Ekberiye Bahçesi
Ekberiye Bahçesi, İran'ın Güney Horasan Eyaleti'ndeki, Bircend'de bulunan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır.[1] 2011 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir. Aynı zamanda bir müze ve turizm alanı olarak hizmet vermekedir.[2]
| UNESCO Dünya Mirası | |
|---|---|
 | |
| Konum | Bircend, Güney Horasan Eyaleti, İran |
| Kriter | Kültürel: i, ii, iii, iv, vi |
| Referans | 1372-009 |
| Tescil | 2011 (35. oturum) |
| Bölge | Asya-Pasifik |
| Tampon bölge | 1.734 ha (6,70 sq mi) |
| Koordinatlar | 32°51′12″N 59°13′41″E / 32.8533°K 59.2281°D |
Tarih
değiştirEkberiye Bahçesi, Kaçar döneminde 1880 yılında Kuhistan ve Sistan valisi I. Haşmet el-Mülk tarafından yaptırılmıştır. Benzeri çoğu bahçede olduğu gibi, Bahçe ilk olarak I. Haşmet el-Mülk tarafından bahçe içinde yer alan konağı süslemek için inşa edilmiştir. 20. yüzyılın başlarında, Kaçar döneminin sonlarında, I. Haşmet el-Mülk bahçeyi resmi yönetici ofisi olarak kullandı. Ekberiye Bahçesi, Kaçar döneminin geri kalanında, Pehlevi döneminin sonlarına kadar Kuhistan Hükûmet Konağı olarak yerel yöneticilerin ikametgâhı olarak işlev gördü. Yerli ve yabancı konukların katılımıyla kutlama ve ziyafetlere sahne oldu. Konut bahçesi işlevinin yanı sıra, konsolosluklar gibi yabancı diplomatik misyonlarla yapılan resepsiyonlar, toplantılar ve müzakereler için de kullanılmıştır.[2][3]
Bahçenin son sahibi Asadullah Alam, vasiyetinde bahçeyi Astan Kuds Razavi'ye miras bıraktı. Ancak 1992'den beri bahçenin özel yönetimi ve bakımı İran Kültürel Miras, El Sanatları ve Turizm Bakanlığı'nın denetimi altındadır.[2]
Kaynakça
değiştir- ^ The Persian Garden (1372) 29 Kasım 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at World Heritage Site website
- ^ a b c Khalilnezhad (2022). "Forgotten edible heritage: the case study of the UNESCO Site of Akbarieh Garden in Iran". Arboricultural Journal: The International Journal of Urban Forestry: 4. doi:10.1080/03071375.2022.2085942.
- ^ Amani-Beni (2022). "Hierarchical access to the edible landscape: the Akbarieh Garden in Iran". Landscape Research. 47 (3): 336. doi:10.1080/01426397.2021.2016667.