echinopsis için büyüme ve dinlenme mevsimleri Echinocactus için aynıdır. J. Smith'in ([[Kraliyet Botanik Bahçeleri eski Küratörü, Kew]) ]]) yaptığı araştırma, Şilili Echinopsis cristata ve Meksikalı akrabaları gibi türlerin, hafif balçıkta, az yaprak küfü ve birkaç kireçtaşı yumrusu ile saksılandığında geliştiğini gösterdi. Kireçtaşı toprağı açık tutar; toprağın iyi drene olması önemlidir. Kışın su çok az verilmeli ve atmosfer kuru olmalıdır; gece boyunca sıcaklığın 10 °C (50 °F) değerini aşması gerekmez ve çok soğuk havalarda 5 °C (41 °F) sıcaklığa düşmesine izin verilebilir, ancak 14 °C (57 °F) derecelik daha yüksek sıcaklık sağlanırsa gün boyunca korunur. İlkbaharda, bitkiler güneşin artan sıcaklığından tam olarak yararlanmalıdır; ve sıcak havalarda, akşamları yapılması gereken sık sık baş üstü ilaçlamadan yararlanır. Yumuşak lifli kökler uzun süre ıslak tutulursa çürüyeceğinden toprak asla suya doymamalıdır.

Sapların tümü yeterince sağlam ve kendi kendine bakabilecek büyüklükte olduğundan, türlerin hiçbirinin serbestçe büyümesi ve sağlıklı kalması için aşılanmasına gerek yoktur. Tek tehlike, bitkileri kışın fazla nemli tutmaktır, çünkü arada bir biraz su gövdeleri taze ve yeşil tutsa da, yazın büyük, güzel çiçeklerinin gelişimi için gerekli olan dinlenmeden onları mahrum eder.

Çiçek açan bir echinopsis'in hızlandırılmış videosu

Galeri

değiştir
  •  
    Echinopsis cristata var. purpurea
  •  
    Echinopsis eyriesii visited by a European honeybee; Kfar Blum Kibbutz garden, İsrail.
  •  
    Echinopsis huascha Botanik Bahçesi Meran
  •  
    Echinopsis chiloensis
  •  
    Echinopsis ferox c-3311
  •  
    Echinopsis thelegona
  •  
    Echinopsis backebergii
  •  
    Echinopsis bruchii
  •  
    Echinopsis oxygona
  •  
    Echinopsis yuquina
  •  
    Echinopsis subdenudata
  •  
    Echinopsis obrepanda

Biblioğrafya

değiştir

Dış bağlantılar

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Echinopsis sensu stricto and Trichocereus: Differentiating the Genera", Cactus and Succulent Journal, 83 (6), 2011, ss. 248-255, doi:10.2985/0007-9367-83.6.248 
  2. ^ Albesiano, Sofía (2012). "Cladistic Analysis of Trichocereus (Cactaceae: Cactoideae: Trichocereeae) Based on Morphological Data and Chloroplast Dna Sequences: Dedicated to Omar Emilio Ferrari (1936-2010)". Haseltonia. 17: 3-23. doi:10.2985/1070-0048-17.1.2. 
  3. ^ Schlumpberger, Boris O. (2012). "Molecular phylogenetics of Echinopsis (Cactaceae): Polyphyly at all levels and convergent evolution of pollination modes and growth forms" (PDF). American Journal of Botany. 99 (8): 1335-49. doi:10.3732/ajb.1100288. PMID 22859654. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Echinopsis&oldid=32765076" sayfasından alınmıştır