Kara Güneş (sembol)
Kara Güneş (Almanca: Schwarze Sonne) bir Nazi sembolü ve bir tür güneş çarkıdır (Almanca: Sonnenrad).[1][2] Neo-Naziler ve Nazi Okültizmi başta olmak üzere Satanizm gibi diğer altkültürler tarafından, Nazi Almanyası sonrası bağlamında kullanılmıştır.
Sembol ilk olarak Nazi hükûmeti sırasında, Heinrich Himmler tarafından SS için bir merkez olmayı amaçladığı Wewelsburg'daki bir kalede bir tasarım öğesi olarak ortaya çıktı. Sembolün tasarımı, SS tarafından logolarında kullanılan sembollere benzer şekilde on iki radyal işaretten oluşur. Sembolün bir adı olup olmadığı veya SS arasında belirli bir önemi olup olmadığı bilinmemektedir. Okült "kara güneş" kavramıyla olan ilişkisi ve dolayısıyla adı da, 1991 yılında Russell McCloud mahlaslı bir yazarın romanı olan Die Schwarze Sonne von Tashi Lhunpo'nun (Tashi Lhunpo'nun Kara Güneşi) etkisiyle gelişti.[3][4]
Wewelsburg mozaiği
değiştir
1933'te Heinrich Himmler; Almanya, Paderborn yakınlarındaki bir kale olan Wewelsburg'u satın aldı. Himmler, yapıyı SS için bir merkez haline getirmeyi amaçladı ve Himmler, 1936 ila 1942 yılları arasında binanın tören amacıyla genişletilip yeniden inşa edilmesini emretti.[5]
Himmler'in yeniden modellemesinin bir ürünü olarak, on iki koyu yeşil radyal olarak üst üste bindirilmiş Sig runları, SS logosundaki gibi, yapının Kuzey Kulesi Obergruppenführersaal veya "Generaller Salonu"'nun beyaz mermer zemininde görünüyor. Görüntünün amaçlanan önemi bilinmemektedir, ancak sanatçı dekoratif Merovenj disklerinden (Zierscheibe) ilham almış olabilir.[3]
"Kara Güneş" adı, Russell McCloud mahlaslı yazarın 1991 tarihli gizli gerilim romanı Die Schwarze Sonne von Tashi Lhunpo'nun ('Tashi Lhunpo'nun Kara Güneşi') yayımlanmasından sonra daha geniş bir şekilde kullanıldı. Kitap, Wewelsburg mozaiğini, eski SS subayı Wilhelm Landig tarafından Nazi Hakenkreuz'unun yerine geçen ve Aryan ırkını yenilemesi beklenen mistik bir enerji kaynağının sembolü olarak icat edilen neo-Nazi "Kara Güneş" kavramıyla birleştiriyor.[3][4][6]
Neo-Nazizm
değiştirKara Güneş sembolü, yaygın olarak neo-Faşizm ve neo-Nazizm ile ilişkilendirilir.[7] Aşırı sağcı neo-Naziler ve beyaz milliyetçiler tarafından kullanılıyor. Sembol genellikle aşırılık yanlısı bayraklarda, tişörtlerde, posterlerde, web sitelerinde ve bu tür gruplarla ilişkili aşırılık yanlısı yayınlarda görülür. Modern aşırı sağ gruplar genellikle sembole güneş tekerleği (Almanca: Sonnenrad) veya Kara Güneş olarak atıfta bulunur.[5][8][9]
Christchurch cami saldırganı, Avustralyalı neo-Nazi grubu Antipodean Resistance ve Ukrayna aşırı sağ Ulusal Muhafız alayı Azak Taburu da dahil olmak üzere bir dizi aşırı sağ grup ve kişi bu sembolü propagandalarında kullandı.[10] Sembol, Charlottesville, Virginia’daki Unite the Right mitingine katılan birkaç aşırılık yanlısı grubun üyeleri tarafından sergilendi.[11]
Satanizm
değiştirNazi döneminden Wolfsangel, Sig runu ve Totenkopf gibi diğer sembollerle birlikte Kara Güneş, Satanizm'in bazı taraftarları tarafından kullanılır. Bilim adamı Chris Mathews, "Wolfsangle [sic]'ın sayısız permütasyonundan, Satanistler, SS ve sayısız faşist örgütler tarafından kullanılan biçimi benimsiyorlar. Aynı şekilde, on dokuzuncu yüzyılda Prusya ordusu tarafından kullanılan Totenkopf, Church of Satan üyelerinin kullandığı SS Totenkopf versiyonundan belirgin bir şekilde daha çok karikatürize edildi. Kara Güneş motifi daha da belirsizdir. Ortaçağ Alman sembollerine dayanmasına rağmen, Wewelsburg mozaiği Himmler için özel olarak yaptırılan benzersiz bir tasarımdır ve Nazi Satanist gruplarının ve ezoterik neo-Nazilerin bunu benimsediği günümüzdeki ana ilişkilendirmesi neo-Nazi okültizmidir"[12]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ Grumke, Thomas; Wagner, Bernd (2002). Handbuch Rechtsradikalismus: Personen — Organisationen — Netzwerke vom Neonazismus bis in die Mitte der Gesellschaft (Almanca). Opladen: Leske + Budrich. s. 207. ISBN 978-3-81-003399-4. 1 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ Goodrick-Clarke, Nicholas (2002). Black Sun: Aryan Cults, Esoteric Nazism, and the Politics of Identity. New York University Press. s. 125. ISBN 0-81-473124-4. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ a b c Goodrick-Clarke (2002), s. 148.
- ^ a b Strube, Julian (2015). "Nazism and the Occult". Partridge, Christopher (Ed.). The Occult World. Abingdon, UK: Routledge. s. 339. ISBN 978-0-41-569596-1.
- ^ a b Goodrick-Clarke (2002), ss. 148–150.
- ^ Goodrick-Clarke (2002), s. 3.
- ^ Luhn, Alec (30 Ağustos 2014). "Preparing for War With Ukraine's Fascist Defenders of Freedom". Foreign Policy. 29 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ Grumke & Wagner (2002), s. 219.
- ^ Neo Nazi groups:
- "Sonnenrad". Anti-Defamation League. 17 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2019.
- "Deconstructing the symbols and slogans spotted in Charlottesville". The Washington Post. 18 Ağustos 2017. 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ *Dearden, Lizzie (16 Mart 2019). "New Zealand attack: How nonsensical white genocide conspiracy theory cited by gunman is spreading poison around the world". The Independent. 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- Nathan, Julie (20 Nisan 2018). "Antipodean Resistance: The Rise and Goals of Australia's New Nazis". ABC Religion & Ethics. Australian Beroadcasting Corporation. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- Colborne, Michael (10 Nisan 2019). "The Christchurch shooting, Eastern Europe's far-right and a 'cherry-picked reading of history'". Australian Broadcasting Corporation. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ *Porter, Tom (13 Ağustos 2017). "Who are the White Nationalist Groups that Demonstrated in Charlottesville?". Newsweek. 30 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- "Flags and Other Symbols Used By Neo-Nazi Groups in Charlottesville". Hatewatch. Southern Poverty Law Center. 12 Ağustos 2017. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.
- ^ Mathews, Chris (2009). Modern Satanism: Anatomy of a Radical Subculture. Westport, Conn.: Praeger. s. 153. ISBN 978-0-313-36639-0. 22 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2020.