Ginger Baker
Peter Edward "Ginger" Baker (19 Ağustos 1939, Londra - 6 Ekim 2019, Kent), İngiliz davulcu.[1] 1960'lar ve 1970'lerdeki çalışmaları, caz ve Afrika ritimlerini birleştiren ve hem caz füzyonuna hem de dünya müziğine öncülük eden bir tarz için ona "rock'ın ilk süperstar davulcusu" ününü kazandırdı.[2]
| Ginger Baker | |
|---|---|
 1984'te Baker | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Peter Edward Baker 19 Ağustos 1939 Lewisham, Londra, İngiltere |
| Ölüm | 6 Ekim 2019 (80 yaşında) Canterbury, Kent, İngiltere |
| Tarzlar | Rock, Blues, Caz |
| Meslekler | Baterist |
| Çalgılar | Bateri |
| Etkin yıllar | 1960'ler-2015 |
| Müzik şirketi | Warner, Island, Polydor |
| İlişkili hareketler | Cream, Hawkwind, Atomic Rooster |
| Resmî site | gingerbaker.com |
| Çocukları | 3 |
Baker, her ikisi de Baker'ın sık sık çatıştığı basçı Jack Bruce ile birlikte Blues Incorporated ve Graham Bond Organization'ın bir üyesi olarak erken ün kazandı. 1966'da Baker ve Bruce gitarist Eric Clapton'a katılarak dünya çapında başarı elde eden ancak kısmen Baker ve Bruce'un değişken ilişkisi nedeniyle yalnızca 1968'e kadar süren Cream'i kurdular. Kısa ömürlü Blind Faith grubunda Clapton ile çalıştıktan ve Ginger Baker's Air Force'a liderlik ettikten sonra Baker, Afrika müziğine uzun süredir duyduğu ilginin peşinde, 1970'lerde Afrika'da, genellikle Fela Kuti ile birlikte yaşayarak ve kayıt yaparak birkaç yıl geçirdi.[3] Baker'ın diğer işbirlikleri arasında Gary Moore, Masters of Reality, Public Image Ltd, Hawkwind, Atomic Rooster, Bill Laswell, caz basçısı Charlie Haden, caz gitaristi Bill Frisell ve Ginger Baker's Energy ile yaptığı çalışmalar yer alıyor.
Baker'ın davul çalma tarzı, şovmenliği ve caz davulcusu Louie Bellson'ın tarzına göre geleneksel tek davul yerine iki bas davul kullanması ile kabul ediliyor. İlk günlerinde, özellikle rock müziğin kaydedilen en eski örneklerinden biri olan Cream şarkısı "Toad" da olmak üzere uzun davul soloları yaptı. Baker, 1993'te Cream üyesi olarak Rock and Roll Hall of Fame'in, 2008'de Modern Drummer Hall of Fame'in[4] ve 2016'da Classic Drummer Hall of Fame'in bir üyesiydi.[5] Baker, eksantrik, genellikle kendine zarar veren yaşam tarzıyla tanınıyordu ve onlarca yıldır eroin bağımlılığıyla mücadele etti. Dört kez evlendi ve üç çocuk babası oldu.
Diskografi
değiştir- Solo
- Ginger Baker at His Best (1972)
- Stratavarious (Polydor, 1972)
- Eleven Sides of Baker (Mountain/Sire, 1976/1977)
- From Humble Oranges (CDG, 1983)
- Horses & Trees (Celluloid, 1986)
- No Material (ITM, 1989)
- Middle Passage (Axiom, 1990)
- Unseen Rain (Day Eight, 1992)
- Ginger Baker's Energy (ITM, 1992)
- Going Back Home (Atlantic, 1994)
- Ginger Baker The Album (ITM, 1995)
- Falling Off the Roof (Atlantic, 1996)
- Do What You Like (Polydor, 1998)
- Coward of the County (Atlantic, 1999)
- African Force (2001)
- African Force: Palanquin's Pole (2006)
- Why? (2014)
Kaynakça
değiştir- ^ Baker, Ginger; Baker, Ginette (7 Haziran 2010). Hellraiser The autobiography of the World's Most Famous Drummer. John Blake. ISBN 978-1-844-5496-65.
- ^ Budofski, Adam (2010). The Drummer: 100 Years of Rhythmic Power and Invention. Hal Leonard Corporation. ISBN 978-1-423-4766-03.
- ^ Bulger, Jay (director) (2012). Beware of Mr. Baker (Documentary). SnagFilms.
- ^ "Modern Drummer's Readers Poll Archive, 1979–2014". Modern Drummer. 14 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2015.
- ^ "Classic Drummer Hall of Fame, Ginger Baker Induction Page, 2016". Classic Drummer Hall of Fame. Classic Drummer. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2017.
- ^ "Ginger Baker | Album Discography". AllMusic. 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2024.
- ^ "Ginger Baker's Discography". gingerbaker.com. 14 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Kasım 2024.