Kars Muharebesi (1745)
Kars Savaşı (1745), Osmanlı-Kızılbaş Savaşı'nın (1743-1746) son büyük muharebesidir. Savaş, Osmanlı ordusunun kesin yenilgisiyle sonuçlandı. 10 gün boyunca aralıklı olarak devam eden muharebe, Osmanlı ordusunun tam yenilgisiyle sona erdi. Şahbanu Razi Sultan Safevi, savaşta şehit düşen Kızılbaşların isimlerinin açıklığa kavuşturulması ve uygun şekilde defnedilmesi için kişisel bütçesinden özel fonlar ayırdı. Musul yenilgisinden sonra bu savaşta da Osmanlılar Nadir Şah'a yenildiler ve askeri zafer umutları azaldı. Osmanlı tarafı zaferden ümidini keserek müzakerelere yeniden başladı. Sonuç olarak, taraflar arasında Kerden Antlaşması imzalandı.[7][8]
| Kars Savaşı | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1742-1746 Osmanlı-İran Savaşı ve Nadir'in seferleri | |||||||||||
 Nadir Şah'ın yedek süvari birliğinin Kars Savaşı sırasında Osmanlı ordusunu kuşatmak için yaptığı manevraları gösteren diyagram | |||||||||||
| |||||||||||
| Taraflar | |||||||||||
.svg){kind=small} Afşar İmparatorluğu |
 Osmanlı İmparatorluğu | ||||||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||||||
|
Nadir Şah, Raziye Sultan | Mehmet Yeğen Paşa, Abdullah Paşa Öncü | ||||||||||
| Çatışan birlikler | |||||||||||
|
80.000[1][2] Horasan birlikleri |
140.000[3] 100.000 Sipahi süvari 40.000 Yeniçeri | ||||||||||
| Kayıplar | |||||||||||
| 8.000[4] |
35.000[4] 20.000[5][6] öldürüldü 18.000 yaralandı 5.000 esir düşdü | ||||||||||
Savaşın arka planı
değiştir1745 yılının ilk yarısında Dağıstan'daki ayaklanmaları bastırmak ve bu bölgeyi tam kontrol altına almakla meşguldü. 1745 yazında Nadir Şah ile Osmanlı kuvvetleri arasında yeni bir karşılaşma yaşandı. Nadir Şah'ın Kars kuşatmasını bırakacağı ve Osmanlı sarayının bir barış anlaşması yapmaya meyledeceği ümidi bir daha gerçekleşmedi. O, Güney Kafkasya'da iken, Osmanlı sarayı çok sayıda birlik oluşturdu. Gözlemcilere göre, 1745 başlarında Osmanlı sarayı en büyük ordusunu Nadir Şah'a karşı yürüyüşe geçirdi. Osmanlı kuvvetleri iki kola ayrılarak farklı yönlere gönderildi. İlk kolu Osmanlı devletinin eski sadrazamı Mehmet Yeğen Paşa komuta ediyordu. Onun komutası altındaki müfrezede 100.000 süvari ve 40.000 yeniçeri vardı. Osmanlı kuvvetlerinin diğer koluna, Erdelan'nın eski beylerbeyi Ahmed Han ve Abdulla Paşa önderlik ediyordu. Ahmed Han, Nadir Şah tarafından Erdelan'ın beylerbeyliğine atandı. Ancak daha sonra Nadir Şah'a itaatsizlik ederek Osmanlı Devleti'ne kaçarak Osmanlı devletinde hizmet etmeye başladı. Nadir Şah henüz Güney Kafkasya'da iken Osmanlı kuvvetlerinin ilerlemesini engellemek için bazı görevler verdi. Onun talimatına göre, Muhammedrza Han Kırklı, Muhammedali bey Kaçar ve Lütfali bey Çarhçibaşı komutasındaki bir birlik müfrezesi, Osmanlı kuvvetlerine karşı gönderildi. Bu grup, istihbarat çalışmaları yapmanın yanı sıra Osmanlı kuvvetlerinin ileri birimleriyle de savaşmak zorunda kaldı. Bu müfreze, Nahçıvan'dan geçerek Kars'a doğru ilerledi ve Kars ile Erivan arasında Mehmet Yeğen Paşa'nın ileri sürdüğü 12 bin kişilik öncü müfrezeyle karşılaştı. Kaynaklar, bu gruplar arasında kanlı bir savaşın yaşandığını ve sonunda Nadir Şah'ın güçlerinin zaferiyle sonuçlandığını söylüyor. Nadir Şah, Bağdat'tan Dağıstan'a hareket ettiğinde Nasrulla Mirza'yı yanına almadı. Nasrullah Mirza, komutasındaki bir grup askerle İran'da kaldı. Nadir Şah, Kafkasya'dan Kars'a hareket etmeye başladığında, Nasrulla Mirza'ya da Osmanlı kuvvetleriyle savaşa hazırlanması için bir mesaj gönderdi. J. Hanvey, Nadir Şah'ın birliklerinin Erivan yakınlarında kamp kurduğunda sayılarının 50.000 olduğunu yazıyor. Aktardığı bilgiye göre Nasrulla Mirza önderliğinde 30.000 kişilik bir grup vardı. 7 Ağustos 1745'te Nadir Şah ve askerleri İrevan'ı aşarak bu şehirden iki farsang uzaktaki Muradtepe'de kamp kurdular. Bu, 1735'te Nadir Şah'ın Osmani'nin generali Abdulla Paşa Körpülü'nü yendiği yerdi. Mehmet Yeğen Paşa 'nın kampı, Nadir Şah'ın kampından sadece iki fersang uzaktaydı.[9]
Kaynaklarda ve araştırma eserlerinde Nadir Şah ile Muhammed Paşa arasındaki ana muharebenin başlangıç tarihi hakkında farklı görüşler bulunmaktadır. Bu çeşitlilik ister hicri tarihte isterse de miladi tarihte mevcuttur. Her durumda, belirtilen tarihler arasında 10 ve 11 Ağustos daha sık tekrarlanır. J. Hanvey, savaşın 3 Ağustos'ta başladığını yazıyor. Edinilen bilgilere göre Mehmet Yeğen Paşa, muharebeyi bu tarihten tam bir hafta önce yani 4 Ağustos'ta başlatmayı planlıyordu. Ancak ayın 3'ünde, Osmanlı süvari ve topçularının bir bölümünün Nadir Şah'ın kuvvetleri tarafından aniden saldırıya uğradığı ve topçuların bu kuvvetler tarafından ele geçirildiği kendisine bildirildi. Süvarilerine yardım etme ve kayıp topları geri alma arzusu, Mehmet Yeğen Paşa'yı o kadar endişelendirdi ki, ana savaşın başlaması ertelendi.[10]
Savaş
değiştir
11 Ağustos 1745'te Muradtepe çevresinde Osmanlı kuvvetleri ile Nadir Şah'ın birlikleri arasında şiddetli bir savaş başladı. Bu savaşa genellikle Kars Savaşı denir. "Alem Ara-ye Naderi"de yer alan bilgilere göre, muharebede askeri üstünlüğe uzun süre hangi tarafın sahip olduğu tespit edilememiştir. "Alam Ara-ye Naderi"ye göre Nadir Şah, savaşın eşit olduğunu görünce atına binerek kendi de savaşa girdi. Nadir Şah, savaş alanında Afgan birliklerinin sağdan ve soldan amansız bir şekilde çarpışmasına tanık oldu. Savaşa katılması tüm birliklerine ilham vermiş ve Osmanlı kuvvetlerine yönelik darbelerin gücünü artırmıştır. Sonuç olarak, Osmanlı kuvvetleri artan baskıya dayanamayarak yavaş yavaş geri çekilmek zorunda kaldı. Bu arada Mehmet Yeğen Paşa, generallerine Avrupa taktiklerini kullanmaları talimatını verdi. Avrupa taktikleri, savunma ve saldırı unsurlarını birleştirmekten ibaretti. Birlikler karşı tarafa belli bir mesafe kat ettikten sonra siper almak, tahkim etmek ve sonra belli bir mesafe için tekrar ilerlemek zorunda kaldılar. Osmanlı kuvvetleri bu taktiği tam olarak uygulayamadı. Nadir Şah'ın askerlerinin baskısına ek olarak, yerel koşullar da buna izin vermedi.[11]
Nadir Şah başka bir taktik kullandı. Onun talimatı üzerine birliklerden biri, Kars'tan Erzurum'a giden yolu kontrol altına aldı ve bunun sonucunda Osmanlı kuvvetlerinin ana tedarik yolu kapatıldı. Aynı zamanda Nadir Şah'ın Osmanlı kuvvetlerini kuşatması, Mehmet Yeğen Paşa için doğal bir endişeye neden oldu. Savaşın ilk gününün akşamı Nadir Şah, 20.000 kişilik bir gruba Osmanlı kuvvetlerinin arkasına geçmelerini ve gece ana kuvvetlere sürpriz bir saldırı başlatmalarını emretti. Bu grubun gece saldırısı o kadar beklenmedikti ki, Osmanlı kuvvetleri arasında büyük bir panik ve karışıklık yarattı, savaşçıların çoğu esir alındı ve birçoğu da yok edildi. Birçoğu direnmeden kaçarak hayatlarını kurtardı. İyi planlanmış bir gece saldırısı sonucunda Osmanlı kuvvetlerine ağır bir darbe vuruldu ve Mehmet Yeğen Paşa'nın birliklerinin savaş mevzileri şafakla kuşatıldı. Sonuç olarak, Osmanlı kuvvetleri ağır kayıplar verdi ve birçok önemli mevziyi kaybetti.[12]
Durumu düzeltmek için Mehmet Yeğen Paşa generallerini toplantıya çağırdı. Onlarla savaş alanında neler olduğunu tartıştı ve Osmanlı kuvvetleri de gece Nadir Şah'ın birliklerine de saldırmasına karar verildi. Nadir Şah'ın tüm kuvvetlerinin bir gece saldırısıyla kuşatılacağı ve ardından yıkımın başlayacağı varsayıldı. Mehmet Yeğen Paşa bu görüşmede de Avrupa taktiklerinin uygulanmasının gerekliliğini vurgulamıştır.
O günün akşamı, yani 19 Ağustos 1745'te, Kirmanşah istikametinde Osmanlı kuvvetleriyle muharebeye giren Nasrulla Mirza'dan Nadir Şah'a müjde geldi. Nasrulla Mirza Nadir Şah'a gönderdiği mektupta, Abdullah Paşa liderliğindeki ordu birliğinin Musul çevresinde bozguna uğradıldığını bildirdi. Yakalanan Osmanlı savaşçılarından bazıları Nadir Şah'ın kampına gönderilirken, Nasrulla Mirza'nın kendisi Kirmanşah'a döndü.[13]
"Alam Ara-ye Naderi"nin de "Tarih-e Cahangoşa-ye Naderi"den çıkardığı bu bilgiden Nadir Şah'ın Nasrulla Mirza'ya ne cevap verdiği anlaşılmıyor. Nadir Şah'ın Nasrulla Mirza'nın birliğinin Osmanlı topraklarının derinliklerine doğru ilerlemesini kabul etmediğine şüphe yoktur. Nadir Şah'ın oğlunun elde ettiği bu zafere çok sevindiği ve mektubunu Osmanlı esirleri vasıtasıyla Mehmet Yeğen Paşa ve Abdullah Paşa'ya gönderdiği anlaşılmaktadır. Ancak mektup geldiğinde Mehmet Yeğen Paşa çoktan vefat etmişti. Yukarıda bahsi geçen her iki kaynak da o sırada Mehmet Yeğen Paşa'nın kampında Osmanlı birlikleri arasında bir ayaklanma olduğundan bahsetmiştir. Ancak bu isyanların neyle ilgili olduğunu söylemek zor. Hatta "Alem Ara-ye Naderi"nin yazılarından, Osmanlı birlikleri arasındaki isyanın, Mehmet Yeğen Paşa'nın ölümüyle hiçbir ilgisi olmadığı varsayılabilir. Bu kaynak Yegan Mehmet Yeğen Paşa'nın zatürre hastası olduğunu belirtmektedir. Öldüğü gün hastalığı aniden kötüleşti ve birliklerdeki doktorlar ona yardım edemedi.
J. Hanvay, Charles Picklet ve hatta L. Lockart gibi Avrupalı yazarlar, Mehmet Yeğen Paşa'nın öldürüldüğünü yazıyorlar. Ş.Piklet'e göre, ana muharebe gününde Nadir Şah, Osmanlı kuvvetlerinin zayıf noktasını tespit etmeye ve ana darbeyi oraya vurmaya karar verdi. Sonra tüm yedek kuvvetlerini savaşa attı. Nadir Şah'ın talimatına göre tüm süvariler tüfeklerini ateşlediler ve ardından düşmanla göğüs göğüse kılıç dövüşüne giriştiler. Bu ani saldırı sonucunda Nadir Şah, Osmanlı kuvvetlerinin ağır ailahlı birlikler'inin ana bölümünü ele geçirmeyi başardı. Osmanlılar savaşın çeşitli safhalarında ağır kayıplar verdiler. Yaralıların 20 binden fazla olduğu bildiriliyor. Pek çok Osmanlı savaşçısı esir alındı. Nadir Şah'ın birliklerinin baskısı altında devam edemeyen Osmanlı ordusu ve lideri geri çekilmek zorunda kaldı. Osmanlı birliklerinin kampı savunma açısından iyi bir şekilde tahkim edildiğinden ve tahkimat ve toplarla savunulduğundan, Nadir Şah takibe devam etmeyi gereksiz buldu. Bunun yerine, Osmanlı kuvvetlerinin gerisine giden yolları kesmeye karar verdi. Çünkü bu yolların kesilmesi, Osmanlı kuvvetlerinin tedarikini zorlaştırabilir ve onları daha erken teslim olmaya zorlayabilirdi. Sh. Picklet'e göre, bundan sonra Osmanlı birlikleri güçlerini seferber ederek Nadir Şah'ın mevzilerine saldırdı. Osmanlı kuvvetlerinin topçu ateşi de yardımcı olmadı. Nadir Şah'ın kuvvetlerinin karşı saldırısı Osmanlıları geri çekilmeye zorladı. İkmal, silah ve mühimmatlarının çoğunu kaybeden Osmanlı birlikleri, Kars yolu boyunca geri çekilmeye başladı. Avrupalı bir yazara göre Mehmet Yeğen Paşa da bu geri çekilme sırasında öldürüldü.
"Tarih-e Cahangoşa-ye Naderi" de geri çekilen Osmanlı kuvvetlerinin Nadir Şah'ın birlikleri tarafından takip edildiğini doğrulamaktadır. Bu kaynağa göre, Mehmet Yeğen Paşa'nın ölümü Osmanlı kuvvetleri arasında karışıklığa neden olmuş ve komutanını kaybeden kuvvetler parça parça kaçmıştır. Bu sırada yine Nadir Şah'ın askerlerinin savaşçı ruhuyla karşı karşıya kaldılar. Osmanlı kuvvetlerinin tüm topçu, sarf malzemeleri ve yükleri Nadir Şah'ın birliklerinin eline geçti. Nadir Şah'ın savaşçıları Osmanlıları Arpaçay'a kadar kovaladı."Tarih-e Cahangoşa-ye Naderi" bunlardan 12.000'inin öldürüldüğünü ve 5.000'inin esir alındığını belirtiyor.[14][15]
Nadir Şah, Osmanlı devleti ile Safevi devleti arasında var olan sınır çizgisini geçmedi. Büyük olasılıkla J. Hanvey ve ona atıfta bulunan L. Lockhart, bunu Nadir Şah'ın birliklerinin ve ülke nüfusunun daha fazla savaşa katlanmak istememesine bağlıyor. Savaştan sonra Nadir Şah, Osmanlı padişahına saygılı bir mektup yazdı ve elçisi aracılığıyla Osmanlı sarayına gönderdi. Nadir Şah, bu mektupta, Osmanlı din adamlarına yapılan önceki tekliflerde artık ısrar etmediğini belirtti. Nadir Şah, mezhep meselesiyle ilgili olan ve Osmanlı sarayı tarafından kabul edilmeyen bu önerinin geri çekilmesinin iki devlet arasındaki ilişkileri daha da iyileştireceğine olan inancını dile getirdi.
Korkunç yenilgi, İstanbul hükûmetinin askeri zafer umutlarını yok etti. Ölü ve yaralı sayısı savaşın ne kadar şiddetli olduğunu kanıtlıyor. Savaşın ilk gününde Nadir Şah'ın ordusu 8.000 kişiyi kaybetti. Ancak sonraki günlerde neredeyse hiç kayıp vermediler ancak Osmanlı ordusunun kayıpları her geçen gün artıyordu. Kayıplar 28.000-50.000 olarak tahmin ediliyor. En kabul edilebilir sayı: 12.000 ölü, 18.000 yaralı ve 5.000 esir. Toplam 35.000 kayıp. Nadir Şah, yakalanan tüm yaralıların Kars'a gitmelerine ve tedavi görmelerine izin verdi.[16][17]
Sonuç
değiştirKars'ta ve önceki savaşta yenilen Osmanlı hükûmetinin askeri bir zafer kazanma ümidi çoktan yok olmuştu. Her iki ordu da yok edildi ve bu nedenle Osmanlılar elverişsiz koşullar altında barış görüşmelerine başlamak zorunda kaldı. Her halükarda Nadir Şah, Osmanlı ordusunun taarruz kabiliyetlerini yok etmesine ve onları savunmaya zorlamasına rağmen Osmanlı topraklarına saldırmadı. Bunun yerine, düşmanlıkları çözmek için diplomatik yollar aradı ve diplomatların değişiminden sonra savaşı sona erdiren bir barış imzalandı. Bu barışa Kerden Barış Antlaşması denir ve 1746'da imzalanmıştır.[18]
Ayrıca bakınız
değiştirKonuyla ilgili yayınlar
değiştir- Süleymanov, Mehman, (Ed.) (2010). Nadir şah. Tehran.
Kaynakça
değiştir- ^ Ghafouri, Ali(2008). History of Iran's wars: from the Medes to now, s. 401. Etela'at Publishing
- ^ Moghtader, Gholam-Hussein(2008). The Great Batlles of Nader Shah,s. 126. Donyaye Ketab
- ^ Lockhart, Laurence. Nadir Shah: A critical study based mainly upon contemporary sources, s. 312. Luzac & Company
- ^ a b c Michael Axworthy. The Sword of Persia: Nader Shah, from tribal warrior to conquering tyrant, s. 339. I. B. Tauris
- ^ Selcan Özyurt Ulutaş & Safiye Beşer, The London Gazette’e göre Nadir Şah dönemi Osmanlı-İran ilişkileri, s.79
- ^ Ahmet Şimşirgil, Kayı, c.VII, s.259
- ^ Lockhart, Laurence. Nadir Shah: A critical study based mainly upon contemporary sources, s. 315. Luzac & Company
- ^ Mehman Süleymanov 2010, s. 338.
- ^ Mehman Süleymanov 2010, s. 339.
- ^ Mehman Süleymanov 2010, s. 340.
- ^ Alam Aray-e Naderi, Mohammad Kazim Keshmiri, 3 volumes, Tehran university press
- ^ The Army of Nader Shah, Michael Axworthy, Iranian Studies, volume 40, number 5, December 2007, (Taylor & Francis), 642.[1] 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Mehman Süleymanov 2010, s. 341.
- ^ Mirza Mehdi Khan Astarabadi (1807) [1770]. "Histoire De Nader Chah". Works of Sir William Jones (Fransızca). 12. William Jones tarafından çevrildi. Londra: J. Stockdale. ss. 102-103. OCLC 11585120. Jahangushaye Naderi.
- ^ Herbert John Maynard (1885). Nadir Shah. H. B. Blackwell. s. 49. OCLC 493917070. 4 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2022.
- ^ Laurence Lockhart (1938). Nadir Shah: A Critical Study Based Mainly Upon Contemporary Sources. Londra: Luzac. ss. 250, 340. OCLC 580906461. 4 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2022.
- ^ Michael Axworthy (2010). Sword of Persia: Nader Shah, from Tribal Warrior to Conquering Tyrant. I.B.Tauris. ss. 289-291. ISBN 9780857733474. 4 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2022.
- ^ Mehman Süleymanov 2010, s. 347.