Hydrochoerus hydrochaeris

kemirgenler familyasından bir büyük faredir

Hydrochoerus hydrochaeris, Hydrochoerus cinsine bağlı yarı sucul[2] bir kemirgen türüdür.[3][4] Yaşayan kemirgenler arasında en büyüğüdür.[5][6]

Hydrochoerus hydrochaeris
Yaşadığı dönem aralığı: 2,59-0 myö
Piasenziyen-Günümüz 
Korunma durumu

Asgari endişe altında (IUCN 3.1)[1]
Biyolojik sınıflandırma Bu sınıflandırmayı düzenle
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Sınıf: Mammalia
Familya: Caviidae
Cins: Hydrochoerus
Tür: H. hydrochaeris
İkili adlandırma
Hydrochoerus hydrochaeris
(Linnaeus, 12th edition of Systema Naturae, 1766)
Sinonimler
  • Capiguara americana - Liais, 1872
  • Cavia capybara - (Pallas, 1766)
  • Hydrochaeris hydrochaeris - (Linnaeus, 1766)
  • Hydrochaerus capybara - (Pallas, 1766)
  • Hydrochoerus capybara - (Pallas, 1766)
  • Hydrochoerus cololoi - Berro, 1968
  • Hydrochoerus hydrochoeris - (Linnaeus, 1766)
  • Hydrochoerus irroratus - Ameghino, 1889
  • Hydrochoerus uruguayensis - Ameghino & Rovereto, 1914
  • Sus hydrochaeris - Linnaeus, 1766

Özellikler

değiştir

Otçul ve yarı suculdur.[2][7][8] Görünüm olarak ağır, varilimsi gövdesi, kısa başı, küçük kulakları ve kısa bir kuyruğu vardır. Üst kısmı kırmızımsı kahverengi, altlara doğru sarımsı kahverengidir.[9] Hydrochoerus hydrochaeris, yaşayan kemirgenler arasında en büyüğüdür.[5][6] Yetişkinler yaklaşık 106-134 cm (3,48-4,40 ft) uzunluğa ve 35-79 kg (77-174 lb) ağırlığa erişebilir.[2][7][10] Dişiler erkeklerden biraz daha ağırdır. 91 kg (201 lb) ile Brezilya'da yabani bir dişi ve 73,5 kg (162 lb) ile Uruguay'da yabani bir erkek türün kayıtlara geçen en ağır örneklerindendir.[11] 2001 veya 2002'de 81 kg (179 lb) ile São Paulo'da da kayıt bilgisi bulunur.[12] Arka ayakları ön ayaklarına oranla daha uzundur.[13]

Diş formülü 1.0.1.31.0.1.3. Karyotipi 2n=66 ve FN=102'dir.[9][14]

Etimoloji

değiştir

Türün adı; Hydrochoerus, Grekçeὕδωρ (Grekçehydor "su") ve Grekçeχοῖρος (Grekçechoiros "domuz"), hydrochaeris ise Grekçeὕδωρ (Grekçehydor "su") ve Grekçeχαίρω (Grekçechairo "sevinmek, mutlu olmak") kelimelerinden gelir.[14][15]

Dağılım ve habitat

değiştir

Su ve sıcaklık derecesi dağılımlarında önem taşır.[9] Yarı sucul olan tür Şili hariç Güney Amerika'nın çoğu kısmında dağılım gösterir.[16] En fazla 1.300 m (4.300 ft) yüksekliğe kadar yayılır.[9]

Taşkın nehir boyunca giden tropik yağmur ormanlarının yanı sıra göller, nehirler, bataklıklar ve göletler gibi sulak bölgelerin yakınlarındaki ormanlık alanlarda yaşar.[7] İyi yüzücüdür ve su altında nefesini tutabilir.[17] Yaklaşık 10 hektar (25 akre) alanda yoğun popülasyon olarak yayılım gösterir.[9]

Yaşam döngüsü

değiştir

Ömrü 8-10 yıl arasıdır. Güney Amerika'daki Panthera onca ve Puma concolor concolor gibi büyük kedilerin yanı sıra; Accipitridae, Alligatoridae ve Eunectes murinus tarafından avlanmaları sebebiyle yabani yaşamdaki ömürleri dört yılı geçmez.[16][18]

Besin kaynağı

değiştir

Otçul ve yarı suculdur.[7][8] Çoğunlukla otlar, su bitkileriyle[2][7][8], ayrıca meyveler ve ağaç kabuklarıyla beslenir.[2] Yiyeceklerinde seçicidir[19] ve çevrelerindeki türlere göre birini diğerine tercih edebilir. Yağışlı dönemlerde otlardan beslenirken, kuru dönemlerde bitkilerin az olması sebebiyle sazlıklara yönelerek farklı bitkileri tüketebilir.[20]

Konuyla ilgili yayınlar

değiştir
  • Prado J. L., Cerdeño E., et al (1998) The giant rodent Chapalmatherium from the Pliocene of Argentina: new remains and taxonomic remarks on the family Hydrochoeridae, Journal of Vertebrate Paleontology 18 4, 788-798
  • Erxleben J. C. P., Systema regni animalis per classes, ordines, genera, species, varietates, cum synonymia et historia animalium. Classis 1: Mammalia. Weygandianis, Lipsiae, 1-636
  • Ameghino F. Contribución al conocimiento de los mamíferos fósiles de la República Argentina [Contribution to the knowledge of the fossil mammals of the Argentine Republic], Actas de la Academia Nacional de Ciencias de la República Argentina en Córdoba 6, xxxii-1027
  • Hay O. P. (1902), Bibliography and Catalogue of the Fossil Vertebrata of North America. Bulletin of the United States Geological Survey 179, 1-868
  • Mones A., Ojasti J. (1986) Hydrochoerus hydrochaeris, Mammalian Species 264, 1-7
  • International Commission on Zoological Nomenclature (1998) Opinion 1894. Regnum Animale ..., Ed. 2 (M.J. Brisson, 1762): rejected for nomenclatural purposes, with the conservation of the mammalian generic names Philander (Marsupialia), Pteropus (Chiroptera), Glis, Cuniculus and Hydrochoerus (Rodentia), Meles, Lutra and Hyaena (Carnivora), Tapirus (Perissodactyla), Tragulus and Giraffa (Artiodactyla), Bulletin of Zoological Nomenclature 55 1, 64-71
  • Salles L. O., Cartelle C., et al (2006) Quaternary mammals from Serra do Bodoquena, Mato Grosso do Sul, Brazil, Boletim do Museu Nacional 521, 1-12
  • ALBERICO M, A CADENA, JI HERNÁNDEZ-CAMACHO y Y MUÑOZ-SABA. 2000b. Mamíferos (Synapsida: Theria) de Colombia. Biota Colombiana 1:43-75.
  • EISENBERG JF. 1989. Mammals of the Neotropics: the northern Neotropics. The University of Chicago Press, Chicago, USA. 449 pp.
  • Woods, Charles A., and C. William Kilpatrick / Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) Infraorder Hystricognathi Brandt, 1855: Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., vol. 2

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Reid, F. (2016). "Hydrochoerus hydrochaeris". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2016: e.T10300A22190005. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-2.RLTS.T10300A22190005.en . Erişim tarihi: 19 November 2021. 
  2. ^ a b c d e Capybara. Palm Beach Zoo. Retrieved on December 17, 2007.
  3. ^ "GBIF". Erişim tarihi: 3 Temmuz 2024. 
  4. ^ "PaleoBioDB". Erişim tarihi: 3 Temmuz 2024. 
  5. ^ a b Basic Biology (2015). "Rodents". 
  6. ^ a b Britannica, T. Editors of Encyclopaedia (2024, May 8). "capybara. Encyclopedia Britannica". 19 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2024. 
  7. ^ a b c d e Capybara Facts. Smithsonian National Zoological Park. Retrieved on December 16, 2007.
  8. ^ a b c Forero-Montaña, Jimena; Betancur, Julio; Cavelier, Jaime (June 2003). "Dieta del capibara Hydrochaeris hydrochaeris (Rodentia: Hydrochaeridae) en Caño Limón, Arauca, Colombia" [Distribution and abundance of Caiman crocodilus in the Caño Negro National Wild Life Refuge, Costa Rica]. Revista de Biología Tropical (İspanyolca). 51 (2): 571-578. PMID 15162749. 
  9. ^ a b c d e Mones, Alvaro; Ojasti, Juhani (16 Haziran 1986). "Hydrochoerus hydrochaeris". Mammalian Species (264): 1-7. doi:10.2307/3503784. JSTOR 3503784.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  10. ^ Capybara 3 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Arkive
  11. ^ World Association of Zoos and Aquariums. WAZA. Retrieved on 2011-12-07.
  12. ^ Ferraz, Katia Maria Paschoaletto Micchi de Barros; Bonach, Kelly; Verdade, Luciano Martins (2005). "Relationship between body mass and body length in capybaras (Hydrochoerus hydrochaeris)". Biota Neotropica. 5 (1): 197-200. doi:10.1590/S1676-06032005000100020.  Geçersiz |doi-access=free (yardım)
  13. ^ "Capybara Printout". Enchantedlearning.com. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2013. 
  14. ^ a b Woods, C.A. (2005). "Infraorder Hystricognathi". Wilson, D.E.; Reeder, D.M (Ed.). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3. bas.). Johns Hopkins University Press. s. 1556. ISBN 978-0-8018-8221-0. OCLC 62265494. 
  15. ^ Darwin, Charles R. (1839). Narrative of the surveying voyages of His Majesty's Ships Adventure and Beagle between the years 1826 and 1836, describing their examination of the southern shores of South America, and the Beagle's circumnavigation of the globe. Journal and remarks. 1832–1836. Londra: Henry Colburn. s. 619. 
  16. ^ a b Bristol Zoo Gardens (UK) Capybara 18 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Bristolzoo.org.uk. Retrieved on 2011-12-07.
  17. ^ Szabuniewicz et al., 1978
  18. ^ Capybara, the master of the grasses: pest or prey Sounds and Colours. Retrieved on January 23, 2011.
  19. ^ Quintana, R.D.; Monge, S.; Malvárez, A.I. (1998). "Feeding patterns of capybara Hydrochaeris hydrochaeris (Rodentia, Hydrochaeridae) and cattle in the non-insular area of the Lower Delta of the Paraná River, Argentina". Mammalia. 62 (1): 37-52. doi:10.1515/mamm.1998.62.1.37. 
  20. ^ Barreto, Guillermo R.; Herrera, Emilio A. (1998). "Foraging patterns of capybaras in a seasonally flooded savanna of Venezuela". Journal of Tropical Ecology. 14 (1): 87-98. doi:10.1017/S0266467498000078. JSTOR 2559868. 

Dış bağlantılar

değiştir