Gerhard von Malberg
Gerhard von Malberg (y. 1200, ö. 1245'ten sonra), yaklaşık 1241'den 1244'e kadar hüküm süren Töton Şövalyeleri'nin 6. Büyük Üstadıydı. Gerhard görevden istifa etmeye zorlandı. Bu nedenden ötürü Tarikatın 15. ve 16. yüzyıllarda derlenen Büyük Üstatlar listelerinde adı geçmez.
| Gerhard von Malberg | |
|---|---|
| |
| Gerhard'ın Büyük Üstat olarak kullandığı arma | |
| 6. Töton Şövalyeleri'nin büyük üstadı | |
| Görev süresi 1241-1244 | |
| Yerine geldiği | Konrad von Thüringen |
| Yerine gelen | Heinrich von Hohenlohe |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | y. 1200 Altenahr |
| Ölüm | 1245'ten sonra |
Tarikat, papal-emperyal çatışmaya dahil olduğu için 1240'lar ve 1250'lerde ikiye bölünmüştü ve dağılma tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Gerhard'ın halefleri Heinrich von Hohenlohe ve Günther von Wüllersleben'in adlarıda modern öncesi listelerden çıkarıldı, böylece Poppo von Osterna Tarikatın altıncı Büyük Üstadı olarak tarihi kaynaklarda yer etti.[1]
Gerhard muhtemelen Are (Altenahr) margrave'i Dietrich ve Malberg'li Agnes'in küçük oğluydu. Görünüşe göre annesinin ailesinin kalesini aldı. Evliydi ve bilinen iki oğlu vardı. 1239'dan önce bilinmeyen bir zamanda karısının ölümünden sonra Tarikata katıldı. İlk olarak 1239'da frere Girard de Mauberge olarak tanık olarak bahsedilir. 1240'ta Hospitaller Şövalyeleri ile bir anlaşmada tarikatın Mareşali olarak imza attı. Bu sırada Papa IX. Gregorius, Töton Tarikatı'nı Hospitaller Şövalyeleri'ne katmayı planlıyordu ve Gerhard'ın tarikattaki kariyeri, muhtemelen Hospitaller tarikatıyla olan iyi bağlantıları sayesinde ilerlemişti. Büyük olasılıkla 1241'in sonlarında Büyük Üstat seçildi. II. Friedrich'i Roma curia'sında temsil ettiği Şubat 1242'de bu ofisi elinde tuttuğu kayıtlara geçti. II. Friedrich, yeni Büyük Üstat, Bari Başpiskoposu ve Yargıç Roger Porcastrello'yu papalık toplantısına St. Nicholas'lı Otto'yu papa olarak seçmesi için baskı yapması için gönderdi, ancak onun yerine Papa IV. Caelestinus seçildi.[2]
1243 boyunca, II. Friedrich ve oğlu IV. Konrad tarafından Haziran 1243'te bir uzlaşma müzakeresi yapmak üzere papanın büyükelçisi olarak gönderilen yeni Papa IV. Innocentius ile olan çatışmalarında papa, Gerhard'a Tarikat'tan yıllık haraç karşılığında Prusya'yı şövalyelerin papalık tımarı olarak temsil eden bir havarisel yüzük verdi.[2] Şövalyeler, Gerhard'ın saltanatı sırasında Pomeranyalı II. Świętopełk'ye karşı savaştı.
1243'ün sonlarında veya 1244'ün başlarında (7 Temmuz 1244'ten önce), Gerhard Büyük Üstadlık makamından istifa etti. İstifasının nedenleri belirsiz, ancak kötü liderlik ve kötü yönetimle suçlanmış gibi görünüyor. IV. Innocentius, Gerhard'ın Tapınak Şövalyeleri'ne katılmasına izin verdi, ancak Gerhard'ın Tapınakçılara katıldığına dair hiçbir kanıt yok.
Kaynakça
değiştir- ^ Marie-Luise Heckmann, "Überlegungen zu einem heraldischen Repertorium an Hand der Hochmeisterwappen des Deutschen Ordens" in: Matthias Thumser, Janusz Tandecki, Dieter Heckmann (eds.) Edition deutschsprachiger Quellen aus dem Ostseeraum (14.-16. Jahrhundert), Publikationen des Deutsch-Polnischen Gesprächskreises für Quellenedition. Publikacje Niemiecko-Polskiej Grupy Dyskusyjnej do Spraw Edycij Zrodel 1, 2001, 315–346 (online edition 7 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). " In mehreren Wappenbüchern des 15. und frühen 16. Jahrhunderts wird sogar die gesamte Hochmeisterreihe bis zur Anlage des jeweiligen Kodex aufgeführt. Es fehlen allerdings in allen Fällen die Schilde Gerhards von Malberg (1241-1244) und seiner beiden Nachfolger, Heinrich von Hohenlohe (1244-1249) und Gunther von Wüllersleben (1250-1252). Dieser Befund gilt nicht nur für mehrere süd- und südwestdeutsche Wappenbücher, die heute in Berlin, Innsbruck, Nürnberg, St. Gallen, Leipzig und London aufbewahrt werden und die die Sichtweise vom Deutschen Orden im Reich spiegeln, sondern auch für beinahe die gesamte spätmittelalterliche und frühneuzeitliche Überlieferung Preußens. Die vorwissenschaftliche Tradition kennt also für die Zeit bis 1525 statt 37 Hochmeistern nur 34 Träger des höchsten Ordensamtes"
- ^ a b Wyatt, Walter James (1876). The History of Prussia: Tracing the Origin and Development of her Military Organization. Londra: Longman, Green and Co. s. 326.
- Kurt Forstreuter: Gerhard v. Malberg. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Bd. 6, Berlin 1964, S. 269–270. (Almanca)
- O. Schreiber, "Die Personal- und Amtsdaten der Hochmeister des Deutschen Ritterordens", Oberländische Geschichtsblätter 15, 1913.