Edo Dönemi
Edo dönemi (Japonca: 江戸時代 Edo-jidai) veya Tokugawa dönemi (徳川時代 Tokugawa jidai), Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir.[1] Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir.[1] Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
1100'lü yıllardaki Kamakura dönemi'nden beri bir değişim süreci içinde olan Japonya, Edo dönemiyle beraber değişimde farklı boyutlarla karşılaşmıştır. Tarihçi Edwin O. Reischauer bu dönemdeki yasal düzenin "merkezi feodalite" olduğunu söylemiştir.
Edo ayrıca Japonya'nın günümüzdeki başkenti olan Tokyo'nun eski adıdır.[1]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c Goto-Jones, Christopher S. (2009). Modern Japan : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0199235698.
Dış bağlantılar
değiştir- Japanese Maps of the Tokugawa Era 16 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. – A rich selection of rare Japanese maps from the UBC Library Digital Collections
- Timeline 18 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - JAPAN:Memoirs of a Secret Empire
Önce gelen: Azuchi-Momoyama |
Japon dönemi 1603-1868 |
Sonra gelen: Meiji |