Epigonion, Antik yazarlardan Athenaeus'un da bahsettiği belki de bir santur olan telli antik bir Yunan çalgısı. Epigonion antik Yunanistan'da, Epirus bölgesindeki Ambracia'dan gelen Yunan müzisyen olan ve ilk kez olarak telli bir çalgıyı bir pena yerine parmaklarıyla çalması ve müzik konusundaki harika yeteneği nedeniyle Sicyon kenti vatandaşlığına kabul edilmiş olan Epigonus tarafından bulunmuştur ya da en azından onun tarafından tanıtılmıştır.[1] The instrument, which Epigonus'un ardından onun adıyla anılan bu enstrüman, kırk adet telli bir çalgıydı.

Epigonus, şüphesiz bir çeşit arp ya da santur'du ve bu kadar çok tele sahip bir enstrümanın tellerinin bazılarının farklı uzunlukta gerginlikte ve kalınlıkta olması nedeniyle kırk adet farklı sesi (ya da yirmi) elde etmek oldukça zordu ve belki de bu sebeple ahengi telleri çift çift düzenleyerek sağladılar. Değişken ebatlardaki teller Arp'ta olduğu gibi bir çerçeveye ihtiyaç duyuyordu ya da Mısır Kithara'sında olduğu gibi bir kol çapraz çubuğu ya da diğerlerinden daha kısa zugon'u destekliyordu ya da santur'da olduğu gibi ses gövdesi üzerinden geçen teller arp şekilli bir köprüyle geriliyordu.

MÖ 30'lu yıllarda hüküm süren Mauretanya kralı II. Juba'nın dediğine göre, Epigonus bu enstrümanı İskenderiye'den getirmişti ve her iki elinin de parmaklarıyla çalmış olduğu bu çalgıyla sadece sesine eşlik etmemiş aynı zamanda kromatik parçalarda takdim etmişti ve diğer telli çalgılardan (belki de Kitharalardan) oluşan bir koro sesine eşlik etmişti. Epigonus, aynı zamanda oldukça yetenekli bir kitharacıydı ve enstrümanı pena kullanmadan çıplak elle çalabiliyordu. Yaşadığı dönemden elde herhangi bir kayıt yoktur.

  1. ^ Bir başka iddiaya göre adının kökeni, diz üstünde çalındığı için Yunanca "diz üstünde" anlamındaki "epi gonu" dur.

Dış bağlantılar

değiştir