Lajtabánság (Almanca: Leitha-Banschaft) veya Leitha Banate, Avusturya'nın şu anda Burgenland federal eyaletinin bulunduğu bölgede kısa ömürlü bir batı Macar eyaletiydi.[1] 4 Ekim ve 10 Kasım 1921 tarihleri arasında, Trianon Antlaşması'nın ve Macar Krallığı ordusunun geri çekilmesinin ardından ve Venedik protokolüne göre bölgede Sopron plebisitinin düzenlenmesinin ardından vardı.

Türkçe: Leitha Banatı
Macarca: Lajtabánság
4 Ekim 1921-5 Kasım 1921
bayrağı
Lajtabánság bayrağı
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Avusturya'nın Batı Macaristan'da toprak iddiaları, kısa ömürlü Macarların Lajtabánság'ı işgal ettiği ve yönettiği bölge.
Avusturya'nın Batı Macaristan'da toprak iddiaları,
kısa ömürlü Macarların Lajtabánság'ı işgal ettiği ve yönettiği bölge.
BaşkentOberwart
Yaygın dil(ler)Macarca
HükûmetGeçici hükûmet
Başkan 
• 1921
Pal Prónay
Tarihçe 
• Kuruluşu
4 Ekim 1921
• Dağılışı
5 Kasım 1921
Yüzölçümü
• Toplam
4020 km2
Para birimikorona
Öncüller
Ardıllar
Macaristan Krallığı (1920-1946)
Macaristan Krallığı (1920-1946)
Birinci Avusturya Cumhuriyeti
Günümüzdeki durumuAvusturya ve Macaristan
12 Ekim 1921'de basılmış geçici bir 20 forinlik pul
Geçici bir 2,5 forint pul

Devletin başlıca liderleri Pál Prónay, Kont Gyula Ostenburg-Moravek ve eski Macaristan başbakanı István Friedrich idi. Ordusu, bölgeyi Avusturya'ya teslim etmektense korumaya kendini adamış eski ordu askerleri, köylüler ve öğrencilerden oluşan Rongyos Gárda'ydı.

Etimoloji

değiştir

Lajtabánság kelimesinin başında bulunan Lajta, Leitha Nehrinin doğusu anlamına gelir. Leitha, muhtemelen Pannonia bölgesinde konuşulan Eski Yüksek Almancadaki çamur (lît) kelimesinden türedi.

Lajtabánság kelimesinin diğer kısmında yer alan Bánság, genellikle Slavlar tarafından Türk dillerinden ödünç alındığı ve Macaristan ve Hırvatistan'da kullanıldığı görülen Ban (bölge yöneticisi) tarafından tutulan toprakları ifade eder.

Coğrafya ve İnsanlar

değiştir

Burgenland, bazı bataklıkların ve büyük arazilerle bölünmüş büyük yerleşim yerlerinin bulunduğu düz bir alandır. Ağırlıklı olarak Almandı ve yerel Almanlar kendilerini Almancada Hungarus olarak bilinen Macarlar olarak tanımladılar.[2] 1920'de Burgenland'ın %75'i Avusturyalı Alman, %15'i Hırvat ve %8'i Macardı ve bunların çoğu Oberpullendorf ve Oberwart'ın etnik dış bölgelerinde yoğunlaşmıştı. 1918 nüfus sayımına göre Burgenland'da ayrıca % 1,2 Yahudi nüfusu vardı.

Avusturyalılara göre Burgenland tarihsel, etnik ve dini olarak Avusturyalı Almandı. Bölge çoğunlukla Katolikti ve Alman rahipler, Burgenland kültürünü ve insanlarını şekillendirmede önemliydi. Graz'daki teknik kolejden jeolog Hans Mohr, 1920'de şunu savundu:

Dile, alışkanlıklara, kökene ve inanca göre Burgenland sakinleri bize ait. Bunlar, bir tür cesur ileri muhafız olarak oluşturulmuş, batıdaki düşmanca dağları geride bırakan ve Burgenland'ın verimli ovalarına göç eden, Alman çekirdek bölgelerinden gelen yerleşimcilerdir. O zamandan beri bizimle birleşik bir siyasi birim içinde yaşamadıkları için, gerçek ülkelerinin yeri ve gelişimi ancak coğrafi araştırmalarla keşfedilebilir.

[3]

Macaristan doğumlu Avusturyalı öğretmen Benno Immendörfer, Avusturya'nın gıda arzını güvence altına almak için Burgenland'ın Avusturya'ya entegrasyonunu savundu ve şunları söyledi:

Alman Batı Macaristan'ın Alman Avusturya'ya ilhakı, Alman Avusturya için bir ölüm kalım meselesidir, çünkü Viyana, Aşağı Avusturya ve Doğu Steiermark'ın gıda maddeleri ve farklı tarım ürünleri ile güvenilir bir şekilde tedarik edilmesini sağlamanın tek yolu budur.

[4]

Bununla birlikte, Macarlara göre, Avusturya'nın Burgenland'ı devralması ve entegrasyonu için herhangi bir öncül yoktu. Burgenland'daki Kismarton/Eisenstadt ve Fraknó/Forchenstein gibi yerlerin yüzyıllardır Macar kraliyet alanı olduğu iddia edildi. Burgenland, Avusturya etkisi nedeniyle yalnızca kısmen Almanlaştırılmıştı ve burada yaşayanların asıl ataları, Macar sınır bölgelerini korumak için gönderilen Macarlardı.[5] Trianon Antlaşması'na kadar Burgenland, Macaristan'ın bir parçasıydı.

Geçmiş

değiştir

Macar Sovyet Cumhuriyeti'nden sonra

değiştir

Macaristan Sovyet Cumhuriyeti'nin düşüşünden sonra, Pál Prónay görevden alınmış subay ve askerlerden oluşan küçük bir ordu kurdu.[6] Bu askerler, Tibor Szamuely liderliğindeki Lenin Çocukları'nın (Kızıl Terör olarak bilinir) eylemlerine yanıt olarak Macaristan'ın başkenti Budapeşte'de ve Orta Macaristan kırsalında (Beyaz Terör olarak bilinen) sol görüşlü kişilere işkence edilmesinden ve infaz edilmesinden sorumluydu. Bu asker grubu Rongyos Gárda'nın öncülüydü.

Kısa süre sonra eski amiral Miklós Horthy, Naip rütbesine yükseldi. Macaristan Kralı I. Karl'ın tahtı geri alma girişimlerine Müttefik Kuvvetler tarafından Habsburg restorasyonuna getirilen yasak nedeniyle Horthy karşı çıktı. Ancak Lajtabánság'da birçok Habsburg meşruiyetçi hizip oluşmuştu.

Trianon Antlaşması'ndan sonra Burgenland

değiştir
 
Trianon Antlaşması Haritası

Trianon Antlaşması ve Saint-Germain Antlaşması'na göre, Batı Macaristan'ın birkaç bölgesi 19 Ağustos 1921'de Avusturya tarafından Macaristan Krallığı'ndan alınacaktı. Macar hükûmeti anlaşmayı değiştirebileceklerini ve referandumla halledebileceklerini umuyordu, ancak önerileri Avusturya Şansölyesi Karl Renner tarafından birçok kez reddedildi.[7] Ocak 1921'de Avusturya Ulusal Meclisi, yeni verilen Batı Macaristan topraklarını yeni bir federal devlet olan Burgenland olarak Avusturya'ya entegre etmeyi kabul etti.

Rongyos Gárda'nın Yaratılışı

değiştir
 
Rongyos Gárda'nın lideri Pál Prónay

1921'de Pál Prónay, yeni bir paramiliter güç (Rongyos Gárda (Püsküllü/Pürüzsüz Muhafız)) örgütlemeye başladı. Bazı kaynaklara göre gizli olarak örgütlenen muhafızlar, aslında Macar hükûmetinin zımni onayıyla çalıştı. İsyancılar sivillerden oluşuyordu. Rongyos Gárda'ya katılan isyancılar; askeri kepleri, kenarları Macaristan'ın ulusal renklerinde bir kokartla şapkanın tepesine tutturulmuş bir başlıkla değiştirdiler.[8] Rongyos Gárda, Trianon'dan önce Macaristan Krallığı için savaşan köylülerden, üniversite öğrencilerinden, görevden alınan subaylardan ve aralarında yaklaşık 300 yardımcısıyla Binbaşı Durics Hilmi Huszein liderliğindeki Bosnalı-Arnavut Müslümanlardan oluşuyordu. Prónay dışında, Iván Héjjas da Rongyos Gárda'nın önemli bir figürü ve lideriydi. Macaristan'ın her yerinden gençler, Batı Macaristan için savaşmak üzere Rongyos Gárda'ya katıldı, ancak neredeyse hiçbiri bölgeden değildi.

1921'de Kont Gyula Ostenburg-Moravek'in avcı taburu Sopron'da konuşlanmıştı. Bu birim Rongyos Gárda'ya değil Macar Ordusunun bir parçasıydı. Sopron'daki İtilaf komitesi tarafından kontrol edilen bu grup, bölgenin tahliyesi ve teslimiyeti kontrol edilmesi için orada bulunuyordu. Bu tabur dışında Macar ordusunun bölgede herhangi bir varlığı yoktu.[9]

Batı Macar Ayaklanması

değiştir
 
Oberwart'ta Lajtabánság'ın ilanı üzerine Rongyos Gárda'ya üye olan üyeler
 
Rongyos Gárda'nın liderlerinden biri olan Iván Héjjas

19 Ağustos 1921'de bölgenin teslim edilmesi gerekiyordu, ancak Rongyos Gárda'nın askeri direnişi nedeniyle teslim edilemedi. 28 Ağustos'ta Rongyos Gárda'nın Avusturya jandarma teşkilatı ile savaşa girmesi ve Avusturyalılar ile Héjjas'ın 120 militanı (Büyük Ova Tugayı) arasında Ágfalva'da başlayan bir çatışma genel bir ayaklanmaya dönüştürdü.[10] Macar kuvvetleri, Avusturyalılara karşı bir gerilla savaşı vererek Avusturya'nın bölgeyi ele geçirmesini neredeyse imkansız hale getirdi. Sopron'un doğusunda her köyde isyancılar vardı. Kraliyet Macar Ordusu, savaş sonrası anlaşmalar nedeniyle bölgeyi boşaltmak zorunda kaldı ve Macar hükûmetinin Rongyos Gárda üzerinde çok az kontrolü vardı. Ancak eski Başbakan István Friedrich, Kismarton'da gerillalara liderlik ederek işin içindeydi.

 
Bir Rongyos Gárda üniforması

Horthy, Rongyos Gárda'yı düzenleme göreviyle Gyula Gömbös'ü Batı Macaristan'da bölge komutanı olarak atadı. Ancak hem Héjjas hem de Friedrich, özerk eylemlerini sürdürerek Gömbös'e cevap vermeyi reddettiler. Prónay'ın ana hedefi, Kont Antal Sigray tarafından formüle edilen Sigray-Lingauer Planını uygulamaktı; buna göre, Macar hükûmeti Avusturya ile Batı Macaristan'dan vazgeçme konusunda anlaşırsa, isyancılar Lajub adında bağımsız bir devlet kuracaktı.[4] Ban unvanı, Sigray veya Teschen Dükü Arşidük Albrecht Franz'a verilecekti. Ancak, bir referandum yakındı, bu yüzden Başbakan Sigray'i planından caydırdı.

3 Ekim 1921'de Burgenland, İtilaf Devletlerinin hukuki yetkisi altına girdi (daha önce kontrolü Avusturyalılara devretmişlerdi). 4 Ekim'de Lajtabánság Cumhuriyeti, kendi pullarını ve kimliğini çıkaran Felsőőr'de (Oberwart) ilan edildi. Prónay'ın hedefi, bir halk oylamasının ardından sonunda Macaristan'a yeniden katılmaktı ve anılarında "Batı Macaristan'ı kurtarmak için bağımsız bir Lajtabánság yarattım" yazıyordu.[11] Avusturya ve Macaristan arasındaki trenler, vagonlardan alınan mallar şeklinde gümrük vergisi ödemek zorunda kaldı. Başlangıçta filigran içermeyen toplam 79 posta pulu ve 6 posta pulu basıldı. Bir Piskoposluk piskoposu ayrıca Güssing'de St. Michael Dekanı olarak bölgede bir Vekillik kurdu.

Düşüş

değiştir
 
Mosonmagyaróvár'daki Széchenyi István Üniversitesi'ndeki Rongyos Gárda'ya adanmış anma plaketi. Plakada "'Rongyos Gárda' (1921'de Sopron için savaşan bir grup asker olan 'Scrubby Guard')" yazıyor.

Lajtabánság Cumhuriyeti kalıcı değildi ve bölünmeler yavaş yavaş kendini göstermeye başladı. Prónay ve Héjjas'ın bulunduğu "Özgür Kral" hizibi ile István Friedrich'in bulunduğu Avusturya İmparatoru ve Macaristan Kralı I. Karl'ın restorasyonunu destekleyen Karlistler arasında bir tartışma çıktı.[12] Ek olarak, Macar hükûmeti de Müttefik Güçlerin yaptırımlarından kaçınması için Lajtabánság'a baskı yaptı. Lajtabánság, 10 Kasım 1921'de gerillaların Avusturya jandarmasıyla girdiği son çatışmanın ardından çatışma bölgesinden ayrılması ile sona erdi.

Avusturyalılar daha önce durumu çözmek için 11 ve 12 Ekim 1921'de Venedik'te Macaristan ile müzakerelere başladılar. Burada varılan anlaşmaya göre, Lajtabánság'ın feshedilmesinin koşulu olarak Sopron'da ve diğer 8 köyde referandum yapılması öngörüldü.[13] Başbakan István Bethlen, Sopron'a isyancıların geri çekilmesi emrini veren bir mektup yayınladı.

Sopron ve çevresinin kaderi referandumla belirlendi ve Lajtabánság feshedildi.

Prónay daha sonra aşırı sağcı örgütler kurdu. Ekim 1944'te, İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Budapeşte kaosa sürüklenirken, Prónay bir ölüm timi kurdu ve nefretinin eski nesneleri olan Macar Yahudilerini aramaya başladı. Savaşın son haftalarında ortadan kayboldu ve daha önce Budapeşte kuşatması sırasında düştüğüne inanılıyordu.[14] Sovyet arşivlerinin açılması, Prónay'ın 20 Mart 1945'te yakalandığını ortaya çıkardı; savaş esiri olarak tutuldu; sabotaj ve casusluk suçlamalarıyla Sovyet yetkilileri tarafından yirmi yıl zorunlu çalışma cezasına çarptırıldı; ve 1947/8'de Gulag'da öldü.

Hükümet

değiştir
 
Prónay'ın yüzünün yer aldığı Lajtabánság 10 korona damgası

Felsőőr, Macar nüfusunun çoğunluğuna sahip olduğu için Lajtabánság'ın merkezi ve başkenti oldu. Lajtabánság'ın bağımsızlığı Felsőőr kilisesi önünde ilan edildi. Prónay isyanın lideri oldu.[15] Yüzbaşı László Apáthy, yönetim kurulu başkanı ve din işleri raportörü olarak atandı, Ferenc Lévay dış ilişkiler öğretim görevlisi ve Adalet Teğmen, Yüzbaşı Béla Bárdos avukat, Yüzbaşı Béla Bárdos, Macaristan Ulusal Meclisi üyesi Teğmen György Hir öğretim görevlisi olarak atandı. ekonomik işlerle ilgili. Hükûmetin paraya ihtiyacı vardı, ancak kendi kendine yeterli ilan edilen bölge küçük olduğundan ve isyancılar burayı çoktan yağmalamış olduğundan, vergi tahsilatında umut edilecek çok az şey vardı.[16] Ancak Peşte'deki matbaalarda basılan pullar için vergi tahsildarları ağır bedeller ödedi.

Lajtabánság bölgedeki ilk ayaklanma değildi: daha önce 1918 Heinzenland Cumhuriyeti ve 1919 Prekmurje Cumhuriyeti bölgesel güçler tarafından bağımsız ülkeler olarak ilan edilmişti.

 
Lajtabánság 100 korona stamp

Pullar ve bir resmi gazetenin 2 sayısı dışında Yürütme Konseyi geride hiçbir şey bırakmadı. Bazı belgeler Macar Ulusal Arşivlerinde korunmuştur, bunların bir kısmı 1945'te kısmen imha olmuştur.[17] Prónay, Gyula Gömbös ile Etelközi Szövetség'in önde gelen konseyi arasında yaklaşık 15 yazışma mektubu bulunmuştur. Bu mektuplardan bazıları Avusturya Devlet Arşivlerindedir ve metin yalnızca Prónay'ın anılarının transkriptleri nedeniyle korunmaktadır.

Várpalota'daki Trianon Müzesi'nde Prónay için ayrılmış bir oda vardır.

3 Ekim 2010'da Macar Jobbik partisinin destekçileri, Oberwart'ta Lajtabánság için Avusturya Ulusal Konseyi'ndeki Yeşil Milletvekili Karl Öllinger'in soruşturmasıyla sonuçlanan bir anma töreni düzenledi.[18]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  2. ^ https://archive.org/details/bub_gb_tDArAAAAYAAJ/
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 22 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  4. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 15 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 22 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 29 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  15. ^ https://web.archive.org/web/20160829142353/
  16. ^ https://web.archive.org/web/20191024025733/
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 27 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Mayıs 2023. 
  18. ^ https://web.archive.org/web/20210127100214/