Ein Volk, ein Reich, ein Führer
"Ein Volk, ein Reich, ein Führer" (Türkçe: "Tek Halk, tek İmparatorluk, tek Lider"), nasyonal sosyalistlerin propaganda sözcüğü ve ilkesidir.
Bu ilke Nazi Almanyası'nın dış politikasının temelini oluşturmuştur. Adolf Hitler 1933'te iktidara geldikten sonra bu amacı adım adım gerçekleştirmeye başladı. 1934'te Almanya ile Avusturya'nın birleşmesi için yaptığı ilk girişim başarısızlıkla sonuçlandı. Ama bunun ardından Versay Barış Antlaşması'na göre Saar Bölgesi'nde yapılan referandum sonucu, bölge Fransa'dan ayrılarak Almanya'ya katıldı. 1938'deki ikinci Anschluss denemesi ise başarıyla sonuçlandı ve Mart 1938'de Avusturya Almanya'ya katıldı. Aynı yıl Hitler Çekoslovakya'nın Südetler bölgesinin Almanya'ya katılması için bu ülkeye baskı uygulamaya başladı. Eylül 1938'deki Münih Konferansı ile de önce Südetler Bölgesi, sonra da Çekoslovakya'nın geri kalanı Almanya tarafından ilhak edildi. Hitler Tek Halk, tek İmparatorluk, tek Lider ilkesini büyük ölçüde gerçekleştirdikten sonra dış politikasının ikinci aşaması olan Lebensraum (yaşam alanı) için çalışmaya başladı.
Lebensraum, dünya gücü haline getirilmek istenen Almanya için merkez bölge hakimiyetinin şart olduğunu düşünen Adolf Hitler'in savaş nedenlerinden biridir. Hitler, Alman insanının Lebensraum'a ihtiyaç duyduğu inancını taşırdı. Büyük Alman İmparatorluğu için hammaddeler doğudan alınmalıydı. Rus ve diğer Slav halklarının Almanya'ya bağlı koloniler haline getirilmesi, köleleştirilmesi veya sınır dışı edilmesi, boşalan bu bölgelere Alman insanlarının (Aryan ırkı) yerleştirilmesi nasyonal sosyalist rejimin belirlediği politikaydı.
Hitler'in sözü mutlaktı, ancak dar bir ilgi alanı vardı (çoğunlukla diplomasi ve orduyla ilgili) ve böylece astları, onun iradesini kendi çıkarlarına göre yorumladılar.[1]
Kaynakça
değiştir- ^ Joseph W. Bendersky (2007). A Concise History of Nazi Germany: 1919–1945. Rowman & Littlefield. ss. 105-06. ISBN 9780742553637. 1 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2021.