Ignatius Mouradgea d'Ohsson

Ignatius Mouradgea d'Ohsson (31 Temmuz 1740-27 Ağustos 1807), İsveç hizmetinde Ermeni oryantalist, tarihçi ve diplomattı. Uzun yıllar Fransa'da yaşadı.

Ignatius Mouradgea d'Ohsson
DoğumIgnatius Muradcan Tosunyan
31 Temmuz 1740(1740-07-31)
Pera, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm27 Ağustos 1807 (67 yaşında)
Bièvres, Fransa

1721'de İstanbul Beyoğlu'nda Katolik Ermeni bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelen d'Ohsson, arşiv kayıtlarına göre “Ohannes veled-i Muradca” adıyla geçer.[1]

İsveç büyükelçiliğinde tercüman olan ve Moğol Tarihi adlı bir kitabın yazarı olan Abraham Constantin Mouradgea d'Ohsson'un oğluydu. Baba d'Ohsson, İzmir'de 1735'te açılan İsveç Konsolosluğu'nun ilk tercümanlarından olup 1738'den 1777'ye kadar bu görevde bulundu. Kendisi de babasının yanında tercüman olarak görev yapmaya başladı. 1763'te İstanbul'daki İsveç Elçiliği'nde tercümanlık yapmaya başladı ve 1768'de baştercüman oldu. Tercümanlık görevinin yanında doğu tarihi ve dilleriyle ilgilendi. II. Selim ile ilgili bir eser yazmayı planladıysa da bu düşüncesinden vazgeçerek, Osmanlı İmparatorluğu'nun tamamını kapsayacak olan konulara yöneldi ve 22 sene malzeme topladı. İsmini vermediği ulema ve ricalden iki kişi kendisine devletin yapısıyla ilgili konularda yardımcı oldular. 1784'te Fransa'ya gitti ve 1784-1792 yılları arasında Avrupa'da kaldı.[1]

1775'te İsveç kralından “Kralın Mahrem-i Esrârı ve Sır Kâtibi” unvanlarını aldı ve 1783 tarihli İsveç-Osmanlı Ticaret ve Dostluk Antlaşması'nın gerçekleşmesindeki katkılarından dolayı Vasa nişanı'na layık görüldü. 1796 yılı sonunda İsveç elçisi olarak tayin edildi, 1801'de kendisine şövalye pâyesiyle asalet unvanı verildi. Eva isimli ilk eşinden Abraham Constantin adında bir oğlu dünyaya geldi. 1782'de ölen ilk eşinin ardından 1789'da Fransız Marie Antoinette Amelie Beilliard ile evlendi.[1]

27 Ağustos 1807'de Paris yakınlarında Biavre'de öldü.[1]

Eserleri

değiştir
  • Nizam-ı Cedid'e dair layihaları[1]
  • Tableau Historique de l’Orient. 2 cilt.[2]
  • Tableau Général de l’Empire Othoman. 7 cilt. Firmin Didot, Paris 1788-1824.[2]
  • L'Histoire de la Maison Ottomane. Osman Gazi'den 1758'e kadar.

Kaynakça

değiştir
Özel
  1. ^ a b c d e Beydilli 1994, s. 496.
  2. ^ a b c Beydilli 1994, s. 497.
Genel

Dış bağlantılar

değiştir