Kropıvnıtski
Kropıvnıtski (Ukraynaca: Кропивни́цький) veya eski adıyla Kirovohrad (Кіровогра́д), Ukrayna'nın Kirovohrad Oblastı ile bağlı Kropıvnıtski rayonunun merkezi olan şehirdir. Şehir, ülkenin orta kesiminde İnhul Nehri'nin kıyısında yer almaktadır. Yüzölçümü 115 km² olan şehrin nüfusu 1 Ocak 2021 tarihi itibarı ile 219.675'tir.
| Kropıvnıtski Кропивницький | |
|---|---|
Kropıvnıtski şehri | |
,_33.jpg) Şehir görünümü | |
 Bayrak  Arma | |
  Kropıvnıtski Kropıvnıtski'nin Ukrayna'daki konumu | |
Koordinatlar: 48°30′K 32°16′D / 48.500°K 32.267°D | |
| Ülke |  Ukrayna |
| Oblast | Kirovohrad Oblastı |
| Rayon | Kropıvnıtski |
| Altbölüm | 2 rayon |
| İdare | |
| • Belediye başkanı | Andriy Raykoviç[1] (Önerme) |
| Yüzölçümü | |
| • Toplam | 115 km² |
| Nüfus (2021) | |
| • Toplam | 219.675 |
| Zaman dilimi | UTC+02.00 (DAS) |
| • Yaz (YSU) | UTC+03.00 (DAYS) |
Resmî site kr-rada.gov.ua/ | |
Kropıvnıtski, Fort ve Podil olmak üzere iki kentsel rayon ayrılmaktadır.
Tarihçe
değiştir16. ve 18. yüzyılın ilk yarısında, modern şehrin topraklarında, daha sonra şehrin mikro bölgeleri haline gelen Ukrayna Kazak yerleşimleri kuruldu [2].
Kentin tarihi 1754 yılında Aziz Elizabeth Kalesi'nin inşa edilmesiyle başlar. 1784'ten beri kale Yelisavetgrad şehrine dönüştü [3].
.jpg)
Marko Kropıvnıtski ilk profesyonel Ukrayna tiyatrosunu 1882 yılında burada kurdu [4].
İç savaş sırasında şehir Ukrayna Halk Cumhuriyeti'nin kontrolü altındaydı ancak 1920'de üçüncü kez Sovyet ordusu tarafından işgal edildi [5].
5 Ağustos 1941'den 8 Ocak 1944'e kadar şehir Naziler tarafından işgal edildi.
2016 yılında şehrin adı Ukraynalı yazar, oyun yazarı ve tiyatro oyuncusu Marko Kropıvnıtski'nin onuruna değiştirildi.[10] [11]
Kardeş şehirler
değiştir
Kaynakça
değiştir- ^ "Ковбасний магнат, який всім догодив: хто такий Андрій Райкович". 24 Kanal (Ukraynaca). 30 Kasım 2020. 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022.
- ^ Поселення задніпрських місць до утворення Нової Сербії в документах середини XVIII століття / А. В. Пивовар. – К.: Академперіодика, 2003. – 336 с.
- ^ Матівос Ю. М. Місто на сивому Інгулі. – Історико-публіцистичний нарис. – Кіровоград. ТОВ «Діаграма», 2004 р. – c. 26.
- ^ Пилипчук, Ростислав. Історія українського театру (від витоків до кінця ХІХ ст.). Лвов, Наукова думка, 2019. ISBN ISBN 978-617-10-0507-5.
- ^ Сергій Шевченко, Єлисаветградськими волами за українським паровозом, Вечірня газета, 7 травня 1993 р.
Dış bağlantılar
değiştir
 | Ukrayna'daki bir yerleşim yeri ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |