Kuzey Kore standart dili

Kuzey Kore standart dili veya Munhwaŏ (Korece: 문화어 Hanja: 文化語), Korecenin Kuzey Kore'de kullanılan standart versiyonudur. Munhwaŏ 1966'da standart dil olarak kabul edilmiştir. Dilin standartlaştırılması bildirisinde, Kuzey Kore'nin başkenti Pyongyang ve çevresindeki bölgede kullanılan Pyongan lehçesinin Munhwaŏ için temel oluştacağı belirtilmiştir. Ancak Iksop Lee ve S. Robert Ramsey Munhwaŏ'nun yüzyıllardır Kore genelinde temel standart olan Seul lehçesi ile hala güçlü şekilde bağlı olduğunu belirtmiştir. Bu sebeple Kuzey ve Güney lehçeleri arasındaki çoğu farklılık Kuzey Kore'de Çince-Korece kelimelerin ve diğer alıntı/yabancı kelimelerin saf Korece veya Kuzey Kore yönetiminin tanımıyla "işçi sınıfı konuşması" kelimeler değiştirilmesi ile açıklanabilir.

Kuzey Kore standart dili
Bölge	Doğu Asya
Etnisite	Koreliler
Dil ailesi	İzole dil Kuzey Kore standart dili
Yazı sistemi	Hanja
Resmî durumu
Resmî dil	Kuzey Kore
Dil kodları
ISO 639-3	–

Arka plan

Kore'nin 1945'te Japon işgalinden kurtulmasının ardından, Kore yarımadasının her iki tarafı da dil açısından Kore Dili Cemiyeti'nin 1933'teki "Birleşik Kore Ortografisi Önerisi" (Korece: 한글 맞춤법 통일안) ve 1936'daki "Değerlendirilmiş Standart Korece Kelimelerin Derlemesi" (Korece: 사정한 조선어 표준말 모음) kaynaklarını temel almaya devam etti. 1954'te Kuzey Kore hükûmeti 1933 önerisinin yerine, on üç kelimenin hafifçe değiştirildiği yeni bir sisteme (Korece: 조선어 철자법) geçiş kararı aldı. Reform çok az fark yaratmasına rağmen, bu noktadan itibaren Kore yarımadasında her iki tarafın konuştuğu diller arasında farklar oluşmaya başladı.

1960'larda Juche fikrinin ortaya çıkması sırasında Kim Il-sung, Korece dilini İngilizce, Japonca ve Rusça alıntı kelimelerinden ve daha az yaygın Hanja karakterlerine sahip sözcüklerden arındırmak ve yerlerine Korece kelimeler türetmek için bir çaba koordine etti.

Böylece, Kuzey Kore, Güney lehçesinin "standart dil" (Korece: 표준어) adına atıfta bulunarak, kendi lehçesini "kültürel dil" (Korece: 문화어) olarak adlandırdı.