Kişilik hakkı, kişinin toplum içindeki saygınlığını ve kişiliğini serbestçe geliştirmesini temin eden ögelerin tümü üzerindeki haklarıdır.[1] Bu haklar kişiliğe bağlı, dokunulmaz, devredilemez ve vazgeçilemez haklardır. Dolayısıyla hakaret, iftira, küfür, tehdit veya kişinin adı, soyadı, nitelikleriyle (dış görünüşü, konuşma bozuklukları vs.) dalga geçilmesi gibi toplum içerisinde bir kişinin saygınlığını zedeleyen tüm olay ve olgular, kişilik haklarına birer saldırıdır. Bir kişinin hak, değer ve varlıkları gibi tüm unsurlar; o kişinin kişilik haklarını oluşturmaktadır.

Kişilik hakkının korunması, T.C. Anayasasının beşinci maddesinde devletin temel amaç ve görevleri arasında sayılmıştır.[2] Yine T.C. Anayasasının ikinci kısmı, tamamen kişilerin haklarıyla ilgilidir. "Yaşama" hakkının temelini oluşturduğu bu hakların sınırlandırılması, T.C. Anayasası'nda daha önceden gösterilmiş sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla "nispeten" sınırlandırılabilir. Savaş, seferberlik, sıkıyönetim halleri veya olağanüstü hallerde bu hakların kullanılması durdurulabilir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Filiz İlkiz, Barış Günaydın: Kişilik Hakları - Medyada Etik ve Yargı Kararları" (PDF). 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2020. 
  2. ^ "T.C. Anayasası" (PDF). 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2011.