Gezegenler arası toz bulutu

Gezegenler arası toz bulutu veya zodyak bulutu, Güneş Sistemi gibi gezegen sistemleri içindeki gezegenler arası boşluğu kaplayan kozmik tozdan (dış uzayda yüzen küçük parçacıklar) oluşur.[1] Doğasını, kökenini ve daha büyük cisimlerle olan ilişkisini anlamak için uzun yıllar araştırılmıştır.

Zayıf bir şekilde parlayan zodyak ışığı, güneş ışığının gezegenler arası toz ve gaz bulutu parçacıkları üzerinde yansıması ve saçılmasıyla oluşur.

Güneş sistemi'nde gezegenler arası toz parçacıkları sadece güneş ışığını dağıtmazlar, aynı zamanda gece gökyüzündeki ışığın en belirgin özelliği olan 5-50 μm dalga boyu alanlı termal emisyonu üretirler.[2] Dünya'nın yörüngesindeki kızıl ötesi yayılımı karakterize eden taneler, tipik olarak 10-100 μm boyutlarına sahiptir.[3]

Gezegenlerarası toz dağılımının toplam kütlesi, yaklaşık olarak 15 km çaplı (2,5 g / cm3'lük bir yoğunluğa sahip) bir asteroit kütlesine eşittir.[4] Zodyaktutulum boyunca saran bu toz bulutu, aysız ve doğal olarak karanlık bir gökyüzünde zodyak ışığı olarak, en iyi Güneş yönünde astronomik alacakaranlık sırasında görülür.

1970'lerde Pioneer uzay aracı gözlemleriyle zodyak ışığının Güneş sistemi'ndeki gezegenler arası toz bulutu ile alakalı olduğu anlaşıldı. Ayrıca, New Horizons sondasındaki VBSDC cihazı Güneş sistemi'ndeki zodyak bulutundan gelen tozun etkilerini tespit etmek için tasarlanmıştır.[5]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "What scientists found after sifting through dust in the solar system - bri". EurekAlert!. NASA. 12 Mart 2019. 26 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2021. 
  2. ^ Levasseur-Regourd, A.C., 1996
  3. ^ Backman, D., 1997
  4. ^ Pavlov, Alexander A. (1999). "Irradiated interplanetary dust particles as a possible solution for the deuterium/hydrogen paradox of Earth's oceans". Journal of Geophysical Research: Planets. 104 (E12). ss. 30725-28. Bibcode:1999JGR...10430725P. doi:10.1029/1999JE001120. PMID 11543198. 
  5. ^ "The Student Dust Counter on the New Horizons Mission" (PDF). 13 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Haziran 2021.