Hobi Manastırı
Hobi Manastırı (Gürcüce: ხობის მონასტერი) veya resmi adıyla Nocihevi Meryem'in Ölümü Manastırı (ნოჯიხევის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის მიძინების სახელობის დედათა მონასტერი), Batı Gürcistan'daki Hobi şehrinin yakınlarında konumlanmış bir Gürcü Ortodoks manastırıdır. Kilise binasının tarihi 13. yüzyıla dayanmaktadır. Dış kısmı taş oymalarla, iç kısmı ise fresklerle süslenmiştir. Manastır, Megrelya Prensliği'nden Dadiani hanedanına manastır olarak hizmet vermiştir. Manastır, birkaç rölik ve ikonaya ev sahipliği yapmaktadır. Manastır, Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.[1]
 Hobi Manastırı | |
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum | Nocihevi, Hobi Belediyesi, Samegrelo-Zemo Svaneti, Gürcistan |
| Koordinatlar | 42°20′09″K 41°54′25″D / 42.33583°K 41.90694°D |
| Mimari | |
| Mimari tür | Salon kilisesi |
Tarihi
değiştir_11.jpg)
Hobi kilisesi, Gürcistan'ın Samegrelo-Zemo Svaneti bölgesindeki Hobi belediyesinde yer alan Hobi kasabasının 3 km kuzeyinde konumlanmış Nocihevi köyünde bulunmaktadır. Bölge, tarihi ve kültürel Megrelya bölgesinin bir parçasıdır.[2]
Sonraki dönemde "Hopi" olarak bilinen ve piskoposu "Egnate" olarak adlandırılan Hobi manastırından ilk kez, 1212 ve 1222 yılları arasına tarihlenen Haç Manastırı'ndaki Gürcüce belgede bahsedilmiştir. Kilisenin yapıldığı tarih kesin olarak bilinmemekle birlikte, tarihçi Vahant Beridze'ye göre, 13. yüzyılın sonlarında manastır ilgi çekmeye başlamıştır. Manastır, Megrelya hanedanı Dadiani'nin aile manastırı ve aile mezarlığı olarak hizmet etmiştir. 17. yüzyılda Megrelya'yı ziyaret edenler, Hobi'nin içerdiği Hristiyan röliklerine hürmet ettiklerini belirtmiştir. Örnek olarak Meryem Ana cübbesi ve Aziz Marina ve Cyriakus'un vücut parçaları verilebilir.[2] Sovyetler Birliği döneminden sonra, Hobi kilisesi yenilenerek Hristiyan kullanımına açıldı ve günümüzde rahibe manastırı olarak kullanılmaktadır.
Planı
değiştir_05.jpg)
Hobi, çapraz tonozlu, kubbesiz bir salon kilisesidir. Kuzeybatı ve güneybatı köşeleri, ayrık şapellere (eukterion) atanmıştı, ancak daha sonra her ikisi de merkez dikmeye bağlanmıştır. Batı ve güney cephelerinin tamamı, güney cephenin doğu ucundaki kapalı şapelde sona eren açık bir galeriye ev sahipliği yapmaktadır. Cepheler, oyma taş işçiliği ile dekore edilmiştir. İç duvarlar, Bizans Paleologan sanatından etkilenmiş 13-14. yüzyıl freskleri ve 17. yüzyıldan kalma fresklerle süslenmiştir. Dini resimlerin dışında, Dadiani hanedanının üyelerini Gürcüce yazıtlarla resmeden freskler de vardır.[2] Güneydeki şapelin üzerine Orta Çağ Gürcü alfabesi asomtavruli ile yazılmış uzunca bir yazıtta, I. Vamek Dadiani'nin (ö. 1396) Ziçya'ya karşı kazandığı zaferden getirdiği ganimetlerden bahsetmektedir. Büyük bir mermer sütun koleksiyonu, vaiz kürsüsü parçası ve sütun başlıkları bu ganimetlerden bazılarıdır. Bazıları Bizans kökenli olan 5. yüzyıldan kalma bu eserler, şapelin duvarlarını süslemek için kullanılmıştır.[3] Komplekste, ana kiliseden çok uzakta olmayan 14-17. yüzyıldan kalma bir çan kulesi, 17. yüzyıldan kalma bir piskoposluk sarayının kalıntıları ve 2016 yılında hükûmet tarafından yürütülen bir projede restore edilen bir duvarın kalıntıları vardır.[4]
Kaynakça
değiştir- ^ "List of Immovable Cultural Monuments" (PDF) (Gürcüce). National Agency for Cultural Heritage Preservation of Georgia. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019.
- ^ a b c Beridze, Vakhtang (1973). "ხობის მონასტრის ისტორიისათვის" [History of the Khobi Monastery]. Matsne (Gürcüce). Cilt 2. ss. 72-88.
- ^ Khruskhova, Lyudmila G. (2007). "The Spread of Christianity in the Eastern Black Sea Littoral (Written and Archaeological Sources)". Ancient West & East. Cilt 6. s. 202. doi:10.2143/AWE.6.0.2022799. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2019.
- ^ "Ancient residence of Georgian church leaders restored in Gov't project". Agenda.ge. 30 Haziran 2016. 13 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2019.