Ecnadu'l Kavkaz
Ecnadu'l Kavkaz (Arapça: أجناد القوقاز, "Kafkas Askerleri") Suriye'nin kuzeyinde, özellikle kuzey Lazkiye'nin dağlık, ormanlık alanlarında faaliyet gösteren Çeçen liderliğindeki[2] bir Cihatçı İslami köktendinci isyancı gruptur. Eski Kafkasya Emirliği savaşçıları tarafından oluşturulmuş ve örgütle geçici olarak bağlantılı olmasına rağmen,[5] Ecnadu'l Kavkaz başlangıçtan itibaren tamamen özerk bir şekilde çalıştı ve daha sonra Kafkasya Emirliği ile olan bağlantılarını kesti.[6] Eylül 2016'ya kadar Ecnadu'l Kavkaz, "eski Sovyetler Birliği'nden Suriye'de savaşan Müslüman grupların en büyüğü" haline gelmişti.[7]
Ecnadu'l Kavkaz | |
---|---|
أجناد القوقاز | |
Kuruluş | 2015 |
Oluşturan gruplar |
|
Lider(ler) | |
Etkin bölgeler | Suriye |
İdeoloji | Sünni İslami köktendincilik |
Siyasi yelpaze | Aşırı sağ |
Rakip(ler) | Suriye İran |
Çatışma(lar) | Suriye İç Savaşı |
Tarihi
değiştirKuruluşu
değiştirİkinci Çeçen Savaşı'nın 2009 civarındaki son aşaması sırasında, çok sayıda Kafkasya Emirliği savaşçısı, genellikle tıbbi tedavi için geçici olarak Türkiye'ye taşındı, ancak daha sonra isyanlarını sürdürmek için Rusya'ya dönemediler. Böylece mahsur kalan militanlar, Türkiye ve Suriye'ye gönülsüz sürgünle yerleştiler, ancak nihayetinde Kuzey Kafkasya'daki anavatanlarına dönüşlerini planlamaya devam ettiler. Ancak, 2011'de Suriye İç Savaşı patlak verdiğinde, Çeçen militanlar silahlarını tekrar alıp birçok askeri grup oluşturduklarında ve Beşar Esad hükümetine karşı isyanlarında yerel Suriyeli İslamcılara katıldıklarında, durumları çarpıcı biçimde değişti.[1][2][7]
Daha sonra Ecnadu'l Kavkaz'ı kuran iki küçük milis grup, başlangıçta Lazkiye ve Kuneytire'de aktifti: Birincisi, 2013'te kurulan Kafkas Hilafet Cemaati idi[8] ve Abdülhakim Şişani tarafından yönetildi.[9] Abdülhakim, 2007-09 yıllarında Kafkasya Emirliği'nin Nohchicho Vilayeti'nin merkez biriminin komutanıydı[1] ve birimi İkinci Çeçen Savaşı gazilerinden oluşuyordu.[8] İkincisi, Golan Tepeleri ve Ürdün'den kısa bir süre sonra Abdülhakim'e bağlılık sözü veren İslamcı Çerkeslerden oluşan küçük bir milis gücü olan Cund el-Kavkaz Cemaati idi. Her ikisi de başlangıçta Ensar üş-Şam'ın üyeleriydi ve Kafkasya Emirliği ile gevşek bir şekilde bağlantılıydı.[5][9]
İki grup sonunda 2015 baharında Abdülhakim'in liderliği altında tamamen birleşti ve "Ecnadu'l Kavkaz" adını aldı.[8]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c Joanna Paraszuk (23 Kasım 2014). "Ajnad al-Kavkaz amir Abdul Hakim Shishani was amir of central sector in Chechyna". From Chechnya to Syria. 4 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ a b c Joanna Paraszuk (3 Mart 2017). "A more detailed biography of Khamza Shishani of Ajnad al-Kavkaz". From Chechnya to Syria. 8 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ Joanna Paraszuk (9 Şubat 2016). "Abu Bakr Shishani now fighting alongside Ajnad al-Kavkaz in Latakia". From Chechnya to Syria. 27 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ Joanna Paraszuk (3 Mart 2017). "Abu Bakr Shishani (Muslim's former military amir) has his own Jamaat". From Chechnya to Syria. 3 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ a b "Jamaat Jund al-Qawqaz". Jihad Intel. 30 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ Joanna Paraszuk (22 Mayıs 2015). "Ajnad Kavkaz don't have bay'ah to Caucasus Emirate". From Chechnya to Syria. 29 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2017.
- ^ a b Marcin Mamon (3 Eylül 2016). "In Turkey, a Chechen Commander Makes Plans for War in Syria". The Intercept. 3 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2017.
- ^ a b c Joanna Paraszuk (23 Kasım 2014). "Interview & Letter from Ajnad al-Kavkaz amir Abdul Hakim Shishani". From Chechnya to Syria. 10 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.
- ^ a b Aymenn Jawad Al-Tamimi (23 Kasım 2014). "Jamaat Jund al-Qawqaz: A Caucasus Emirate Group in Latakia". Syria Comment. 30 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2017.