Fransa-Suriye Bağımsızlık Antlaşması
Viénot Anlaşmaları olarak da bilinen Fransa-Suriye Bağımsızlık Antlaşması, Suriye'nin Fransız otoritesinden bağımsızlığını sağlamak için Fransa ile Suriye arasında müzakere edilen bir antlaşmaydı.
 Suriye Heyeti 1936'da Paris'te Fransa-Suriye Antlaşması'nı imzalıyor | |
| İmzalanma | 9 Eylül 1936 |
|---|---|
| İmzacılar | |
Tarih
değiştir1934'te Fransa, ağır bir şekilde kendi lehine olan bir bağımsızlık antlaşması empoze etmeye çalıştı. Kademeli bağımsızlık vadetti, ancak Suriye Dağlarını Fransız kontrolü altında tuttu. O dönemde Suriye'nin devlet başkanı bir Fransız kuklası Muhammed Ali el-Abid'di. Bu antlaşmaya yönelik şiddetli muhalefetin öncülüğünü, protesto amacıyla altmış günlük grev çağrısı yapan üst düzey milliyetçi ve milletvekili Haşim el-Etâsî oluşturdu. Etâsî'nin siyasi koalisyonu Ulusal Blok, kitlesel halk desteğini seferber etti. Ayaklanmalar ve gösteriler şiddetlendi, ekonomi durdu.
Daha sonraları Halk Cephesi liderliğindeki yeni Fransız hükûmeti Ulusal Blok'u Suriye halkının tek meşru temsilcisi olarak tanımayı kabul etti ve Haşim el-Etâsî'yi Paris'teki bağımsızlık müzakerelerine davet etti. Etâsî, 22 Mart 1936'da üst düzey bir Blok heyetine başkanlık ederek oraya gitti. Sonuçta ortaya çıkan antlaşmada, Suriye bağımsızlığının egemen bir cumhuriyet olarak derhal tanınması çağrısında bulunuldu ve tam özgürleşme 25 yıllık bir süre içinde kademeli olarak sağlandı.
Antlaşma, daha önce özerk olan Dürzi ve Nusayri bölgelerinin Büyük Suriye'ye dahil edilmesini garanti etti, ancak Fransa'nın kasım ayında benzer bir antlaşma imzaladığı Lübnan dahil edilmedi. Antlaşma ayrıca, Suriye'nin içişlerine Fransız müdahalesinin azaltılmasının yanı sıra, Suriye'deki Fransız birliklerinin, personelinin ve askeri üslerinin azaltılmasını da vadediyordu. Buna karşılık Suriye, hava sahasının kullanımı da dahil olmak üzere savaş zamanlarında Fransa'yı destekleme ve Fransa'nın Suriye topraklarında iki askeri üssü bulundurmasına izin verme sözü verdi. Diğer siyasi, ekonomik ve kültürel hükümler dahil edildi.
Etâsî, 27 Eylül 1936'da zaferle Suriye'ye döndü ve kasım ayında devlet başkanı seçildi.
Ortaya çıkan Adolf Hitler tehdidi, Fransa'nın Orta Doğu'daki kolonilerini terk etmesi durumunda Nazi Almanyası tarafından kuşatılma korkusuna neden oldu. Bu, Fransız hükûmetinin bazı düzeylerinde süregelen emperyalist eğilimlerle birleştiğinde, Fransa'nın sözlerini yeniden gözden geçirmesine ve anlaşmayı onaylamayı reddetmesine yol açtı. Ayrıca Fransa, antlaşmada toprakları Suriye'nin bir parçası olarak garanti altına alınan İskenderiye vilayetini de Türkiye'ye devretti.[kaynak belirtilmeli] Suriye genelinde protestolar yeniden başladı, Etâsî istifa etti ve Suriye'nin bağımsızlığı, son Fransız birliklerinin 1946'da tahliye edildiği II. Dünya Savaşı sonrasına kadar ertelendi.
Suriye Heyeti
değiştir| Üye | Notlar |
|---|---|
| Haşim el-Etâsî | Ulusal Blok lideri heyet başkanı |
| Faris el-Huri | Ulusal Blok Temsilcisi |
| Cemil Merdam Bey | Ulusal Blok Temsilcisi |
| Sadullah el-Cabiri | Ulusal Blok Temsilcisi |
| Mustafa el-Şihabi | Eğitim Bakanlığı |
| Edmond el-Homsi | Maliye Bakanlığı |
| Naim Antaki | Sekreter |
| Edmonton Rabbat | Sekreter |
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- Sami Moubayed (2006): "Çelik ve İpek: Suriye 1900-2000'i Şekillendiren Erkekler ve Kadınlar" (Cune Press, Seattle,1885942419) [1]
- Encyclopædia Britannica
Dipnotlar
değiştir- ^ excerpt 3 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 3 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (google books)