Emel Hareketi
Emel Hareketi, (Arapça: حركة أمل, Ḥarakat Amal) Lübnan'da Şii Müslüman toplumuna bağlı siyasi parti ve eski milis grubu.
Emel Hareketi (Arapça: حركة أمل, Ḥarakat Amal) | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | EMEL |
| Genel başkan | Nebih Berri |
| Kurucu | Musa es-Sadr |
| Kuruluş tarihi | 1974 |
| Temsilciler Meclisi | 14 / 128
|
| İnternet sitesi | |
| Parti bayrağı | |
 | |
| Lübnan | |
Kuruluşu ve Lübnan İç Savaşı
değiştirHareketin kurucularından Musa es-Sadr Lübnan asıllı bir ailenin çocuğu olarak İran'da dünyaya gelmiş[1] ve orada eğitim almış bir din adamıydı. 1974'te Sadr tarafından tüm dinsel/mezhepsel gruplara açık olan “Mahrumlar Hareketi” (Harekat El-Mahrumin) kuruldu.[2]
Lübnan İç Savaşı'nın başlamasıyla ülkedeki gruplar silahlanarak milis güçler oluşturmaya başladı. Emel Hareketi de Mahrumlar Hareketi'nden ortaya çıkarak Şii toplumunun bir milis gücü olarak sahneye çıktı. Arapçada “Umut” anlamına gelen mevcut ismini alan hareketin adı aynı zamanda, “Lübnan Direniş Tugayları” (AMAL: Afvaj Al-Mukavmat al Lubnaniyya) tamlamasının ilk harflerinden oluşan Arapça bir kısaltmadır.[3] Emel'in kurulmasıyla Lübnan tarihinde yüzyıllar sonra ilk defa Şii toplumu askeri bir örgütlenmeye sahip oldu.
İç Savaş sonrası
değiştirEmel Hareketi, iç savaşın sona erdiği 1990 yılından sonraki dönemde, Suriye'yi ve Lübnan'daki Suriye varlığını destekledi. 2005 yılında, eski başbakan Refik Hariri'nin öldürülmesinden sonra başlatılan ve Suriye askeri varlığının Lübnan'dan çekilmesini talep eden Sedir Devrimi'ne katılmadı.
1992'den beri Lübnan Temsilciler Meclisi'nde temsil edilen Emel Hareketi'nin başkanı Nebih Berri de bu tarihten beri Temcilsilciler Meclisinin başkanlığını yapmaktadır.
Kaynakça
değiştir- ^ Trendle, Giles. The Imam and The Colonel.
- ^ Erdem, Gökhan (2018). "Lübnan'da Şii Siyasi Hareketin Evrimi: EMEL'den Hizbullah'a". The Turkish Yearbook of International Relations, 49. s. 45. doi:10.1501/Intrel_0000000316. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2022.
- ^ "Lübnan'ın Emel'i". Yeni Şafak. 6 Temmuz 2022. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2021.