Hüseyin Bey Çeşmesi
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ocak 2023) |
Hüseyin Bey Çeşmesi, 1909 yılında kazanılan Kazanasmazzâde Abdurrahman Ağa tarafından genç yaşta verem hastalığı sebebiyle ölen oğlu Hüseyin Bey hayratı olarak yaptırılmıştır.[1] Çeşme altıgen şeklinde inşa edilmiştir ve her yüzünde bitkisel motiflerle süslü çerçeve bulunmaktadır.[2] Çeşmenin iki yüzünde kitabe vardır.[3] Birinci kitabe, çeşmenin güneyinde, yüzeyden hafif kabarık celi sülüs hatla Osmanlıca yazılmıştır. Daire içinde "maşallah" altında ise, dörtgen şekil içinde Hicri "1326" (M. 1908-1909) yazılıdır. İkinci kitabe ise Kuzey cephesidir. Bu Osmanlıca kitabede şu sözler yazmaktadır "Bafra eşrafından Kazanasmazzâde Hacı Abdurrahman Ağa'nın mahdumu merhum Hüseyin Bey'in eseri hayrıdır. 15. Recep sene 1327."[4] Çatı kısmı bakır saçlıdır ve koniktir. Saçın kenarlarında, fırfırlı ahşap bir damlalık dolanır.
![]() | |
Koordinatlar | 41°34′06″K 35°54′32″D / 41.56833°K 35.90889°D |
---|
Kaynakça
değiştir- ^ "Hüseyin Bey Çeşmesi". Samsun İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 22 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.
- ^ Birgücü, Tolga (21 Ağustos 2018). "Bir asırlık çeşme zarafetiyle büyülüyor". Gazete Gerçek. 15 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.
- ^ "Hüseyin Bey Çeşmesi". Bafra Belediyesi. 20 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.
- ^ "Samsun: Bafra, Hüseyin Bey Çeşmesi". haberkaos.com. 20 Mayıs 2020. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.
Dış bağlantılar
değiştir- Yılmaz, Cevdet (2006). Geçmişten geleceğe Samsun. Samsun Büyükşehir Belediyesi. ISBN 9789759229610. 15 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.
- Cembeloğlu, Sinan; Cembeloğlu, Mehmet (1969). İlimiz ve bölgemiz Samsun ve ilçeleri: tarih, coğrafya, ekonomik ve turistik. Töyko Matbaası. 15 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2023.